Een cruise heb ik niet nodig voor geluk

Afgelopen week ben ik door Machteld Meerkerk van het Nederlands Dagblad geïnterviewd voor de rubriek 'Gezondheid, Geloof, Geld en Geluk' voor de bijlage Leven.

Het is een leuk artikel geworden dat je hieronder of via deze link op de site van het ND kunt teruglezen.

Wendy Born (47) uit Putten noemt zichzelf graag ‘manager van het gezin’. ‘Ervoor zorgen dat alles goed loopt, is al een baan op zich.’ Ze beheert een platform voor christelijke bloggers en blogt zelf bijvoorbeeld over het leven als christen en het huwelijk. Vorig jaar schreef ze het boek Aan Zijn voeten, met praktische tips voor stille tijd.

gezondheid

‘Ik kan me niet heugen dat ik in de afgelopen jaren ziek geweest ben. Je merkt natuurlijk wel dat je geen twintig meer bent. Ik ben altijd al een sporter geweest, maar als ik nu een blessure oploop bij het hardlopen, duurt het herstel wel langer. Naast het hardlopen ga ik ook graag met de hond op pad.

Mijn eetpatroon is altijd gezond geweest, al ben ik er de laatste jaren bewuster mee bezig. Dat komt doordat mijn zus dat ook doet. We zien elkaar vaak en zo beïnvloed je elkaar. Zelf voel ik me er heel goed bij als ik, buiten de drie maaltijden om, weinig koolhydraten eet. Ook drink ik vooral water, want zelfs in sinaasappelsap zit veel suiker.’

geloof

‘Het christelijk geloof is de bron van mijn bestaan, de basis voor de andere dingen: ons huwelijk, de opvoeding van de kinderen, de contacten met anderen. Ik ben ermee opgegroeid en ben mijn ouders daar ontzettend dankbaar voor. Ook is het geloof de drijfveer achter mijn blogs: ik wil het met anderen delen, mensen aan het denken zetten. We gaan ’s zondags naar een christengemeente in Ermelo. Omdat we er op dit moment geen lid zijn, heb ik er geen taken. Eerder heb ik wel veel kinderwerk gedaan, kerkbodes gemaakt en vrouwengespreksgroepen opgezet. Ik vertrouw God altijd, maar begrijp Hem niet altijd. Soms bid je voor iets en gebeurt het toch niet. Dan zou ik weleens een kijkje achter de schermen willen nemen: wat is er de reden van? ’s Morgens houd ik rond zeven uur stille tijd, het is het eerste wat ik doe na het ontbijt. Zo’n gewoonte helpt me om er trouw in te zijn. Je komt in een bepaald ritme en mist het als je het een keer over zou slaan.’

geld

‘Via een pgb help ik mijn zus een aantal uur per week in de huishouding. Maar dat zou ik geen betaalde baan willen noemen. Ik gebruik graag de term ‘manager van het gezin’ voor het werk dat ik doe. Zorgen voor het gezin en het huishouden, ervoor zorgen dat alles goed loopt, is al een baan op zich. Als iemand daarnaast een betaalde baan kan hebben, vind ik dat erg knap. In mijn geval was het nooit nodig, omdat we altijd al goed rond konden komen van het salaris van mijn man. We hebben geen bijzondere uitgaven. We zijn zelden op vakantie geweest en houden niet zo van uitstapjes, we vinden het heerlijk thuis. We hebben dan wel een groot huis. Dat is fijn met een gezin, maar er gaat wel veel geld heen. Als ik geld voor mezelf uitgeef, is dat vaak aan boeken. Op bol.com heb ik altijd een verlanglijstje staan. Het gaat dan vooral om boeken die gericht zijn op geestelijke groei, zoals van Elizabeth George of John Piper. Christelijke romans haal ik bij de bieb.’

geluk

‘Als ik het geloof in de Here Jezus niet had, zou ik nooit gelukkig zijn. Ik vind het een zegen dat ik bijna 27 jaar ontzettend gelukkig getrouwd ben en we vier schatten van kinderen hebben. De oudste drie zijn uitgevlogen, de jongste woont nog thuis. Ik heb mijn ouders nog, daar ben ik ook heel blij mee. Soms zit geluk wel in grote dingen, maar veel vaker in kleine momentjes. Een cruise om de wereld heb ik niet nodig om gelukkig te zijn.’

‘P.S.: Wat niet veel mensen van mij weten, is dat ik zeker vijf boeken tegelijk lees. Op maandag het ene, op dinsdag het andere, enzovoorts. Ik houd wel van een beetje afwisseling.’

Bijbels onderricht in het hele land

In het derde jaar van zijn regering stuurde hij een boodschap naar zijn ​leiders, naar Ben-Chaïl, Obadja, Zacharja, Nethaneël en Michaja, om in de steden van Juda onderricht te geven. 

Bij hen waren de ​Levieten​ Semaja, Nethanja, en Zebadja, Asaël, Semiramoth, Jonathan, Adonia, Tobia en Tob-Adonia, de ​Levieten; en de ​priesters​ Elisama en Joram waren ook bij hen.

9Zij gaven onderricht in Juda, en het wetboek van de HEERE was bij hen. Zij gingen alle steden van Juda rond, en gaven onderricht aan het volk.

