Twitterend door de Bijbel

 

'Twitter is een medium dat heel geschikt is om Bijbelse waarheden kort en krachtig voor het voetlicht te brengen', is de ervaring van John Piper. In 2011 deelde ik al eens een blogbericht hierover. De moeite waard om eens terug te lezen!

Toch was ik aan het einde van 2021 in dubio of ik wel door wilde gaan met Twitter. De hoeveelheid negativiteit die wordt gedeeld en soms wordt 'uitgestort' over allerlei bekende en minder bekende mensen, wordt steeds erger. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om niet mijn account te verwijderen maar dit medium juist (opnieuw) te gebruiken om het Evangelie te delen en op deze manier positief nieuws te delen.

Een aantal keer in mijn leven hoop ik de hele Bijbel door te lezen en ik doe dit tijdens mijn stille tijd in kleine stapjes. Ik wil de Bijbel niet alleen maar lezen, maar er ook echt iets mee doen in mijn dagelijks leven. Gods Woord is onderverdeeld in 66 bijbelboeken en deze heb ik voor mijzelf verdeeld over zeven jaar. Op dit moment ben ik begonnen in het eerste jaar en staan de boeken Genesis tot en met Deuteronomium op het programma.

Naast dat ik elke morgen een kort gedeelte lees en overdenk, schrijf ik er iets over op in mijn stille tijd schrift. Bovendien dwing ik mijzelf om het kort en bondig samen te vatten en probeer ik hetgeen ik geleerd heb om te zetten in een tweet op Twitter van maximaal 280 tekens. 
Elke dag hoop ik zo voor mijzelf duidelijk te krijgen wat de kern is van het gedeelte dat ik gelezen heb maar mijn gebed is ook dat ik anderen ermee zal bemoedigen.

Wil je meelezen met mij volg mij dan op Twitter.

Laten we niet alleen 'hoorders' van het Woord zijn, maar echte 'daders'

Aan het begin van dit jaar ben ik (opnieuw) begonnen met het lezen en bestuderen van de hele Bijbel. Ik wil hier een paar jaar over doen en in combinatie met het Yarah Bijbel College er wat meer verdieping in brengen. In mijn stille tijd lees ik allereerst 's morgens een kort gedeelte uit een bijbelboek (HSV of NBG) en gebruik daarbij 'Het Leven'. Deze uitgave bevat praktische lessen uit de Bijbel die je direct kunt toepassen in je eigen leven, hoewel je ze natuurlijk wel eerst moet overdenken en op je in moet laten werken. Om duidelijk te maken dat bijbellezen niet alleen 'kennis opdoen' betekent, deel ik graag een aantal gedeelten uit de inleiding van 'Het Leven'.

De Bijbel is vóór alles een leefboek, een boek om iets mee te doen.

'Het Leven' wil je helpen bij een ontdekkingsreis door de Bijbel. Om de wezenlijke inhoud ervan te ontdekken en een overzicht te krijgen van de geschiedenis en de toekomst waarover de Bijbel spreekt.

Wie de Bijbel leest, kan zich afvragen:

• Wat betekent dit bijbelgedeelte nu voor mij?
• Hoe kan ik dit toepassen in mijn dagelijks leven?
• Sommige bijbelgedeelten lijken niet zo belangrijk; hoe komt dat? 
• Is er een invloed van de oude cultuur uit de tijd van de Bijbel op onze tijd?

Menig christen leest onregelmatig in de Bijbel. Vaak komt dat door de druk van de tijd en het dagelijks leven; het is dan eigenlijk niet mogelijk om de relatie te leggen tussen de problemen van het dagelijks leven en de tijdloze principes van Gods Woord. 

