Aan Zijn voeten - praktische tips voor een waardevolle stille tijd

Slechts één ding is nodig. Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat niet van haar zal worden afgenomen (Lukas 10:42).

Wanneer je het gedeelte uit Lukas leest dat hierboven staat, blijkt dat Maria er bewust voor koos om kostbare tijd door te brengen met de Here Jezus. Zij liet ‘de boel de boel’ en richtte zich volledig op Hem. Zij koos dat ‘ene ding dat nodig was’: tijd nemen voor de Here Jezus en aan Zijn voeten naar Hem luisteren. Maria wist dat niets zo belangrijk was als tijd die wordt doorgebracht in Zijn aanwezigheid. 

Mijn nieuwste boek 'Aan Zijn voeten' heeft als subtitel meegekregen 'praktische tips voor een waardevolle stille tijd'. Dit is ook in het heel kort waar mijn boek over gaat. Misschien ben jij ook wel iemand die worstelt met tijd doorbrengen met de Heer. Enthousiast nam je je het misschien voor om er elke dag - of in ieder geval regelmatig - voor te gaan zitten. Je wilde lezen uit Gods Woord en luisteren naar Zijn stem. Maar een paar maanden later moest je vaststellen dat er van dat goede voornemen weinig is terechtgekomen. Vreemd eigenlijk…

Hoe komt het toch dat veel christenen moeite hebben met regelmatig Bijbellezen en bidden? Daar kunnen verschillende oorzaken voor zijn. Maar... mijn advies is: laat het er niet bij zitten! Onderzoek wat de reden kan zijn en ga ermee aan de slag! 

Aan Zijn voeten is een praktisch en handzaam boekje dat behulpzaam wil zijn bij de volgende thema’s:

• Wat is stille tijd?
• Waarom is stille tijd belangrijk?
• Wat kan je stille tijd waardevol maken?
• Mogelijke problemen in je stille tijd.
• Hulpmiddelen bij stille tijd.

Ik hoop van harte dat je na het lezen van dit praktische en handzame boekje over stille tijd, inspiratie zult hebben opgedaan om - opnieuw of voor het eerst - ermee aan de slag te gaan en er een gewoonte van te maken die je je leven lang voor geen goud meer zult willen missen.

De Here Jezus zegt dat tijd die besteed wordt om te zitten aan Zijn voeten ‘het goede deel’ is en eeuwigheidswaarde heeft. Dat is een bemoedigende en rijke belofte.

Als je het boekje wilt kopen, kan dat eenvoudig door het te bestellen via onderstaande links op Bol.com. Het e-book is direct beschikbaar. Het leveren van de paperback (papieren versie) duurt enkele dagen omdat elk boek afzonderlijk gedrukt moet worden.

Titel: Aan Zijn voeten

Auteur: Wendy Born - van den Brink

Uitgeverij: Brave New Books

ISBN: 9789402154177 paperback

ISBN 9789402154160 e-book

Prijs: € 11,50 paperback 

          € 4,95 e-book

Het Woord in je hart - Tanneke Dorgelo

De Bijbel staat vol met prachtige teksten die je bemoedigen, troosten, bevestigen en die richting geven aan je leven. 'Het Woord in je hart' van Tanneke Dorgelo, helpt je om deze teksten in je hart op te slaan.
Het boek bevat 52 Bijbelteksten om uit je hoofd te leren en te memoriseren, zodat je op ieder moment kunt putten uit een schat aan inspirerende teksten. Een aantal van de Bijbelteksten zijn aangedragen door christenvrouwen die door hun beroep bekend zijn geworden. Ze vertellen over hun favoriete Bijbeltekst.

Dit boek is zeer geschikt om te gebruiken in je stille tijd met God. Je kunt een thema kiezen dat je aanspreekt en je in de bijbehorende Bijbelteksten verdiepen en deze overdenken. Het is overigens wel goed om de teksten in hun context te lezen en het hele Bijbelgedeelte te lezen. De memorisatietips die helder omschreven staan in het boek, kun je goed gebruiken bij het leren van de teksten.

De schrijfster van het boekje legt in haar inleiding uit dat ze een aantal jaren geleden begonnen is met het uit het hoofd leren van Bijbelteksten. Ze verlangde naar meer kennis van de Schrift en wilde graag een voorraad teksten in haar hart opslaan, zodat ze daaruit zou kunnen putten wanneer het maar nodig was. 'Memoriseren van Bijbelteksten brengt je veel', zegt Tanneke Dorgelo in een interview met CIP. Je kunt hier het hele interview teruglezen.

• Het versterkt je geloof. 
• Het verandert je. 
• Het wapent je tegen verleiding. 
• Het geeft je wijsheid. 
• Het draagt bij aan jouw omgang met God. 
• Het helpt je jouw geloof uit te dragen. 
• Het bemoedigt jou en anderen. 

Het boekje bevat 16 thema's met elk drie verzen om te memoriseren. De thema's zijn o.a.: Geliefd, Schoonheid, Rust en Stilte, Vertrouwen op God, Vergeving en Gebed. 

De vormgeving van het boekje is mooi. Ook de ringband is erg praktisch zodat je het boekje ergens open kunt neerleggen op een plek waar je vaak komt. Het boekje is 11x15 cm en bevat 136 pagina's.

'Het Woord in je hart' is verschenen in twee versies. Een met teksten uit de Herziene Bijbelvertaling en een met teksten uit de Nieuwe Bijbelvertaling. Als je het leuk vindt om enkele pagina's van het boekje in te zien, kijk dan even op deze pagina.

Ik wil deze uitgave van harte aanbevelen aan iedereen die het verlangen heeft om verzen uit de Bijbel op te slaan in zijn of haar hart. Ze vertellen je over God, over zijn reddingsplan en Zijn wil voor jouw leven!

Ik heb het boekje al cadeau gedaan aan onze oudste dochter voor haar verjaardag. Wie zou jij er blij mee willen maken?

Like ME - #Jezus volgen in een selfie-cultuur

Socialbesitas rukt op. De symptomen: niet meer zonder je smartphone of internet kunnen en vooral niet meer zonder Facebook, Twitter en WhatsApp.
Liken, delen, retweeten, taggen en posten is een vast onderdeel in ons leven geworden. Kinderen groeien op in een selfie-cultuur. 17 procent van de jongeren zegt zelfs verslaafd te zijn aan social media en deze verslaving heeft op den duur op sociaal en maatschappelijk gebied rampzalige gevolgen. Bovendien willen veel mensen dat alles snel gaat. Snel geld verdienen, snel even shoppen, snel koken. Multitasken...