2 Kronieken 17: 7-9

Het volk van Juda was in het kennen van de wet analfabeet. Het had nooit de tijd genomen te luisteren naar en te discussiëren over Gods wetten en te begrijpen hoe zij erdoor veranderd konden worden.

Koning Josafat besefte dat de eerste stap op weg om mensen goed te laten leven, de kennis van Gods geboden was; daarom begon hij een godsdienstig omscholingsprogramma voor het hele volk. Hij draaide het godsdienstig verval, dat aan het einde van Asa's regering omgekomen was, om door God in de gedachtenwereld van het volk op de eerste plaats te stellen en hen een gevoel van trouw en opdracht bij te brengen. Hierdoor begon het volk God te volgen. 

Goed bijbels onderwijs in de gemeente, bijbelstudie, veel persoonlijke toewijding van familie is van wezenlijk belang om te leven zoals God bedoeld heeft.

Wat zou het geweldig zijn wanneer de koning of minister-president van ons land zulke hervormingen zou 'invoeren' en ons als Nederlanders allemaal vertrouwd zouden maken met Gods Woord. Wat zou ons land er anders uit gaan zien wanneer ieder mens persoonlijk de Here Jezus zou gaan kennen en Hem zou gaan volgen!

Een kleine drie miljoen volwassen Nederlanders lezen in de Bijbel

Een kleine drie miljoen volwassen Nederlanders lezen in de Bijbel. Dit blijkt uit het onderzoek dat het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) vandaag publiceert. Het onderzoek naar bijbelgebruik in Nederland werd uitgevoerd door onderzoeksbureau Blauw, in samenwerking met het Centrum voor Contextuele Bijbelinterpretatie. De resultaten zijn vanaf vandaag beschikbaar via bijbelgenootschap.nl

Rieuwerd Buitenwerf, directeur NBG: "Uit het onderzoek blijkt dat de Bijbel vandaag nog steeds een belangrijke rol speelt voor veel Nederlanders. 29% van de volwassenen vindt de Bijbel relevant. Van hen leest een derde er tenminste wekelijks in. Opvallend is verder het effect dat bijbellezen op mensen heeft. Een ruime meerderheid geeft daar positieve woorden aan."

Bijbel verrast

De Bijbel verrast (73,8%), stemt vrolijk (77,1%) en geeft antwoord (75,5%), zeggen de lezers. In veel reacties wordt de Bijbel een leidraad voor het leven genoemd. Dat de Bijbel ook kan confronteren, schrikt maar een enkeling af. Het onderzoek geeft ook aan dat mensen zich willen spiegelen aan de Bijbel. Daarbij hebben ze behoefte aan meer uitleg en hulp bij het toepassen ervan in hun leven.

Verbinding

Daarnaast blijken kerkelijke achtergrond en omgang met de Bijbel maar beperkt aan elkaar gerelateerd. Buitenwerf: "Hoe iemand naar de Bijbel kijkt, is niet terug te brengen tot zij of haar denominatie. We hopen dat dit besef verbindend kan werken." Het NBG faciliteerde afgelopen dinsdag een gesprek over het onderzoek met kerkgenootschappen en christelijke organisaties.

Aansluiting

Het Nederlands Bijbelgenootschap deed dit onderzoek in het kader van een nieuw beleidsplan. De uitkomst helpt het NBG om nog beter aan te sluiten bij de behoeften van huidige bijbellezers. Christelijk Nederland vraagt om materiaal in begrijpelijke taal, dat actief een brug slaat tussen de wereld van de tekst en de lezer van nu. Materiaal zonder kerkelijk jargon en zonder vooraf vaststaande interpretatie. Een laatste opvallende uitkomst van het onderzoek is een breed gedeeld verlangen om de Bijbel door te geven aan de volgende generatie.

Bron: CIP

Hulp bij je stille tijd

Er zijn verschillende manieren om de Bijbel te lezen. Toch blijft het ultieme doel van bijbellezen altijd het toepassen en niet het interpreteren. Als je een bepaald gedeelte gelezen hebt, zou je jezelf de volgende vragen kunnen stellen:

• Is er een zonde die ik moet belijden? Moet ik iets goedmaken?
• Mag ik aanspraak maken op een bepaalde belofte? Is het een algemene belofte? Ken ik de voorwaarden?
• Heb ik een verkeerde houding ten opzichte van iets of iemand? Ben ik bereid een negatieve houding om te zetten in een positieve?
• Is er een gebod dat ik moet gehoorzamen? Ben ik bereid dat te doen, ook als ik mij daar ongemakkelijk onder voel?
• Wordt mij een voorbeeld gegeven dat ik moet volgen? Is het een positief voorbeeld dat ik moet overnemen of een negatief voorbeeld dat ik moet vermijden?
• Ben ik me wel bewust van sommige problemen?
• Welke waarheid kan ik vinden in het gelezen gedeelte?
• Zijn er nieuwe dingen te leren over God de Vader, Jezus Christus, de Heilige Geest of over de Bijbelse leer ?
• Is er iets om God voor te prijzen of om dankbaar voor te zijn?
• Leert dit Bijbelgedeelte me iets nieuws over God?
• Leert dit Bijbelgedeelte mij iets over vertrouwen in God?
• Maakt dit Bijbelgedeelte mij duidelijk dat ik ergens over bidden moet, voor mijzelf of voor anderen?
• Is het de bedoeling van dit Bijbelgedeelte dat ik een bepaalde beslissing neem?
• Laat dit Bijbelgedeelte iets zien wat ik moet doen ter wille van Christus, van anderen of van mijzelf?