De belangrijkste keuze in je leven…

 

Uit een onderzoek is gebleken dat 86% van de mensen die tot geloof gekomen zijn, hun leven aan Jezus gaven voordat ze 15 jaar oud waren. 10% kwam tot geloof tussen 15 en 30 jaar en 4% na hun 30^e jaar.*

Toen ik deze cijfers las, moest ik die even goed tot mij laten doordringen. Er blijkt maar weer eens uit dat we als ouders, opvoeders en kinderwerkers een enorm voorrecht, maar ook een grote verantwoordelijkheid hebben om kinderen al jong te vertellen over de Here Jezus. Regelmatig lees ik berichten van mensen die beweren dat het voor jonge kinderen niet mogelijk is om tot geloof te komen. Ook zou het evangelie te moeilijk zijn voor hen. Toch vinden we diverse gedeelten in Gods Woord waarin staat dat ook een kind een zondaar is (Joh. 3:6,7 en Rom. 3:23), maar ook dat een kind het evangelie kan begrijpen (2 Tim. 3:15). Een kind kan dus ook op jonge leeftijd al een keuze maken voor de Here Jezus (Matt. 21: 15,16). Corrie ten Boom was 4 jaar toen zij haar leven aan de Heer gaf!
In de Bijbel staat dat God de Vader niet wil dat 'een dezer kleinen verloren gaat' (Matt. 18:14) en ook de Here Jezus zegt in Markus 10:14 'Laat de kinderen tot Mij komen, verhinder ze niet; want voor zodanigen is het Koninkrijk Gods.'

Jezus Christus bewoog letterlijk hemel en aarde om dicht bij ons te komen

'Toen God verscheen in Jezus Christus, was Hij geen vuurkolom, geen tornado, maar een baby. Een baby is uniek. Zelfs jonge kinderen hebben al een agenda en kunnen bij je vandaan gaan. Maar kleine baby's kun je oppakken, knuffelen, kusjes geven, en ze staan er open voor, ze houden zich aan je vast. Waarom zou God deze keer in de vorm van een baby komen in plaats van als vuurstorm of wervelwind? Omdat Hij deze keer niet kwam om te oordelen maar om het oordeel te dragen, om de straf voor onze zonden te betalen, om de barrière weg te nemen tussen de mensheid en God, zodat wij bij elkaar kunnen zijn. Jezus is 'God met ons'.

De incarnatie vond niet slechts plaats om ons te laten weten dat God bestaat. Ze vond plaats om Hem dichtbij te brengen, zodat Hij met ons kan zijn en wij met Hem. Miljoenen mensen zingen met Kerst 'O kom, o kom, Immanuël', maar zijn ze wel echt bij Hem? Kennen ze Hem echt of weten ze alleen wat van Hem af? Jezus bewoog letterlijk hemel en aarde om dicht bij ons te komen - wat zouden wij nu moeten doen om echt met Hem te zijn?'

Een treffend gedeelte uit het boek 'Kerstboodschap- Het geheim van de geboorte van Christus' van Tim Keller. En die laatste vraag is er één om over na te denken.

Ik schreef twee jaar geleden ook al eens een blogbericht over dit boek. Opnieuw heb ik het gelezen afgelopen maand en werd wederom aan het denken gezet.

              

Eén woord kan van levensbelang zijn…

Er was eens een mees die aan een duif vroeg: 'Zeg, hoeveel weegt een sneeuwvlok?'
'Minder dan niks,' antwoordde de duif.
'Dan moet ik je een merkwaardig verhaal vertellen,' zei de mees. 'Ik zat op de tak van een den, dicht bij de stam, toen het begon te sneeuwen; niet met hevig stormgeweld, nee… zacht en zonder enig geluid. Omdat ik toch niks beters te doen had, begon ik de sneeuwvlokken te tellen die op de twijgen en naalden van mijn tak vielen en daar bleven liggen. Het waren er op de kop af drie miljoen zevenhonderdeenenveerigduizend negenhonderdtweeënvijftig. Toen de drie miljoen zevenhonderdeenenveertigduizend negenhonderddrieënvijfstigte vlok omlaag kwam - minder dan niks, zoals je zegt - brak de tak af.’
Het bleef lang stil en ten slotte vloog de mees weg. De duif zei - na een poosje nadenken - bij zichzelf: 'Misschien ontbreekt er nog maar één stem van één enkel mens om Zijn Woord ingang te doen vinden in het leven van een ander mens.’ 