Wil je - ondanks het appèl van de vele beeldschermen om je heen - je ogen gericht houden op Jezus? Dan is het boek 'Like ME' van Nicolas van Amerom een geweldig boek om te lezen. Ook als je zelf niet misschien actief bent op social media, is deze uitgave zeer de moeite waard omdat bijna iedereen er mee te maken heeft.

Openhartig én met de nodige humor beschrijft Amerom (herkenbare) ervaringen die hij zelf de afgelopen jaren heeft opgedaan met social media. Hij reikt praktische en Bijbelse handvaten aan in het omgaan met wisselende emoties en stemmingen in een digitaal tijdperk. Het boek is zowel geschikt voor jongeren als ouderen. Het bevat zeven hoofdstukken, elk met een pakkende titel: Ontwikkel oprechte interesse voor mensen, maak plaats voor authenticiteit, reageer in een tegenovergestelde geest, ontdek het geheim van tevredenheid, kies voor integriteit, geef de selfiecontrole op en eer de (cyber)sabbat. Elk hoofdstuk wordt afgesloten met een gebed dat je zelf zou kunnen bidden.

Graag deel ik enkele kernachtige uitspraken uit het boek die mij troffen.

'Zonder ons digitale tijdperk te willen verketteren, wil ik pleiten voor het bestrijden van oppervlakkigheid in onze relaties. Als we niet oppassen krijgen we steeds minder echt contacten. Sociale media zouden gebruikt moeten worden om in echte betekenisvolle relatie te voorzien, niet om ze te vervangen.'

'Let goed op wat je zegt. Denk goed na voordat je wat post of een chatberichtje verstuurt. Als je reageert op een foto of tweet, probeer dan zo bemoedigend mogelijk te zijn in je reactie. Het is niet zo moeilijk om mensen af te breken. Bouw mensen op!'

'Delen is mooi en ook heel waardevol, maar wat is de meerwaarde van elke dag vakantiefoto's laten zien? Of alle uitslagen van do-het-zelf-testjes. Vraag jezelf af wat je eigenlijk wilt met het bericht dat je post. Het is goed om na te denken over je grenzen in het Facebookverkeer.'

'Eigenlijk wil iedereen geliket worden, maar we zoeken het vaak in de verkeerde hoek. Internet geeft alleen maar nieuwe en onbeperkte gelegenheden om zelfbevestiging te zoeken. Ten diepste zou je geliket moeten willen worden door Jezus. We zijn als mensen namelijk gemaakt om in verbinding met God te leven. Het probleem is echter dat men in een virtuele wereld leeft die onecht is en mensen sociaal gezien arm maakt.'

'We kunnen ons heel druk maken over wat mensen van ons denken, maar ik denk dat we ons veel meer druk moeten maken over wat God van ons denkt. Nog nooit heeft bezorgdheid iets van waarde kunnen toevoegen aan iemands leven.' 

Ik zou nog veel meer willen citeren uit het boek, maar misschien is het goed om het gewoon zelf te gaan lezen. De kern van het boek is mooi verwoord in dit stukje op blz. 179: '

'Het gaat Jezus niet om het vermeerderen van je kennis, maar om het veranderen van je hart, je houding, je levensoriëntatie! De kennis blaast op, de liefde sticht. Wil je rust? Leer van Jezus' karakter ... Dat betekent jezelf niet het belangrijkste vinden. Het gaat er om dat je selfie-leven verandert in een christocentrisch leven. Je zet je zelf niet langer in het middelpunt van het universum, maar Christus.'

Wanneer je het boek in groepsverband zou willen gebruiken, kun je met deze vragen aan de slag gaan om de inhoud van het boek te verwerken en toe te passen in je eigen leven.

Titel: Like ME
Auteur: Nicolas van Amerom
Uitgeverij: Scholten
ISBN: 978-90-79859-33-7
Prijs: € 14,95

Een klein minpuntje van 'Like ME' is dat er een flink aantal taal- en spelfouten in het boek zitten. Mijn advies aan de uitgever zou zijn om het boek nog een aandachtig en kritisch door te lopen. Misschien kan dit in een volgende druk aangepast worden.

Houdt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen

Afgelopen week heeft onze oudste dochter haar gevoelens onder woorden gebracht. Zij heeft onderstaand verhaal in eerste instantie geschreven op haar Facebookpagina Anne Illustrations maar met haar toestemming heb ik het overgenomen op mijn weblog.

"Even wat anders deze keer; een wat persoonlijker verhaaltje. Wel met een (typografische) illustratie erbij, natuurlijk. Misschien stoot ik hier mijn niet-christelijke volgers mee voor het hoofd, maar het is even niet anders.

Af en toe kom je op een plek terecht waarvan je weet dat je er móet zijn, en je wílt er ook best zijn, maar je weet dat je er niet thuishoort. Kennen jullie dat? En dat gevoel kan veroorzaakt worden door verschillende factoren: de omgeving, de mensen om je heen, je eigen karakter… Maar vaak juist een botsing tussen één van die drie dingen. Hoe ga je daarmee om?

Ik zit in zo’n situatie. Daar ben ik het afgelopen jaar steeds mee geconfronteerd, zowel op mijn werk als in mijn persoonlijke leven. Ik heb een hart dat anders in de wereld staat. Ik heb een hekel aan ‘gewoon zijn’. En ja, ik hoor jullie al denken ‘wie niet?’. Iedereen is anders, iedereen is ervan overtuigd dat hij of zij uniek is. En dat is helemaal waar. Iedereen heeft z’n eigen karakter en z’n eigen persoonlijkheid, normen en waarden en een mening.

En tóch ontstaan er groepen. Kliekjes. Vooroordelen. Meningen. Soms terecht, maar vaak ook niet. ‘Die stelt zich aan.’ ‘Hij heeft ze niet helemaal op een rijtje.’ ‘Oh, zij is raar.’ ‘Hij is echt een aparte.’ En daarmee is het boek voor hen gesloten. Want blijkbaar hebben sommigen iets in zich waardoor ze 'raarder' zijn dan de doorsnee mens. En dat wordt soms veroordeeld. Ik ben gevoelig, emotioneel, bijdehand (soms op het vervelende af), ik kan helaas arrogant overkomen terwijl ik het totaal niet zo bedoel, maar ik ben ook van de overdreven gezichtsuitdrukkingen, grappige sieraden, rare opmerkingen, rode lipstick, frappante bezigheden en wereldvreemdheid door mijn geloof – terwijl ik aan de andere kant juist middenin deze wereld sta.