Kun je nog meer hulp gebruiken bij je stille tijd, lees dan eens mijn boek 'Aan Zijn voeten' - praktische tips voor een waardevolle stille tijd.

Er is zowel een paperback als een e-book verkrijgbaar.

Het gaat alleen om Hem!

We hebben de afgelopen tijd als gezin mogen genieten van een paar weken vakantie. Ondanks de drukte die er was rondom het opvoeden van onze jonge hond, waren er ook momenten van rust en bezinning. Gaandeweg ben ik er de afgelopen weken achtergekomen dat het uiteindelijk gaat om Hem, om Jezus Christus alleen!
Vaak was (en ben) ik namelijk intensief bezig met het plannen van mijn eigen bezigheden en het uitwerken van mijn eigen ideetjes en verlangens. 'Hoe zal ik dít doen in het nieuwe seizoen, wat zal ik lezen, hoe zal ik mijn tijd indelen?'
Hoewel er niets mis mee is om hier goed over na te denken, is het wel verkeerd wanneer je het met een verkeerde hartsgesteldheid doet. Wanneer je uitgaat van je eigen tijd, je eigen talenten en gaven en je eigen prioriteiten, loop je namelijk altijd weer tegen problemen aan. Je valt vaak weer terug in oude patronen en wilt het allemaal doen in eigen kracht. Althans... achteraf concludeer ik dat bij mijzelf heel vaak.
Wanneer je jezelf helemaal loslaat, alles overgeeft en als het ware sterft aan jezelf, blijft alleen de Here Jezus nog maar over. Alles wat ik uiteindelijk wil doen, kan ik alleen maar doen mét Hem en dankzij Hem. Het is ook allemaal vóór Hem en niet tot meerdere eer en glorie van mijzelf.

In een aantal diensten in de Gemeente kwam deze gedachte steeds weer terug. Uiteindelijk is alles genade en verdienen we helemaal niets, kunnen en hoeven we ook helemaal niets.
Ook in een tweet die ik tegenkwam van een medeblogger stond het nog eens duidelijk omschreven:

Ook kwam de tekst uit Micha 6:8 een aantal keren op mijn weg. Tijdens het hardlopen kwam hij zomaar in mijn gedachten maar ook in de Gemeente en thuis kwam hij terug. Ik heb hier wel eens vaker over geschreven en weet dan dat dit geen toeval is. Deze bijbeltekst heeft mij duidelijk iets te zeggen: God heeft mij iets te zeggen.

Hij heeft u bekendgemaakt, o mens, wat goed is 

en wat de Here van u vraagt: niet anders dan recht te doen 

en getrouwheid lief te hebben, 

en ootmoedig te wandelen met uw God.

Aan bovenstaande tekst wil ik mij de komende tijd vasthouden. Of beter gezegd: aan mijn Verlosser wil ik mij de komende tijd vasthouden. Ik wil alles in Zijn handen leggen en het van Hem verwachten. Of dit nu ons huwelijk, de opvoeding, het huishouden, het schrijven of andere bedieningen betreft, het gaat uiteindelijk bij alles om Gods eer. Ik wil mij volkomen aan Hem overgeven.

Goede leiders zijn niet uit op eigenbelang

Na Salomo's dood in het bijbelboek 1 Koningen, komen de noordelijke stammen in opstand en valt het koninkrijk uiteen. Elk van de beide volken ervaart rampzalige gevolgen van het hebben van slechte koningen.

'Jerobeam en Rehabeam (1 Kon.12) deden beiden wat goed voor henzelf was, niet was goed was voor hun mensen. Rehabeam was wreed en luisterde niet naar wat de mensen zeiden; Jerobeam voorzag in nieuwe plaatsen van aanbidding om te voorkomen dat zijn mensen naar Rehabeams hoofdstad Jeruzalem zouden reizen. Beide acties hadden een verkeerde uitwerking.
Rehabeams daad bracht verdeeldheid onder het volk en Jerobeams daad zorgde dat de mensen zich van God afkeerden. Goede leiders vinden de belangen van hun 'volgelingen' belangrijker dan hun eigen belangen. Als je alleen beslissingen neemt door goed voor jezelf te zijn, zal dat een averechts effect hebben en je meer doen verliezen dan wanneer je het welzijn van anderen op het oog had.'
(Bron: Het Leven)

Een wijze les om eens over na te denken vandaag!

God verandert ons af en toe in een 'hulpeloze zandzak'

Afgelopen weekend werd ik veel bepaald bij rust en slaap. Natuurlijk kwam dit door het warme weer waardoor je juist wat onrustig slaapt maar vooral ook door de puppy's die we gezien hebben bij de fokker. Wanneer ze een half uurtje gespeeld hadden, konden ze daarna zo weer drie uur achter elkaar slapen. 

Wat is slapen toch heerlijk. Hoewel ik het vroeger nogal eens zonde van mijn tijd vond, merk ik nu dat ik juist door goed te slapen en te rusten uiteindelijk meer energie heb om dat te doen wat ik 'moet' doen. Slapen is dus eigenlijk helemaal niet zo nutteloos als het lijkt. 

