Stop met vergelijken en wees tevreden

In het boek 'Dank' van Marije Vermaas stond een prachtig stuk dat ik graag wil delen.

"Een landheer huurde op verschillende tijden van de dag (om 6:00, 9:00 en 12:00 en 17:00 uur) dagloners in om die dag voor hem te werken. Hij sprak met hen allen een rechtvaardig dagloon af. Aan het einde van de dag ontvingen ze allemaal hetzelfde dagloon. Degenen die de hele dag hadden gewerkt, mopperden omdat zij vonden dat ze meer verdiend hadden dan degenen die minder uren gewerkt hadden.

Vind je de dagloners in bovenstaand verhaal ook zo ondankbaar? Het is immers al een geschenk dat je die dag dag weer werk hebt mogen krijgen. Je krijgt wat je hebt afgesproken. Dat is toch geen reden tot klagen? De Israëlieten reageerden in de woestijn op eenzelfde manier. In plaats van dat ze dankbaar waren dat God hen uit het land van slavernij had bevrijd, mopperden ze dat het zo heet was in de woestijn, dat ze geen eten en drinken hadden. Ze hadden beter slaven kunnen blijven.

Toch herken ik me meer in hen dan ik zou willen. Hoe snel klagen we wel niet over ons salaris, of over de hoogte van de uitkering die we ontvangen of over de hoeveelheid belasting die we moeten betalen. We balen ervan dat de AOW-leeftijd is verhoogd of dat we een ziektekostenverzekering moeten afsluiten. We vinden dat we recht hebben op vakantiegeld of ouderschapsverlof, zonder dit als een geschenk te beschouwen. We verwijten anderen dat zij ons onrechtvaardig behandelen. En als we onszelf vergelijken met anderen, hebben we al gauw het idee dat we tekortkomen. Het gras van de buren is immers altijd groener.
Hoe vaak zijn we dankbaar voor de kansen die ons geboden worden, voor het dak boven ons hoofd en voor het eten in overvloed?
De landheer in het verhaal van Jezus antwoordt een van de klagers: 'Beste man, ik behandel je toch niet onrechtvaardig? Je hebt toch ingestemd met het loon van één denarie? Neem dan aan wat je toekomt en ga. Ik wil aan die laatste nu eenmaal hetzelfde betalen als aan jou.
Of mag ik met mijn geld niet doen wat ik wil? Zet het kwaad bloed dat ik goed ben? Oftewel: stop met vergelijken en weest tevreden met wat je hebt."

Hoe verder ik kom in het boek van Marije Vermaas, hoe meer ik aan het nadenken ben om voor mijzelf een speciaal 'dankbaarheidsboek' te maken. Hier wil ik inschrijven waarvoor ik dankbaar ben en deze dankpunten wil ik dan voorzien van afbeeldingen of illustraties.
Hoe het precies vorm gaat krijgen, weet ik nog niet maar ik weet wel dat ik er iets mee wil gaan doen. Het is zo belangrijk om te blijven danken onder álle omstandigheden!

Schrijf jij weleens op waar je dankbaar voor bent? Heb je hier een speciaal schrift of boek voor?