Maar goed, soms word je ook gelabeld als ‘naïef’. Alsof ik niet op de hoogte zou zijn van hoe deze wereld functioneert. En ik wéét dat ik daar niet alleen in sta. Er zijn zat mensen die mij kennen en me begrijpen en er ook gedeeltelijk hetzelfde in staan. Daar houd ik me aan vast, die relaties.

Maar dan de wereld daaromheen...

Daar word ik soms helemaal naar van. Ik wil hier niet zijn. Ik wil niet in die eenheidsworst. Die maatschappij waarin het normaal is om elkaar te kleineren achter elkaars rug om en waar de wereld onder de grond afgebroken wordt door alle zaken waar we met elkaar niet altijd over durven te praten, maar die de mensheid vernietigen. Het schoonheidsideaal, de verwachtingen die we van elkaar hebben, terrorisme, verkeerde seksualiteit, angst. Niemand weet waar ze nou eigenlijk voor leven, maar we willen het allemaal zélf doen.

Gelukkig zijn er met mij vele anderen die wel een hoger doel hebben. En ik schaam me er niet voor. Ja, ik ben anders. Maar ik ben anders IN GOD. Laat ze maar praten. Laat ze maar denken. Ze komen er toch niet achter wie ik echt ben.

Het enige wat ik kan, is hopen en bidden dat ze zelf ook zo’n instelling mogen krijgen. Niets liever dan dat. Laten we met z’n allen leven in de wetenschap dat we voor een hoger doel gemaakt zijn. Maar tot die tijd kom ik op plekken waar ik het gevoel heb dat ik er alleen voor sta. Door de omgeving, de mensen om mij heen die van alles vinden, maar soms ook omdat ik zo sterk voel dat ik dit niet mijn laatste rustplaats is. Noem me naïef, ongeïnformeerd, prima. Je krijgt me er niet onder.

Tot die tijd wil er hier het beste van maken. Maar ik wil niet de dertiende in een dozijn zijn.

Misschien komt dit je bekend voor. Misschien totáál niet en vraag je je af waar ik het in vredesnaam over heb. Allemaal goed. Maar ik daag iedereen uit om bij zichzelf na te gaan:

- Versmelt ik soms iets teveel met deze wereld?

- Veroordeel ik mensen vaak op hoe ze zijn, omdat zij anders zijn dan ik?

Laten we met elkaar proberen om deze wereld leefbaarder te maken. Eerlijker, oprechter, positiever naar elkaar. Met het uitzicht op de eeuwigheid met God.

Dat was het. Als je tot het einde hebt gelezen, mijn complimenten - en excuses voor eventuele spel- of grammaticafouten (voor de taalkundigen onder ons). Ik heb dit snel geschreven. Ik wens iedereen nog een fijne dag!"

- Anne

Tijden van tegenslag zijn tijden van groei

Vanmiddag tijdens de diploma-uitreiking op de school van onze oudste zoon, vertelde een leraar een aantal leerzame en inspirerende voorbeelden over het groeien bij tegenslag.
Ik vind ze zo inspirerend dat ik ze graag wil doorgeven. Ieder mens krijgt tenslotte op een bepaald moment met tegenslag en stress te maken in zijn of haar leven en kan leren van de onderstaande dieren.

Giraffe
Het eerste voorbeeld was van een giraffe. Als een giraffejong geboren wordt, blijft de moeder staan. Het jong valt dan ook van een hoogte van ongeveer twee meter op de grond op zijn rug. Voor zo'n jong beestje is dit best heel wat. Niet lang na de geboorte schopt de moeder het jong om het aan te moedigen te gaan staan. Wanneer het staat, schopt de moeder het opnieuw zodat het jong valt en daarna opnieuw zal proberen te gaan staan. Het lijkt wreed van deze giraffemoeder maar alleen door haar jong te schoppen, maakt ze het uiteindelijk sterk en weerbaar en zal het niet vergeten hoe het moet opstaan.

Ezel
Een ander voorbeeld dat genoemd werd, was die van de ezel die in de put viel. Ik heb deze al eens met jullie gedeeld maar het voorbeeld blijft mooi. De link naar de praktijk werd er (helaas) niet bij vermeld vanmiddag maar is juist voor christenen zo'n bemoediging. Je kunt dit verhaaltje hier teruglezen.

Kreeft
Tot slot bekeken we onderstaand filmpje. Heb jij enig idee hoe kreeften groeien? Rabbi Twerski legt het uit.

            

Het is soms moeilijk om te ervaren en te accepteren maar tijden van tegenslag kunnen - juist ook in ons geestelijk leven - tijden zijn van groei!

'Als het maar kant-en-klaar is...'

'We zien helaas niet voldoende markt voor een dergelijk boek over stille tijd. Tegenwoordig zie je dat de meer beschouwende titels minder goed lopen, en dat er juist meer belangstelling is voor dagboekjes: stille tijd in de praktijk, om het zo maar eens te zeggen.'

Deze woorden hebben jullie misschien gelezen op mijn weblog 'Een passie voor schrijven'. Het was een gedeelte uit een e-mail van een uitgever als reactie op mijn ingezonden manuscript over stille tijd. Ik heb beloofd hier nog wat over te schrijven, want toen ik deze toelichting las, bekroop mij een vreemd gevoel. Het moderne kant-en-klaargevoel noem ik het maar even. Ik zal uitleggen wat ik hiermee bedoel.

Kant-en-klaar

In onze maatschappij zie je dat volop om je heen. Kant-en-klare maaltijden, bouwpakketten, reizen, gordijnen of zelfs beton. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is tegenwoordig 'helemaal klaar voor gebruik', 'direct toepasbaar, verwerkbaar of eetbaar' aldus Onze Taal. Gemak dient de mens en wat is het fijn dat je voor veel producten zo weinig moeite hoeft te doen. Toegegeven, voor veel dingen is het inderdaad handig dat het makkelijk is in gebruik. Aan de andere kant vind ik het een trieste ontwikkeling dat je dit ook terugziet in het christenleven. Veel christenen hebben geen tijd meer om de Bijbel te lezen, te bidden of stille tijd te houden. En dan heb ik het nog niet eens over bijbelstudie want dat kost vaak nóg meer tijd. Alles moet tegenwoordig snel, snel, snel met een - liefst direct - zichtbaar resultaat.