John Piper verwoordt het zo:

'God heeft slaap bedacht om ons er voortdurend aan te herinneren dat we niet onrustig moeten zijn maar onze rust in Hem moeten vinden. Het is een dagelijks geheugensteuntje dat we God niet zijn, want dat zijn we niet. Een keer per dag stuurt God ons naar bed als een patiënt met een ziekte. Die ziekte is de chronische neiging om te denken dat we alles onder controle hebben en dat ons werk onmisbaar is. Om ons te genezen van die ziekte verandert God ons eenmaal per dag in een hulpeloze zandzak.'

En sommige mensen veranderen meer dan eenmaal per dag in een hulpeloze zandzak ;)

David streed zoals God hem opdroeg

'David​ vroeg de HEERE: Zal ik optrekken tegen de Filistijnen? Zult U hen in mijn hand geven? En de HEERE zei tegen ​David: Trek op, want Ik zal de Filistijnen zeker in uw hand geven.

Toen kwam ​David​ in ​Baäl-Perazim. ​David​ versloeg hen daar en zei: De HEERE is voor mij uit door mijn vijanden heen gebroken als een doorbraak van water. Daarom gaf hij die plaats de naam ​Baäl-Perazim. Zij lieten daar hun ​afgoden​ achter, en ​David​ en zijn mannen namen ze mee. Daarna trokken de Filistijnen opnieuw op en verspreidden zich in het dal Refaïm. David​ vroeg de HEERE om raad. Die zei: U moet niet optrekken; maak een omtrekkende beweging tot achter hen, zodat u bij hen komt van de zijde van de moerbeibomen. En laat het gebeuren, wanneer u het geluid van voetstappen in de toppen van de moerbeibomen hoort, dat u zich dan haast; want dan is de HEERE vóór u uit gegaan om het ​leger​ van de Filistijnen te verslaan. David​ deed zo, zoals de HEERE hem geboden had, en hij versloeg de Filistijnen van Geba af tot waar u bij Gezer komt.

2 Samuël 5: 19-25

Deze verzen bevestigen mijn verhaal dat ik afgelopen week schreef op een van mijn andere blogs 'Manager van het gezin'. Je kunt het hier teruglezen.

David streed zijn veldslagen zoals God hem opdroeg. Bij elke gelegenheid:

1. vroeg hij of hij wel of niet zou vechten.
2. volgde hij nauwkeurig de instructies op. 
3. gaf hij God de eer.

Wij kunnen vergissingen maken door bij onze 'veldslagen' deze stappen over te slaan en in plaats daarvan:

1. te doen wat we zelf willen zonder na te denken over wat God wil.
2. dingen op onze manier te doen en het advies van de Bijbel of van ander mensen negeren.
3. zelf de eer opstrijken of die aan iemand anders geven, zonder erkenning van de hulp die we van God ontvingen.

Al deze menselijke reacties missen hun doel!

Volg je Gods wensen of alleen die van jezelf?

'En ​David​ raadpleegde de HEERE'

1 Samuël 23

In 1 Samuël 23 staan twee gedeelten beschreven die erg tegenstrijdig zijn. David vroeg namelijk om Gods hulp en Saul deed de dingen naar eigen inzicht. 'Het Leven' schrijft er het volgende over:

'David vroeg om Gods hulp voordat hij iets deed (vs. 2 en 4). Hij luisterde naar Gods aanwijzingen en handelde daar ook naar. Wij moeten Gods wil niet zoeken nadat iets gebeurd is; maar in plaats van God te moeten vragen de gevolgen van onze haastige besluiten teniet te doen, horen wij de tijd te nemen om God wil tevoren te onderscheiden. We kunnen Hem horen spreken door de raad van medegelovigen, door Zijn Woord, door de leiding van de Heilige Geest in ons hart en soms ook door de omstandigheden.'

'Saul wilde David zo graag doden (vs.7) dat hij elk teken zag als Gods toestemming om door te gaan met zijn plan. Als Saul God beter gekend had, had hij geweten wat God wilde en had hij de situatie niet verkeerd geïnterpreteerd. 

Niet elke gelegenheid komt van God. Het kan zijn dat we iets zo graag willen dat we elke gelegenheid aangrijpen om te bewijzen dat het van goddelijke oorsprong is. Toch hoeft dat niet zo te zijn, zoals we we leren van Sauls geval. Een mogelijkheid om iets tegen Gods wil te doen, kan nooit van God komen, omdat God ons niet in verleiding brengt. Als er mogelijkheden op je weg komen, controleer je motieven dan twee keer. Wees er zeker van dat je Gods wensen volgt en niet alleen die van jezelf.'

Zoek de dingen die boven zijn, waar Christus is

'Ik kom telkens weer mensen tegen die zo bezig zijn met de eindtijd, met Israël, met de Heilige Geest, met de doop, de sabbat, de opname, met tekenen en wonderen en vul verder maar in, dat ze het zicht op de Heere Jezus kwijt dreigen te raken of al zijn kwijtgeraakt. Zoek de dingen die boven zijn, waar Christus is. Vul je gedachten met Hem, verheug je in Hem. Lees Zijn Woord, bid zonder ophouden.

Bron: Dirk van Genderen in Het Zoeklicht nr. 08

Is het zonde?