Dit is het begin van mijn blogbericht dat ik mocht schrijven voor 'Ik zoek God'. Aan de zijkant van mijn blog zijn via het logo van 'Ik zoek God' al mijn blogberichten in te zien.

Lees HIER mijn hele blogbericht.

Bijbellezen... komen we er nog aan toe?

 

Een bekende predikant heeft eens gezegd: 'Er is in onze tijd sprake van bijbels analfabetisme, zelfs onder de kinderen van God.' Helaas moet ik - ook bij mijzelf - concluderen dat dit waar is.

Laten we het maar gewoon eerlijk tegen elkaar zeggen: veel christenen vinden het moeilijk om zelf de Bijbel te lezen of te bestuderen. Vaak stellen wij ons tevreden met datgene wat wij van anderen ontvangen voor ons geestelijk leven in plaats van zelf dingen te gaan ontdekken in Gods Woord. Nu is op zich niets mis met het luisteren naar kerkdiensten, bijbelstudies en podcasts, het lezen van geestelijk opbouwende boeken of christelijke kranten of tijdschriften. Maar… komen deze ‘middelen’ op de eerste plaats of vergeten we niet 'iets' heel belangrijks?

De afgelopen maanden ben ik bij mijzelf eens te rade gegaan en ik zag op de lijst met gelezen boeken die ik bijhoud een enorme opsomming van titels. Zoals gezegd is er niets mis met het lezen van goede boeken maar ik ben er wel achter gekomen dat het lezen van boeken, christelijke kranten en tijdschriften dagelijks vaak meer tijd in beslag neemt dan het lezen van Gods Woord.

Bijbelse Toekomstverwachting - seizoen 3 - De slotfase van de kerk

Voor veel mensen is hun relatie met 'de kerk' veranderd. Sommigen vinden een ‘kerk op afstand’ veel voordelen hebben, anderen denken in hun geloofsleven geen kerk meer nodig te hebben en weer anderen voelen zich niet meer verantwoordelijk voor hun eigen kerk. In deze serie die uitgezonden wordt vanaf vrijdag 10 december op Family 7 zie je hoe de kerk van binnenuit aangevallen wordt en zich steeds meer aanpast aan de geldende normen en waarden van onze samenleving. Van buitenaf zien we hoe de kerk aan haar geloofwaardigheid steeds meer inboet, minder serieus genomen wordt en de ‘vrijheid van godsdienst’ onder druk is komen te staan. Is er nog wel hoop voor de kerk in de 21e eeuw? Het is een serie die je gezien moet hebben om opnieuw te beseffen hoe belangrijk de rol van de kerk is in Gods heilshandelen met de wereld. Vanaf vrijdagavond 10 december wordt deze 13-delige serie in de serie 'Bijbelse toekomstverwachting' uitgezonden op Family 7. Dit zijn de onderwerpen voor de komende weken: 

Trotse grootouders

Het heeft een tijdje geduurd maar nu dan eindelijk weer eens een persoonlijk bericht op mijn blog. Zaterdagavond 20 november, zijn wij de trotse grootouders geworden van Yaron Manuel. Hij is de zoon van onze oudste dochter Anne en haar man Peter.

Alles is goed verlopen en hoewel de bevalling een lange aanloop had, is deze toch redelijk vlot gegaan. Bijna twee weken eerder dan verwacht mochten we onze prachtige kleinzoon verwelkomen. Afgelopen week hebben we de kleine Yaron al een paar keer mogen bewonderen maar i.v.m. corona konden we hem in deze kraamtijd nog niet in de armen sluiten. Hopelijk duurt dit niet al te lang meer. Het gaat goed met de kersverse ouders en met de kleine jongen.
Wij - en de hele familie met ons - zijn erg dankbaar en superblij dat alles zo goed verlopen is. Het is een groot wonder 🙏 

Natuurlijk zou ik tientallen foto's willen delen van de kleine Yaron maar in overleg deel ik één schattig plaatje.

Er volgen onderhand vast nog meer blogberichten want we hopen vanaf begin volgend jaar één dag in de week op te gaan passen en zo onze kleinzoon te mogen zien opgroeien.