Lees niet alleen een dagboekje

Van veel mede-christenen weet ik dat ze tijdens hun stille tijd gebruik maken van een bemoedigend of inspirerend dagboekje. Ze zijn in talloze soorten en maten te verkrijgen. Voor elke leeftijd is er wel een dagboekje te vinden. Hoewel er met deze dagboekjes op zich niets mis is, wil ik toch wijzen op een risico van het gebruik hiervan. Los van het feit dat er vaak per dag maar één Bijbeltekst afgedrukt en daar door de betreffende auteur een kort stukje over geschreven wordt, zijn de stukjes vaak erg beknopt. Het leest natuurlijk lekker snel en je hebt misschien het gevoel dat je 'even' tijd met God hebt gehad maar er zit een groot gevaar in. Door niet te tijd te nemen om je te verdiepen in Gods Woord zul je geestelijk nauwelijks groeien.
In mijn boek over stille tijd ga ik er verder op in hoe belangrijk het is om de Bijbel te lezen, want hoe mooi en praktisch (en lekker kort!) de stukjes uit de dagboekjes ook zijn, ze kunnen nooit het lezen en bestuderen van de Bijbel vervangen.

Zoals je begrijpt, ben ik tot de conclusie gekomen dat bovenstaande toelichting van de uitgever helemaal past in de tijd waarin we leven. 'Stille tijd in de praktijk om het zo maar eens te zeggen', dat is zeker belangrijk. Dat ben ik met haar eens. Maar het hoeft niet helemaal tot in detail voorgekauwd en ingevuld te zijn. Laten we als christenen niet meegaan in dat gekke kant-en- klaargedoe van de wereld. Laten we regelmatig de tijd nemen om ons in alle rust te verdiepen in een bepaald bijbelgedeelte.

Geestelijke groei kost tijd! Ik hoop van harte dat mijn boek hierbij een hulp kan zijn.

Is God voor jou een doel of een middel tot een doel?

In oktober 2013 heb ik al eens een artikel op dit weblog geschreven met de titel 'middel of doel'. Misschien hebben jullie het destijds al eens gelezen. Toen ik afgelopen week de nieuwsbrief van de familie Lohuis ontving in mijn mailbox, moest ik denken aan dit stuk van ruim drie jaar geleden. Het begin van hun e-mail viel mij direct op. 

'Een vraag die wij onszelf moeten stellen is deze: Is God voor mij een doel of is Hij voor mij een middel tot een doel? Ben ik iemand die werkelijk naar God verlangt, Hem wil kennen en Hem wil dienen in voorspoed en tegenspoed? Of ben ik ten diepste nog op mijzelf gericht, waardoor ik God eigenlijk vooral wil gebruiken voor mijzelf, mijn eigen verlangens en ambities en agenda? Nodig ik Jezus uit om bij mij in de auto te stappen, omdat het wel goed uitkomt en handig en bruikbaar is als Hij met mij meerijdt? Of zit Hij achter het stuur en rijd ik met Hem mee?'

Broeder Oscar Lohuis schreef een pakkend artikel over deze vragen voor het Zoeklicht wat ik graag onder jullie aandacht wil brengen. Je kunt het hele artikel getiteld 'Humanisme of Bijbels geloof' hier lezen.

Tegenover het humanisme en de mensgecentreerde tijdgeest 

moeten we de radicale gerichtheid op God zetten.

Alleen dan zullen we komen tot ware volheid en vreugde in het geloof.'

Wat zou bij jou de uitslag zijn?

Want waar je schat is, daar zal ook je hart zijn. 

Lucas 12:34

Je kunt geen scheiding maken tussen wat je doet en wat je gelooft. Je laat zien wat je echte prioriteiten zijn door wat je koestert! Vandaag volgt er geen lange tekst op dit blog maar een indringende vraag om eens over na te denken:

Als mijn prioriteiten beoordeeld zouden worden naar de mate waarop en waaraan ik mijn geld en energie besteedt, wat zou dan de uitslag zijn? 

Bedelingenleer helpt de Bijbel beter te begrijpen

Alleen al bij het hóren van het woord 'bedelingenleer' - ook wel dispensationalisme genoemd - worden sommige christenen wat onrustig. Het woord zou niet in de Bijbel voorkomen en niet Bijbels zijn.

Toch blijkt het anders te liggen dan je misschien in eerste instantie vermoedt. Wanneer je de Bijbel leest, zie je eigenlijk als vanzelf dat er verschillende perioden zijn waarin God met de mensen handelt. Hoewel God Dezelfde is en blijft, gaat Hij toch in elk van deze perioden anders met mensen om.

Betekenis
Het woord bedeling (dispensatie) betekent: uitdeling, verdeling, bestuur, beheer, management of huishouding. Een bedeling is een tijdsperiode, 'gedurende welke de mens wordt getest op gehoorzaamheid aan een specifieke openbaring van de wil van God', aldus de Scofiled Reference Bible.
In de Efezebrief van Paulus komt het woord bedeling een aantal keren voor. Daarin heeft hij het over 'de bedeling van de volheid der tijden' en 'de bedeling van genade' (1:10; 3:2).
Er wordt in de bedelingenleer onderscheid gemaakt tussen Gods heilsplan met Israël en de Gemeente. Lezen we over Israël, dan moeten we dit niet toepassen op de Gemeente of kerk. Gods handelen met Zijn oude verbondsvolk is wel in geestelijk opzicht voor de Gemeente tot voorbeeld gegeven (1 Kor. 10:11). De bedelingenleer onderscheidt zich dus van de verbondsleer door een sterke scheiding te maken tussen (Gods plan met) Israël en de Kerk.

U splijt de zee - Arjanne Burger

Net als haar eerder verschenen boeken Opgewekt en Op school bij de Meester weet Arjanne Burger ook dit keer haar lezers te boeien met een prachtig, uitdagend en open (dag)boekje. Deze onlangs verschenen uitgave bij Novapres heeft als titel U splijt de zee meegekregen.
De titel raakte mij direct omdat deze woorden 'toevallig' ook in het prachtige nummer 'No longer slaves' van Jonathan David & Melissa Helser op de nieuwe Opwekking cd voorkomen. Arjanne schrijft in het voorwoord over de titel:

'De God, Die ons vrijkocht, wil dat wij erkennen dat Hij werkelijk God is, want zo heeft Hij zich geopenbaard in jouw en mijn leven. De God, Die in de onmogelijkste situaties voor een uitkomst zorgt. Was Hij het niet?! De Heer, Die een pad maakte door het water, zodat je niet verdronk. De God, Die bevrijdde van de vijand. Hij, Die in de woestijn van het leven zorgt voor oases om op kracht te komen en om vervolgens weer verder te trekken.
Verder gaan. Dat is de bedoeling. De tocht afmaken naar het beloofde land. En ondertussen uitdagingen en beproevingen. Met regelmatig als doel om te kijken of wij God vertrouwen en of wij Hem boven alles liefhebben. Daar gaat dit boekje over...'