Misschien een rare vraag, maar denk jij ook wel eens achteraf na over het feit of iets wat je hebt gedaan of gezegd nu een zonde is of niet? Ik zal het uitleggen.

Soms ben je in gesprek met iemand en het loopt ineens uit op een meningsverschil. De ander voelt zich aangevallen of gekwetst en de sfeer is niet meer zoals in het begin. Je probeert te bedenken wat je verkeerd hebt gezegd waardoor de ander ineens zo afhoudend of geïrriteerd reageert. Het is menselijk denk ik om in eerste instantie te denken dat het aan de ander ligt. Dit is niet goed maar zo gaat dat nu eenmaal. Hij of zij is misschien moe of heeft die dag net iets vervelends meegemaakt waardoor de reactie zo totaal anders is dan je had verwacht. Je zoekt de fout niet bij jezelf want je probeerde het gesprek in te gaan met de beste bedoelingen.
Wanneer je later het gesprek in gedachten nog eens terughaalt, zie je soms ineens ook heel duidelijk wat je zélf niet goed hebt gezegd. Het is goed om dan zo snel mogelijk nadat je deze zonde erkent deze te belijden aan God én aan de betreffende persoon.

Maar... soms zijn er van die situaties waarin je je afvraagt wie er nu precies iets verkeerd heeft gezegd. Je weet eigenlijk op dat moment niet wie nu goed reageert en wie niet.
Dat laatste vind ik dus moeilijk. Ik wil graag weten óf en wát ik op zo'n moment niet goed heb gezegd. In de eerste plaats om aan God en aan hem of haar te kunnen belijden dat ik fout zat maar bovenal ook om een volgende keer niet precies dezelfde fout te maken in een nieuw gesprek of een gesprek met iemand anders. Eigenlijk zoek ik een soort 'detector' die aangeeft waar het mis is gegaan.

Uiteraard weet ik dat God elke zonde vergeeft die je Hem belijdt. 1 Johannes 1:9 is hier duidelijk over. Hij herstelt en zegent ons als we eerlijk zijn over onze zonden. Vaak vraag ik ook vergeving voor verkeerde dingen die ik heb gedaan waarvan ik mij niet bewust ben geweest want ook die wil God vergeven. Gelukkig is het ook bemoedigend om te weten dat God uiteindelijk het hart aanziet (1 Samuël 16:7). Toch zou ik soms graag willen weten waar het precies mis is gegaan....
Herkenbaar?

Wie of wat staat er bij jou op de eerste plaats in je leven?

Toen sprak ​Samuel​ tot het hele ​huis​ van Israël: Als u zich met uw hele ​hart​ tot de HEERE bekeert, doe dan de ​vreemde ​goden​ uit uw midden weg, ook de ​Astartes, richt uw ​hart​ op de HEERE en dien Hem alleen.  Dan zal Hij u uit de hand van de Filistijnen redden. Daarop deden de Israëlieten de ​Baäls​ en de ​Astartes​ weg, en zij dienden de HEERE alleen. 1 Samuël 7:3 en 4

Deze ochtend las ik een indrukwekkend stukje uit 1 Samuël. Bovenstaande verzen zijn namelijk nog steeds heel actueel vandaag de dag. Samuël drong er bij de Israëlieten op aan hun vreemde goden weg te doen. De afgoden van tegenwoordig zijn veel onopvallender dan de goden van hout en steen, maar net zo gevaarlijk. Dat wat in ons leven het belangrijkste is of ons beheerst, is onze god. Geld, succes, bezittingen, trots of wat dan ook kan een afgod zijn als het Gods plaats in ons leven inneemt. Alleen God is onze dienst en aanbidding waard en we moeten niets handhaven dat daarmee concurreert. Als we 'vreemde goden' hebben, moeten we God vragen ons te helpen die te onttronen en God de hoogste plaats in ons leven te geven.

Wie of wat staat er bij jou op de eerste plaats in je leven?

Kritiek is nodig om wijzer te worden

'Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. 

Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben'. 

Spreuken 9:8

'Niemand reageert op kritiek met 'Leuk joh dat je je mij dit zegt.' Het is menselijk om er moeite mee te hebben. Vermaning is echter nodig om wijs te worden. Dat is wat het boek Spreuken ons zo duidelijk leert. Maar wat zij we er vaak bang voor en wringen we ons in allerlei bochten om het te ontlopen...

Dat kunnen we doen op allerlei manieren. Je houdt bijvoorbeeld je mond dicht en komt niet voor je eigen mening uit. Dan ontloop je tenminste de kans op een negatieve reactie. Of je blijft bewust uit de buurt van mensen van wie je denkt dat ze iets op je aan te merken zouden kunnen hebben. Misschien voeg je je helemaal naar anderen, met die ene grote wens dat ze je aardig zullen vinden...

Kortom: je durft jezelf niet te zijn uit angst voor kritiek. Het gevaar is dan dat je in verwarring raakt over je eigen identiteit, over wie je eigenlijk bent. Het belangrijke advies van het hele boek Spreuken is: wees eerlijk en oprecht. Dus durf jezelf te zijn. En omarm advies en correctie. God gebruikt dat in ons leven.
Het grote doel van Spreuken is dat we wijs zullen worden. Dé manier om dat te worden is door vermaning aan te nemen. Meteen in het eerste hoofdstuk worden die twee woorden dan ook in één adem genoemd: 'De Spreuken van Salomo.. om bekend te worden met wijsheid en vermaning' (vers 1 en 2). 'Dwazen verachten wijsheid en vermaning' (vers 7).

