Regeltjes of vrijheid?


De afgelopen week heb ik de Galatenbrief gelezen en ben er opnieuw van onder de indruk geraakt. Het is een open en duidelijke verklaring van de vrijheid van de christen. De christenen in Galatiƫ wilden ongetwijfeld groeien in het christenleven, maar ze werden misleid door mensen die zeiden dat dit alleen kon door de Joodse wetten te houden.
Toen ik hier over nadacht herkende ik er een stuk van mijn eigen manier van leven in. Regelmatig probeer ik me ook aan allerlei regeltjes te houden waarvan ik denk dat ze goed zijn. Soms vraagt een ander iets van mij, maar regelmatig leg ik ze ook mijzelf op. Het voelt vaak goed als je hieraan hebt gehouden, het geeft het gevoel dat 'het gelukt' is en het zelf hebt kunnen bereiken. Toch is dit absoluut niet het christenleven dat Paulus hier bedoelt. We kunnen niet worden gered door iets wat je zelf kunt 'doen'. Wanneer je zo leeft zit je als het ware gevangen en verstrikt in regels en bent op dat moment niet 'vrij'.
Het zou, als je er goed over nadenkt, ook belachelijk zijn als een gevangene die net was vrijgekomen uit zijn cel, weer terugliep en er vrijwillig weer in zou gaan zitten. Ook een dier dat bevrijd is uit een val gaat niet terug om weer in die val te kruipen. Zo is het eigenlijk ook verdrietig voor een christen om weer terug te vallen in allerlei wetjes en regeltjes terwijl Christus ons in de vrijheid heeft gezet.
Ik ben er door het lezen van deze brief weer opnieuw bij bepaald hoe belangrijk het is om in de vrijheid van Christus te leven en hoe belangrijk het is Hem te dienen in plaats van terug te gaan naar een vorm van wetticisme wat eigenlijk een vorm van slavernij is!
Vaak 'weet' ik dat het zo is, maar ik leef er niet altijd naar. Een waardevol Bijbelboek deze Galatenbrief.

Reacties

  1. wat vindt ik dit een leuke weblog om te vinden op maandagmorgen :)

    afz:

    www.jezusliefde.weblog.nl

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zit hier soms ook mee, vooral ook omdat ik zekerheid zoek. Wanneer jij je aan de regels houdt in dagelijkse situaties weet je dat je goed zit. In het geloof werkt dit natuurlijk anders. Door Zijn genade mag je bij hem komen en niet door wat jij gepresteerd hebt. De 10 geboden zijn er om jouw liefde te tonen naar God, maar geven zelf geen garantie voor een plekje in de hemel. Eigenlijk is het dus heel simpel. Wanneer je gelooft in Jezus en Zijn genade ben je al gered! Meer hoef je niet te doen.
    Elke dag krijg ik via mijn mail een bijbelvers. Deze kreeg ik vandaag: Wees elkaar niets schuldig, behalve liefde, want wie de ander liefheeft, heeft de gehele wet vervuld. -- Romeinen 13:8

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank je wel voor deze blog. Zelf houdt ik me wel aan bepaalde regeltjes. Als ik die loslaat zou het een chaos worden.
    Die rgeletjes gaan dan vooral over: stille tijd houden ( echt doen dus ), bijbellezen. Ik plan het in, niet dat het een soort wet is maar als ik me er niet toe zet, het niet in mijn planning opneem wordt het niks.

    Maar dit zijn niet de dingen die jij beldoelt?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jedidja, dat is zeker wel wat ik bedoel. Ik ben van nature nogal 'plannerig' en geordend en werk met allerlei schema's. In het huishouden werkt dit prima maar in mijn geestelijk leven kan het soms ook een belemmering vormen. Juist de spontaniteit gaat er dan af. Stille tijd plan ik ook altijd in (Bijbellezen, bidden) maar doe dit soms omdat ik weet dat 'het zo hoort' en niet omdat ik het uit liefde doe. Ik ben soms meer gericht op mijn lijstje dan op God en op wat Hij mij wil geven in Jezus Christus ( oa. dus die vrijheid).

    Linda, ik vind die laatste tekst mooi die je noemt. Dat is de kern denk ik, dat je de dingen doet uit liefde en niet uit gewoonte of traditie. Hier zou ik me nog meer bewust van willen worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bij mezelf ook gemerkt, dat heel dichtbij ligt om uit " gewoonte" God te dienen. Maar dat je Hem dient uit liefde! Uit eigen vrije wil en van harte! Fijn dat we elkaar daartoe mogen aansporen.

    Dineke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het ergste zijn de zelfbedachte regels die enkel het gevoel voor valse eigenwaarde vergroten. Fiets niet op zondag, trek sobere kleren aan, lach niet te veel, ach de lijst is onwijs lang. Ik ga er altijd van uit dat we vrij zijn om dat te doen wat ons geloof geen schade toebrengt. Regels zijn nodig om op de Heerbaan te blijven maar laten het dan wel regels zijn die echt bijbels zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Regeltjes en vrijheid. het sluipt er zo makkelijk in... in de kerken, thuis, eigenlijk overal wel. je kunt bijna niet zonder, het is de maatschappij zou je haast zeggen. Maar gewoonte, gewenning en mn regeltjes kunnen gelukkig doorbroken worden. Idd mooi de Galatenbrief!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.