Het leven van Arjanne is soms letterlijk overleven. Regelmatig ervaart de jonge schrijfster het leven als een barre tocht, een woestijntocht. Vorig jaar is ze slachtoffer geworden van een zwaar misdrijf en daar schrijft ze in haar boekje heel open over. Ook overvallen haar regelmatig gevoelens van depressiviteit. Gelukkig getuigt Arjanne daarnaast op bijna elke bladzijde van haar Heer en Heiland en wat Hij voor haar betekent in haar leven. Hij geeft haar leven zin, ondanks alle moeilijkheden die ze meemaakt. Hij geeft haar weer hoop omdat Hij het middelpunt is van haar geloof.

Het boekje bestaat uit 31 korte hoofdstukje zodat het heel goed als dagboekje te gebruiken is. Enkele pakkende titels zijn: Boven vermogen?, Meer en meer een nieuw mens, We leren het in de vallei en Het kruis: een ereplaats.

Tot slot deel ik graag enkele mooie citaten die mij persoonlijk raakten:

'Wanneer we kijken naar onze omstandigheden, die soms heel heftig zijn, is de kans van het omkomen in verdriet aanwezig. Maar wanneer we met onze ogen naar Jezus kijken en ons leven in Gods handen leggen, kunnen we erbovenuit stijgen. Dan worden we gedragen. Dat betekent niet dat de situatie er niet is, maar dat we uitgetild worden boven de situatie.' (blz. 22)

'Wanneer jij je geluk in God zoekt, geneest en herstelt Hij misschien niet jouw omstandigheden, maar Hij wil wel iets doen wat nog dieper gaat. Hij wil in de eerste plaats genezing schenken van binnen. Hij wil vrede geven te midden van jouw situatie. (blz. 37)

'Wil je echt een woord van God? Vraag niet om goed nieuws. Vraag wat Hij echt wil voor jouw leven. Vraag naar wat Hij echt heeft gezegd. En deze boodschap zal levensveranderend zijn.' (blz. 57)

Wil je meer weten van Arjanne of over haar boeken?
Neem dan eens een kijkje op haar website www.arjanneburger.nl
Via haar website zijn ook prachtige afbeeldingen met bijbelteksten te downloaden.

U splijt de zee
Arjanne Burger
ISBN 978-90-6318-619-1

Verschenen bij Novapres
€7,90

Waarom zou je honderd willen worden?

'Oud worden willen we allemaal, maar oud zijn?' Het is een veelgehoorde uitspraak die met name komt uit de mond van degenen die daadwerkelijk oud zijn. Oud zijn valt namelijk lang niet altijd mee. Mijn moeder, die al een heel aantal jaren voor een inmiddels 99-jarige oudere zorgt, hoort regelmatig kreunend en zuchtend bovenstaande uitspraak uit de mond van deze dame komen.
De lichamelijke en vaak ook psychische klachten nemen namelijk enorm toe als je zo'n hoge leeftijd bereikt en ook het feit dat je door de overheid steeds langer gedwongen wordt thuis te blijven wonen - met alle gevolgen van dien - doet vaak geen goed aan het 'gezond' en 'fijn' ouder worden. Hoewel deze oudere dame een waardevol en mooi leven heeft gehad waar ze zelf erg dankbaar voor is, heeft ze haar man én haar beide zonen al moeten begraven. Ze is 'alleen' overgebleven en heeft (bijna) dag en nacht zorg nodig.

De kans om honderd te worden neemt steeds verder toe las ik in het Nederlands Dagblad van vorige week. Vrouwen die nu achttien zijn, hebben zeventien procent kans om honderd te worden. Achttienjarige mannen hebben tegenwoordig tien procent kans om honderd te worden.
De kans om honderd jaar te worden is de laatste decennia flink gestegen. In 1950 was die kans voor achttienjarige vrouwen nog maar 3 procent. In 2050 zal die kans 28 procent zijn. Mannen, van wie de levensverwachting over het algemeen lager wordt ingeschat, hadden in 1950 slechts 1 procent kans om honderd te worden. In 2050 zal die kans gestegen zijn tot 20 procent, twee keer zo groot als nu.

Prima, dat zijn misschien de voorlopige berekeningen en het is voor een aantal mensen inderdaad mogelijk om honderd jaar te worden maar willen we dat nu echt? Is oud worden, gezond blijven en je jong blijven voelen nu werkelijk het ultieme doel hier op aarde?
De subtitel van het boek 'De voedselzandloper' van Kris Verburgh impliceert met de woorden '....langer jong blijven' inderdaad dat dit een verlangen is van veel mensen. Ook in zijn boek 'Veroudering vertraagd' komt dit thema aan de orde. En er zijn nog talloze andere boeken verschenen die gaan over dit onderwerp, allemaal met als doel de mensen gezond, fit en 'vrolijk' oud te laten worden.

Toen ik vanmorgen nadacht over de wens heel oud en misschien wel honderd jaar te worden, vroeg ik mij af waarom we dit eigenlijk zouden moeten willen? Wat is de gedachte erachter? Er zullen veel antwoorden mogelijk zijn maar de kern ligt hierin denk ik: we willen niet aftakelen als we ouder worden en al helemaal niet sterven. Sterven hóórt niet bij het leven. We stellen dit daarom het liefst ook zo lang mogelijk uit en willen als het even kan 'eeuwig jong' blijven.

Wat zijn de woorden van Jezus in Johannes 11:25 in dit verband enorm bemoedigend!

Ik ben de Opstanding en het Leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al was hij gestorven,

en ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid. Gelooft u dat?

Het hoeft dus niet meer een stille aardse wens te zijn om oud te worden. We hébben al eeuwig leven wanneer we de Here Jezus als onze Heiland en Verlosser willen aannemen. Wow, wat een heerlijk perspectief is dit.

Dit heb ik u geschreven, die gelooft in de naam van de Zoon Gods, 

opdat gij weet, dat gij eeuwig leven hebt. (1 Joh. 5:13).