Misschien zeg je nu: maar kritiek is iets anders dan vermaning en bestraffing. Inderdaad is er verschil, maar het ligt wel heel dicht bij elkaar. Vermaning is altijd bedoeld om ten goede te corrigeren. Kritiek kan echter ook afbrekend zijn als het niet met liefde gepaard gaat en een oprecht verlangen om de andere verder te helpen.

Sommige mensen kunnen door kritiek, ook als het in liefde is gegeven, dagenlang van slag zijn, slecht slapen of hoofdpijn en maagpijn krijgen. Wij moeten niet ongevoelig worden voor vermaning, maar wel leren het op de juiste manier te verwerken. 'Een wijze luistert naar vermaning, wie bestraffing in acht neemt, is schrander (Spreuken 13:1 en 15:5). Het is gereedschap in Gods hand om ons te vormen naar Zijn beeld.'

Bron: Els ter Welle - Zoeklicht nr. 7 2017

Een hoopvolle toekomst

Je kunt er niet meer omheen, 

het kan je niet zijn ontgaan,

de wereld

is in barensnood.

Veel mensen,

steeds meer mensen,

 hebben verdriet,

lijden,

aan het verleden,

of aan het heden,

hebben pijn, 

moeten vluchten,

moeten behandelingen

operaties, 

testen en kuren ondergaan.

Ze worstelen

met hun lichaam,

of hun geest,

met anderen,

met het leven,

met afscheid,

verlies 

en de dood.

Sommigen vragen zich af

of God wel bestaat,

en of het uiteindelijk allemaal

wel zin heeft,

maar hoe zou het zijn

als er geen God was?

Als alles hier op aarde 

werkelijk doelloos zou zijn?

Als afscheid voorgoed zou zijn

en de dood werkelijk dood?

Als al het lijden op aarde

nutteloos zou zijn?

Goddank,

hebben we een machtige Heer,

Hij is er altijd al geweest.

Hij heeft ons lief,

zó lief,

dat Hij Zijn eigen Zoon gaf.

Wát een Heiland,

wat een Verlosser

hebben wij.

Hij kan meevoelen

in onze pijn

en zwakheden.

Hij is mens geweest

en weet en voelt

wat wij voelen.

Laten we alles

in Zijn handen leggen.

Wat God doet,

is goed.

Het lijden van de tegenwoordige tijd 

weegt niet op tegen de heerlijkheid 

die aan ons geopenbaard zal worden.

Laten we uitzien

naar Hem 

en ons verheugen 

in Hem.

Het beste komt nog!

Met dit blogbericht doe ik mee aan de #bloghop van maart-april 2017. 

Als je meer wilt weten over de #bloghop voor christelijke webloggers kun je hier meer informatie vinden.

Is het een Bijbelse opdracht van de gemeente om de Joden ‘thuis te brengen’?

In Het Zoeklicht van februari 2017 stond een interessante vraag van een lezer. Het antwoord wordt gegeven door Theo Niemeijer.

Is het een Bijbelse opdracht van de gemeente om de Joden ‘thuis te brengen’? 

In Genesis 12:3 zegt de Here God tegen Abraham: ‘Ik zal zegenen, wie u zegenen’. Laat het duidelijk zijn dat Israël Gods uitverkoren volk is en we door God gezegend worden wanneer we dit volk zegenen. Zo mochten we tijdens de oorlog de Joden onderdak verschaffen en hen voor de moordzucht van de nazi's beschermen. We mogen het ook vandaag opnemen voor het Joodse volk wanneer ze de één na de nadere VN-resolutie aan hun broek krijgen en het antisemitisme steeds verder toeneemt.

In Matteüs 25:40 worden de volkeren geoordeeld op grond van hun houding ten opzichte van het Joodse volk. In Joël 3:2 kunnen we namelijk ook over ditzelfde oordeel lezen dat ‘de Here God met de volkeren in het gericht zal treden ter oorzake van mijn volk en van mijn erfdeel, dat zij onder de volkeren verstrooid hebben, terwijl zij mijn land verdeelden, en over mijn volk het lot wierpen.’ Dit volkeren oordeel wordt nu in Matteüs 25:31-46 beschreven. De Here zegt hier tegen de volkeren: ‘In zoverre gij dit aan één van deze mijn minste broeders hebt gedaan, hebt gij het Mij gedaan.’

Met ‘deze, mijn minste broeders’ wijst de Here Jezus op Zijn eigen volk, de Joden, waaruit Hij geboren is. Hij zal het in het volkeren oordeel tegen alle vijanden van Israël opnemen voor Zijn eigen volk. Dan zal het vers uit Zacharia 2:8 bevestigd worden: ‘Wie u aanraakt, raakt Zijn oogappel aan.’ Israël is Gods oogappel en wat je met Israël doet, doe je met de Here God Zelf! Er wordt in Matteüs 25 gesproken over: ‘Ik heb honger gehad en gij hebt Mij te eten gegeven. Ik heb dorst gehad en gij hebt Mij te drinken gegeven. Ik ben een vreemdeling geweest en gij hebt Mij gehuisvest, naakt en gij hebt Mij gekleed, ziek, en gij hebt Mij bezocht; Ik ben in de gevangenis geweest en gij zijt tot Mij gekomen’ (vers 35-36). Nogmaals, wat je met Mijn volk gedaan hebt, heb je met Mij gedaan, zegt de Here God. Zo zal Gods belofte aan Abraham in vervulling gaan en worden zij gezegend die zich voor Gods aardse volk ingezet hebben.

Pas wel op dat het hier niet gaat om goede werken die ons in de hemel kunnen brengen, maar om de houding van de volkeren ten opzichte van Israël die hen de toegang tot het Messiaanse vrederijk verschaft.

Er staat hier letterlijk, dat we geroepen zijn om hen als vreemdelingen te huisvesten!

Daarbij dienen we wel te weten, dat het volk Israël grotendeels nog in ongeloof leeft en niets met de Here Jezus te maken wil hebben. De Joden thuis brengen is nog niet de uiteindelijke oplossing van het Joodse volk en mag ons nooit ontslaan van de Bijbelse primaire opdracht (Romeinen 1:16) om hen de reddende boodschap van de Here Jezus te brengen.

Daarnaast is het belangrijk te weten dat profetisch gezien de Bijbel ons leert dat het aardse volk Israël in de eindtijd nog een verbond met de antichrist zal sluiten (Jesaja 28:15,18; Daniël 9:27 en Johannes 5:43) en de antichrist zich in de herbouwde tempel te Jeruzalem aan de wereld zal openbaren (2 Tessalonicenzen 2:3-4). Vlak voor de wederkomst van de Here Jezus op de Olijfberg, zullen alle volkeren tegen Israël optrekken en zal de strijd in Jeruzalem hevig woeden. Maar bij Zijn wederkomst zal Hij Zijn eigen volk van de macht van de volkeren bevrijden en voor hen strijden zoals Hij vroeger voor Zijn volk streed (Zacharia 14:3).

Pas daarna zal Hij al de verdreven Joden naar het beloofde land terugbrengen, dan zullen pas alle Joden thuisgebracht worden, niet door ons, mensen, maar door Zijn engelen (Matteüs 24:31).

Theo Niemeijer


Klik hier voor meer informatie over een abonnement op Het Zoeklicht.

Run to Jesus

Hardlopen is een sport die wij hier in het gezin graag beoefenen. Mijn man maakt wekelijks de meeste kilometers maar dat heeft in deze periode van het jaar alles te maken met de marathon die hij (voor de derde keer) wil gaan lopen. Vele uren brengt hij rennend door in de koude wintermaanden. Soms is dat heerlijk om te doen maar af en toe is het ook zwaar en vermoeiend. Natuurlijk is het trainen voor én lopen van deze marathon een vrije keuze, dus hierover klagen zou niet passend zijn, maar soms - na een drukke werkdag - slaat de vermoeidheid soms wel toe en is het allemaal niet zo aantrekkelijk als het eerst leek. Gelukkig komt het einddoel langzamerhand in zicht, is het soms weer iets warmer en wordt het 's avonds steeds langer licht. Onderstaande tekst uit Jesaja 40:30-31 kwam 'toevallig' een aantal keren op onze weg afgelopen week en is erg bemoedigend.

Jongeren zullen moe en afgemat worden, jonge mannen zullen zeker struikelen; maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden, zij zullen snel lopen en niet afgemat worden, zij zullen lopen en niet moe worden. (HSV)

Vooral dat 'snel lopen' is erg toepasselijk. Het is een tekst die mijn man in gedachten houdt de komende weken. En niet alleen tijdens de trainingsweken natuurlijk. Het is een bemoediging te weten dat wie de Heer verwachten nieuwe krachten zullen ontvangen!

Zelf ben ik gisterenmiddag ook weer wezen rennen en heb er ondanks de kou van genoten. Toen ik halverwege was, kwam ik twee mannen op de fiets tegen waarvan er een in het Engels riep: 'Run to Jesus'. Ik was verbaasd en vroeg mezelf af of ik het goed verstaan had. Ik dacht al rennend na over zijn woorden. 'Rennen naar Jezus... daar gaat het uiteindelijk om', ging er door mijn hoofd. Hij staat met uitgestrekte armen te wachten op iedereen die naar Hem toekomt. Wat zou het mooi zijn als iedereen naar Jezus zou 'rennen' en voor Hem zou kiezen. Hij is het uiteindelijke doel in ons leven.

Welk gebied heeft God jou gegeven om te overwinnen?

In hoofdstuk 13 van het Bijbelboek Jozua was een groot gedeelte van het land nog niet ingenomen. Maar God wilde doorgaan en ook dit land meetellen bij de verdeling onder de stammen. Hij wilde ook dat dit land uiteindelijk door de Israëlieten zou worden ingenomen. God kent de toekomst en als Hij ons leidt, weet Hij al welke overwinningen nog zullen komen. Maar zoals de Israëlieten nog moesten doorgaan met hun strijd, moeten wij de beproevingen onder ogen blijven zien en doorgaan met het gevecht om ons eigen 'overwonnen' land.
Dat overwonnen land zou een zendingsgebied in het buitenland kunnen zijn, maar ook nieuwe talen om de Bijbel in te vertalen, belangengroepen of instellingen die gered moeten worden, maatschappelijke problemen of ethische onderwerpen, waar nog niets tegen of mee gedaan wordt; maar je zou het ook dichter bij jezelf kunnen vinden. Het zou namelijk ook zonde in ons leven kunnen zijn, die we nog niet beleden hebben of talenten en middelen die we nog niet ontwikkeld hebben.