Wanneer je dit overdenkt en deze woorden tot je laat doordringen, realiseer je je dat 'gezond, fit en vrolijk' honderd jaar worden geen doel op zich is. Als het zo is en deze jaren worden je geschonken, mag je er dankbaar voor zijn maar ons leven dient een hoger doel. Het gaat uiteindelijk om Hem. Laten we niet vergeten dat het mooiste nog komt!

Want het leven is mij Christus en het sterven gewin. 

Filippenzen 1:21

Stille tijd is vaak een stille 'strijd'

'Nederlanders nemen hooguit 1,3 uur per week bewust rust', las ik afgelopen week in een artikel in een dagblad. Wat men precies onder die 'rust' verstaat, wordt niet helemaal duidelijk maar dat het veel te weinig is, is direct duidelijk.
'De helft van de vrouwen en 43% van de mannen voelt zich wekelijks druk en gejaagd', 'Gevoelsmatig ervaren veel mensen dat ze tijd te kort komen' en 'Er is geen tijd meer om te herankeren', zijn ook regels die opvallen in het stuk.

Toen ik twee weken geleden schreef over het boek 'Bijschrift' van Coby Kremer, kreeg ik tientallen reacties van lezers die allemaal kans wilden maken op het boek. Nu was het aantal reacties op zich niet bijzonder - dit gebeurt wel vaker bij een winactie - maar de inhoud van de mails trof mij. Veel mensen schreven mij lieve en bemoedigende woorden en een enkeling deelde zelfs een persoonlijk verhaal. Wat mij het meeste trof, waren de eerlijke reacties van veel vrouwen die worstelen met het houden van stille tijd. Ik deel er graag een aantal met jullie om duidelijk te maken dat er veel meer zusters (en ik denk ook broeders) regelmatig dezelfde stille strijd ervaren!

Mijn stille tijd kan wel een oppepper gebruiken en schrijven doe ik graag!

Ik vind het inderdaad lastig om echt stille tijd te plannen en dit zou mij heel erg helpen.

Omdat ik ook nog niet zo veel ervaring heb met het houden van stille tijd vind ik het sowieso lastig om dit vorm te geven.

Graag zou ik het boek winnen en hoop zo te leren om een goede stille tijd te houden.

Momenteel vind ik het heel moeilijk om stille tijd te houden en wellicht kan dit boek mij het juiste duwtje in de rug geven!

Ben juist de laatste tijd gaan proberen hier wat mee te doen. Zo kan ik het handen en voeten geven.

Lijkt me erg mooi om dit boekje te gebruiken! Verdiepen en verstillen, erachter komen hoe ik denk  maar vooral hoe God over ons denkt...

Zelf ben ik nog heel zoekende naar een andere nieuwe vorm van stille tijd houden. Misschien is dit een prettige manier, toch een meer creatievere vorm om samen met de Here God bezig te zijn.

Het lijkt me fijn meer manieren te hebben om Bijbellezen te verdiepen, er meer uit te halen.

Graag wil ik jullie bemoedigen met hetgeen ik zelf afgelopen week gelezen heb. Ik ben begonnen met lezen in het bijbelboek Lucas en in het eerste hoofdstuk viel mij op wat Johannes de Doper deed. Hij koos er bewust voor om in dorre streken te leven en te leven in de 'woestijn' (Lucas 1:80).
Net als veel andere profeten gebruikte hij de afzondering van de woestijn om geestelijk te groeien en zijn boodschap beter op God af te stemmen.

Wat hebben wij het ook nodig om echte rust te zoeken en te nemen. Om elke dag een tijd in afzondering door te brengen (alhoewel dit niet per se een woestijn hoeft te zijn) en alleen te zijn met Hem. De Here Jezus zegt dat tijd die besteed wordt aan het luisteren naar Hem, nooit zal worden weggenomen. Dat is een bemoedigende en rijke belofte. Het is namelijk tijd die besteed wordt aan een bezigheid met eeuwigheidswaarde!

Op dit weblog staan meerdere artikelen over stille tijd en in het najaar van 2016 hoop ik een boek over dit onderwerp uit te geven. Je mag mij altijd mailen als je vragen hebt hierover.

Psalm 122

Afgelopen week las ik in mijn bijbelleesrooster Psalm 122. Dit is voor mij altijd al een bijzondere Psalm geweest alleen al om het feit dat dit de enige Psalm is waarvoor ik geen 10 haalde toen ik hem moest leren en op mocht zeggen op de lagere school. Ik zal dit nooit vergeten. Wat de reden precies was, weet ik niet meer maar blijkbaar zat hij niet goed in mijn hoofd. In mijn jonge jaren leerde ik nog de oude berijming van de Psalmen en het eerste vers van deze Psalm luidde zo:

Ik ben verblijd, wanneer men mij

Godvruchtig opwekt: "Zie, wij staan

Gereed, om naar Gods huis te gaan;

Kom, ga met ons en doe als wij."

Jeruzalem, dat ik bemin,

Wij treden uwe poorten in;

Daar staan, o Godsstad, onze voeten.

Jeruzalem is wèl gebouwd,

Wel saâmgevoegd: wie haar beschouwt,

Zal haar voor 's Bouwheers kunstwerk groeten.

Heel Psalm 122 in de HSV:

Een pelgrimslied, van David. Ik ben verblijd, wanneer zij tegen mij zeggen: Wij zullen naar het huis van de HEERE gaan! Onze voeten staan binnen uw poorten, Jeruzalem! Jeruzalem is gebouwd als een stad die hecht samengevoegd is. Daarheen trekken de stammen op, de stammen van de HEERE, naar de ark van de getuigenis van Israël, om de Naam van de HEERE te loven. Want daar staan de zetels van het recht, de zetels van het huis van David. Bid om vrede voor Jeruzalem, laat het goed gaan met hen die u liefhebben. Laat vrede binnen uw vestingwal zijn, rust in uw burchten. Omwille van mijn broeders en mijn vrienden spreek ik nu: Vrede zij in u! Omwille van het huis van de HEERE, onze God, zal ik het goede voor u zoeken.

Wanneer je de deze hele Psalm nog eens leest, komen er prachtige dingen naar voren die als voorbeeld kunnen dienen voor ons:

• Naar Gods huis gaan, kan een opgave of een genot zijn. Voor de psalmdichter was het een genot. Hij was blij om met Gods volk in Zijn huis Hem te aanbidden.
• Als wij dicht bij God zijn en vreugde scheppen in Zijn aanwezigheid, zullen wij verlangen naar aanbidding en Hem eren. Onze houding ten opzichte van God is bepalend voor onze kijk op aanbidding.
• Wij bidden vaak voor onze eigen wensen en vergeten te bidden voor anderen. Deze Psalmdichter bad niet voor zijn eigen vrede en voorspoed, maar voor zijn broers en vrienden in Jeruzalem. Dat is voorbede, gebed ten gunste van anderen! 
• De vrede waar in deze verzen naar gezocht wordt, gaat verder dan de afwezigheid van conflicten. Het doet ook denken aan volkomenheid, gezondheid, rechtvaardigheid, voorspoed en bescherming. Echte vrede komt voort uit geloof in God, omdat dit alleen bij Hem te vinden is.

Persoonlijk heeft deze Psalm mij ook weer aangespoord om te blijven bidden voor de vrede van Jeruzalem. Ik doe het wel eens maar eerlijk gezegd zou ik hier best meer regelmaat in kunnen aanbrengen.

Bijschrift - Coby Kremer

'Laten we eerlijk zijn: het is niet zo eenvoudig om regelmatig uit de Bijbel te lezen en te bidden. Onze volle agenda’s, alle taken en verantwoordelijkheden leiden ons af van onze stille momenten met God. Wat dacht je trouwens van onze gedachten die overal en nergens zijn? We lezen of horen iets wat ons misschien best raakt, maar onze gedachten dwalen al snel weer af. Of de eerstvolgende gebeurtenis, ontmoeting of emotie die voorbijkomt, doet je vergeten wat je net ontdekte in een bijbelgedeelte dat je zojuist las', zo luiden de eerste zinnen van de inleiding van het boek 'Bijschrift' van Coby Kremer.

Het zijn voor velen van ons herkenbare woorden denk ik. Consequent stille tijd houden is vaak moeilijk en kost de nodige strijd.

Het fraai vormgegeven boek Bijschrift is een kennismaking met hoe je schrijven kunt gebruiken bij het lezen in de Bijbel, je stille tijd of je momenten met God. Met dit werkboekje wil de schrijfster je technieken aanbieden die je kunnen helpen ontdekken wat er in je hart leeft en wat je ervaart bij het lezen uit de Bijbel. 

Je kunt zelf een bijbelgedeelte kiezen of het gedeelte dat Kremer in het boek noemt. Vervolgens laat je je eerste gedachten op papier verschijnen, nadat je de opdrachten hebt gelezen. De opdrachten vragen vijf tot tien minuten van je tijd, maar je bent natuurlijk vrij om door te blijven schrijven.... zolang je wilt. Je hebt overigens geen schrijfervaring nodig om gebruik te kunnen maken van dit boek.

Een voorbeeld van een schrijfopdracht. (Klik op de foto voor vergroting)

Klik op de foto om de schrijfopdracht goed te kunnen lezen.

De schrijftechnieken en opdrachten in dit gloednieuwe boek zijn uitermate geschikt om te gebruiken na afloop van een bijbelstudie, conferentie of kerkdienst. Zo verwoord je op een creatieve manier wat jou heeft geraakt. Wat je leert, kun je in je dagelijkse leven blijven toepassen.

Het boek biedt voldoende ruimte voor notities. Er zijn veel lege pagina's toegevoegd.

Om eerlijk te zijn, zal ik dit (recensie-)exemplaar zelf niet gaan gebruiken. Ik heb in de loop van de jaren zo mijn eigen manieren en ideeën ontwikkeld om een zinvolle stille tijd te houden (over niet al te lange tijd hoop ik zelf mijn boek over stille tijd uit te geven). Voor iemand die eens iets nieuws of anders zoekt, is dit boekje verfrissend en kan het zeker een hulpmiddel zijn. 

Zou je het leuk vinden om dit boek te winnen?

Stuur uiterlijk vrijdag 13 mei een e-mail naar info@wendyborn.nl en vermeld daarin even je adresgegevens. Op zaterdag 14 mei maak ik de winnaar bekend op dit weblog!

(ps. je betaalt wel de verzendkosten).

Ben je benieuwd naar het boek en wil je een aantal pagina's inzien, kijk dan naar dit inkijkexemplaar.

Coby Kremer geeft workshops over het verdiepen van je stille momenten met God. Daarnaast geeft ze workshops en cursussen creatief dagboekschrijven. 

Ze schreef eerder Hartschrift  (kijk hier voor een eerder blogartikel), Hartstocht en Onderweg met Jezus.


De winnares van het boek is inmiddels bekend. 
Het is geworden: Mijke Gulden. 

Van harte gefeliciteerd. Het boekje komt naar jou toe!

Arm?

Een vader van een welgestelde familie nam zijn zoon op een dag mee voor een reis over het platteland om zijn zoon te laten zien hoe rijk ze waren en hoe arm andere mensen kunnen zijn. De man en zijn zoon verbleven een paar dagen op een boerderij van een familie die met moeite rond kon komen. Toen vader en zoon na een paar dagen weer terugreden naar hun landgoed, vroeg de vader aan zijn zoon wat hij van de afgelopen dagen vond. "Ik vond het geweldig, vader", zei de zoon. "Heb je nu ontdekt hoe arm mensen kunnen zijn?" vroeg de vader. "Ja, ik heb veel geleerd", antwoordde de zoon. "Ik zag dat zij vier honden hebben, terwijl wij er maar een hebben. Ik zag dat zij een beekje hebben dat doorloopt tot het eind van de wereld terwijl wij een vijver hebben die maar tot halverwege de oprit komt. Wij gebruiken lantaarns, terwijl zij iedere nacht naar de sterren kunnen kijken en ons landgoed loopt maar tot aan de weg, terwijl zij de wereld tot aan de horizon hebben. Wij hebben bedienden die voor ons zorgen, terwijl zij voor anderen zorgen. Wij hebben muren om ons landgoed staan om ons te beschermen, terwijl zij vrienden hebben om hen te beschermen." De vader zweeg verbijsterd en toen sprak zijn zoon: "Dank u vader dat u mij hebt laten zien hoe arm we eigenlijk zijn."

Mijn agenda is vol en de Bijbel zo dik

'Je wilt wel meer stille tijd nemen, maar toch schiet het er vaak bij in. Je agenda is ook zo vol en de Bijbel zo dik. Een bijbels dagboek is dan een fijne steun in de rug. Het geeft houvast: elke ochtend of avond word je even stil gezet en lees je een stukje uit de Bijbel. Een dagboek geeft ook direct uitleg over wat je leest en zet je aan tot nadenken. Zo sluit de Bijbel aan bij je dagelijkse leven. Er zijn dagboeken in alle soorten en maten. 