Welk gebied heeft God jou gegeven om (samen met Hem) te overwinnen?

Genieten van het herlezen van oude boeken

Om eerlijk te zijn koop ik niet vaak nieuwe spullen voor mezelf. Mijn enige 'grote' valkuil is het kopen van boeken. Nu is het de afgelopen jaren gelukkig wel zo dat ik redelijk wat recensie-exemplaren heb ontvangen dus het is tot een minimum beperkt gebleven maar... mijn liefde voor (nieuwe) boeken blijft sterk.
Toch heb ik mij dit nieuwe jaar voorgenomen onze eigen boekenkast weer eens in te duiken. Er staan zo veel mooie boeken op de planken dat het eigenlijk heel jammer is om die daar te laten stof vangen.

Begin januari ben ik begonnen met het herlezen van onderstaande mooie boekenserie. Het is de door Tim LaHaye en Jerry Jenkins geschreven serie 'De Laatste Bazuin'. Elke maand wil ik één boek lezen en mij verdiepen in de bijbelgedeelten die in de boeken genoemd worden. Het lijkt mij goed om de Bijbel ernaast te blijven leggen en de genoemde gedeelten op te zoeken. Ook het boek 'Het einde der tijden' legt trouwens heel duidelijk uit hoe 'de schets der gebeurtenissen' eruit ziet. Ik heb er al meerder keren over geblogd. De boeken van Jeep van der Schoot over het bijbelboek Openbaring geven ook veel duidelijkheid. Je kunt er hier en hier over lezen.
Wat ik erg leuk vind, is dat mijn zus deze serie op dit moment ook aan het herlezen is. Op deze manier kunnen we er ook nog eens samen over doorpraten.

De Laatste Bazuin

Daarnaast wil ik graag de boeken herlezen die hieronder staan afgebeeld. Het zijn boeken die met name gaan over time- en levensmanagement, prioriteiten stellen, druk zijn en keuzes maken. Deze onderwerpen zijn heel actueel en blijven mij bezighouden en ik denk dat (hoewel ik een heel eind op de goede weg ben) dit toch iets is waar ik mijn leven lang mee bezig zal zijn. Er is zo veel (te doen) en er wordt zo veel van ons gevraagd dat het goed is om al biddend hiermee bezig te zijn en uiteindelijk alleen te doen wat God van mij vraagt. Niet meer en niet minder.
Over een aantal van de boeken heb ik al eens een recensie geschreven. Je kunt deze teruglezen onder 'boekrecensies'.

Ongetwijfeld zal ik nog meer boeken lezen het komende jaar, recensie-exemplaren zitten soms zomaar in de brievenbus. Houd mijn weblogs in de gaten.
Op mijn website www.wendyborn.nl kun je een compleet overzicht vinden van al mijn blogs.

De vijand is al verslagen

Wanneer Jozua met het volk Israel op het punt staat Jericho in te nemen, zegt God iets bijzonders tegen hem. Hij zegt in hoofdstuk 6:2  'Zie, Ik heb Jericho met zijn koning en zijn strijdbare helden in uw hand gegeven.' Jozua had Jericho al in handen! De vijand wás al verslagen. Wat moet Jozua veel vertrouwen hebben gehad toen hij de strijd inging.
Wij vechten ook tegen een vijand die al verslagen is. Onze vijand (satan) is door de Here Jezus Christus overwonnen (Rom. 8:37-39). Hoewel we elke dag nog moeten vechten en de zonde overal in de wereld nog heerst, hebben wij de zekerheid dat de oorlog al overwonnen is. We hoeven ons niet te laten verlammen door angst of door de kracht van een vijand die al verslagen is; we kunnen hem overwinnen door de kracht die God ons geeft door Zijn Heilige Geest.

Luisteren naar Gods Woord

Aan het begin van dit nieuwe jaar ben ik begonnen met het lezen van het Bijbelboek Jozua. In het derde hoofdstuk las ik vandaag iets opmerkelijks. Vlak voordat het volk het beloofde land ingaat, overnacht het eerst. Het volk neemt eerst de tijd om uit te rusten, zich te heiligen en te reinigen.
Ook verzamelt Jozua het volk om naar Gods Woorden te luisteren. Het volk was erg opgewonden en
ongetwijfeld wilde het haast maken, maar Jozua zorgde ervoor dat de mensen stopten en luisterden.

Wij leven in een snelle tijd waarin veel op ons afkomt. Ook heeft bijna iedereen haast om bij te blijven. Het is niet moeilijk om erg in beslag genomen te worden door de taken die we denken te hebben. Toch is het belangrijk om - voordat we deze taken uitoefenen - stil te zijn en te luisteren naar Gods Woord. Laten we de tijd nemen om ons te richten op wat God van ons verwacht. Ook voor ons is het belangrijk om God met een rein hart te benaderen. Reiniging en toewijding zijn voorwaarden om door Hem gebruikt te kunnen worden.