Welk dagboek heb jij of zou je nog graag willen hebben?'

Zomaar een berichtje op Facebook gedeeld door Ark Media. Wanneer je het leest, klinkt het helder en logisch. Toen ik het goed tot mijn door liet dringen, werd ik er verdrietig van. Heeft God nog prioriteit in ons leven? Willen we er nog moeite voor doen Hem beter te leren kennen en een relatie met Hem op te bouwen?

Wat zou het mooi zijn als we het op deze manier konden zeggen:

'Stille tijd is voor mij van levensbelang. Mijn agenda biedt hiervoor alle ruimte omdat ik mijn dagen niet helemaal vol plan. De Bijbel geeft mij houvast in mijn leven.'s Morgens sta ik op tijd op om stil te zijn, om Gods Woord te lezen en in alle rust te kunnen bidden. Ook 's avonds vind ik de rust om mijn relatie met Hem te verdiepen. Ook op verschillende momenten gedurende de dag heb ik tijd om te bidden om zo steeds in contact te blijven met mijn Heer en Heiland.  Ik heb een keuze gemaakt om aandachtig Gods Woord te lezen en geen genoegen te nemen met korte stukjes uit een dagboek. Hoe mooi ze soms ook geschreven zijn, het blijft mensenwerk. Wat heerlijk dat er zo veel in Zijn Woord staat dat ik daar mijn hele leven mee vooruit kan. Het is mijn verlangen om mijn leven te laten aansluiten bij Gods Woord (en niet andersom). Het is een zegen om elke keer te kunnen kiezen uit zo veel verschillende bijbelboeken.

Welk bijbelboek ben jij op dit moment aan het lezen en welke bijbelvertaling helpt jou het beste om Zijn Woord te begrijpen?'

God kan bergen verzetten

'Waarschijnlijk staat ieder levend mens wel in de schaduw van minstens één berg die gewoon niet opzij wil gaan: een verschrikkelijk slechte gewoonte, een zwakke plek, een onmogelijke huwelijks- of werksituatie, een financieel probleem of een lichamelijke handicap. Wat is jouw 'onverzettelijke' berg? Heb je al zo lang in zijn schaduw gestaan dat je aan de duisternis gewend bent geraakt? Denk je als je gebeden hebt: Wat heeft het voor nut?
Ik daag je uit je tijdens het bidden op iets anders te concentreren. Gebruik niet zo veel tijd om de Heer je berg te beschrijven. Hij kent hem. Richt je aandacht in plaats daarvan op Degene die bergen verzet - op Zijn glorie, kracht en trouw. Wandel vervolgens in geloof, volg Zijn leiding en zie hoe die berg opzij gaat.'

- Bill Hybels -

Welke bodemsoort vertegenwoordig jij?

De vier bodemsoorten die genoemd worden in Markus 4:4-9 vertegenwoordigen vier verschillende manieren waarop mensen reageren op Gods Woord. 

"En het gebeurde bij het zaaien dat het ene deel van het zaad langs de weg viel; en de vogels in de lucht kwamen en aten het op.

En een ander deel viel op steenachtige grond, waar het niet veel aarde had, en het kwam meteen op, doordat het geen diepte van aarde had. Maar toen de zon opgegaan was, verschroeide het, en doordat het geen wortel had, verdorde het.

En een ander deel viel in de dorens, en de dorens kwamen op en verstikten het, en het gaf geen vrucht.

En nog een ander deel viel in de goede aarde en gaf vrucht; het kwam op en groeide, en het ene droeg dertig-, en het andere zestig-, en het andere honderdvoudig. En Hij zei tegen hen: Wie oren heeft om te horen, laat hij horen."

Wij denken vaak dat Jezus over vier verschillende soorten mensen sprak. Maar misschien had Hij het ook over verschillende momenten of fasen in iemands leven of het feit dat wij Gods boodschap wel in één gebied van ons leven binnenlaten en ons tegen dezelfde boodschap in andere gebieden verzetten. Bijvoorbeeld, je kunt voor God open zijn over je toekomst, maar niet als Hij tot jou spreekt over de manier waarop je je geld gebruikt. Je reageert misschien als 'goede aarde' op Gods gebod om te aanbidden, maar als 'rotsachtige bodem' op Zijn gebod om te geven aan hen die nood lijden. Wij moeten er naar streven op ieder gebied van ons leven te zijn als goede aarde!

Welk van de vier bodemsoorten vertegenwoordig jij? 

En is dat zo op elk gebied van je leven?

Bij God wordt het onmogelijke mogelijk

Toen ik in mijn bijbelleesrooster het boek Jozua had uitgelezen, las ik het commentaar van Jim George er nog eens op na uit zijn boek 'De Bijbel in beeld in 66x10 minuten'. Het is een treffend gedeelte om eens over na te denken!

'Het boek Jozua leert ons dat, wanneer er strijd is in ons leven er geestelijke overwinning behaald moet worden, zegen alleen kan komen door gehoorzaamheid aan Gods Woord. Dit betekent voor ons dat we moeten leven door geloof, in gehoorzaamheid aan Gods aanwijzingen.
Actief geloof vereist niet dat je alles, of iets begrijpt van wat God doet in je leven. Je hoeft het ook niet te begrijpen. Je hoeft alleen maar te gehoorzamen, dan zul je de zegeningen van die gehoorzaamheid oogsten.
God vraagt het volk iets te doen wat onbegrijpelijk is. Menselijkerwijs gesproken zou om een versterkte stad heen lopen en op trompetten blazen geen effect hebben. Maar bij God wordt het onmogelijke mogelijk en het volk behaalt de overwinning - Gods overwinning.
En zoals God de Israëlieten beloofde dat zij zouden overwinnen, zo heeft Hij ook jou de overwinning beloofd. En net als de Israëlieten moet ook jij Gods voorwaarden opvolgen. Vertrouw op God. Probeer het onmogelijke door je te onderwerpen aan Gods aanwijzingen en je zult zien dat de muren van je schijnbaar onmogelijke oplosbare probleem als door een wonder zullen omvallen.'

Hij leeft!

Geen rots, zegel, wachter of leger 

kon de Zoon van God van Zijn opstanding weerhouden!

Jezus zei tegen haar: Ik ben de Opstanding en het Leven; 

wie in Mij gelooft, zal leven, ook al was hij gestorven, 

en ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid.

Gelooft u dat?