In het Bijbelboek Zacharia gaat het in hoofdstuk 8 om Gods belofte van vrede en veiligheid voor Zijn volk Israël. Hij belooft in o.a. vers 4-8 dat dit werkelijkheid zal worden:
Zo zegt de HERE der heerscharen: Er zullen weer oude
mannen en vrouwen op de pleinen van Jeruzalem zitten, ieder met een stok in de
hand vanwege zijn hoge leeftijd. Ook zullen de pleinen der stad vol zijn van
jongens en meisjes, die daar spelen.
Zo zegt de HERE der heerscharen: Al zal dit in de ogen
van het overblijfsel van dit volk in die dagen te wonderlijk zijn, zou het dan
ook in mijn ogen te wonderlijk zijn? luidt het woord van de HERE der
heerscharen.
Zo zegt de HERE der heerscharen: Zie, Ik verlos mijn volk
uit het land van de opgang en uit dat van de ondergang der zon; Ik breng hen
terug en zij zullen binnen Jeruzalem wonen. Zij zullen Mij tot een volk en Ik
zal hun tot een God zijn, in trouw en in gerechtigheid.
Dit tafereel dat aan Zacharia duidelijk wordt, zal in het Messiaanse rijk werkelijkheid worden. Dat is nog toekomst, maar deze vooruitblik was voor dat moment (en voor nú overigens ook) een bemoediging. God zal Zijn volk weer herstellen en terugbrengen naar hun eigen, beloofde land.
Meer dan 15 jaar hadden God en Zijn profeten er bij het volk op aangedrongen dat het de tempel zou afmaken maar het was nog steeds niet gebeurd. Opnieuw bemoedigt God hen, in de genoemde verzen uit Zacharia, met visioenen voor de toekomst.
Vandaag de dag mogen ook wij uit dit gedeelte een les halen:
Veel dingen kunnen er bij ons namelijk ook toe leiden dat we ons werk neerleggen: mensen reageren niet (ik kan daar persoonlijk érg slecht tegen) of verkeerd, we voelen ons lichamelijk of emotioneel uitgeput, mensen werken niet mee, het werk is onaangenaam, te moeilijk of de inspanning niet waard. We herkennen hier allemaal wel iets van in ons dagelijks werk.
Soms vraag je je weleens af of hetgeen je hier allemaal doet op aarde wel zin heeft omdat je niet altijd direct resultaat ziet. Vooral bij de dagelijks terugkerende dingen kan deze gedachte je overvallen. Wat is het dan heerlijk om in Gods Woord te lezen dat ons werk niet vergeefs is in de Here.
Gods beloften mogen ons daarom ook nú bemoedigen. Hij weet wat het resultaat van onze inspanning zal zijn en daarom kan Hij ons iets geven om naar uit te kijken, waardoor we de moed krijgen ons werk voor Hem voort te zetten.
'Daarom, mijn geliefde broeders, weest standvastig, onwankelbaar, te allen tijde overvloedig in het werk des Heren, wetende, dat uw arbeid niet vergeefs is in de Here' (1 Corinthe 15:58).
Ik las nog ergens bemoedigende woorden: 'Paulus zegt dat dankzij de opstanding van Jezus Christus niets wat we onder leiding van de Here doen, nutteloos is. Soms aarzelen we om goed te doen omdat we geen resultaat zien. Maar als we blijven waarnemen vanuit hemels perspectief, begrijpen we dat het positieve resultaat van onze inspanningen vaak onzichtbaar is. Als we werkelijk geloven dat Christus de hoogste overwinning heeft behaald, beïnvloedt dat ons leven nú. Laat een schijnbaar gebrek aan resultaat je niet ontmoedigen om door te gaan met je werk. Doe goed wanneer je kunt, omdat je weet dat je werk eeuwige gevolgen heeft.'
Amen Wendy, herkenbaar hoor. Maar standvastig en onwankelbaar zijn, dat heb ik me al lang geleden voor genomen. Ik weet waartoe de Heer me geroepen heeft en uiteraard denk ik met regelmaat... waarvoor doe ik het allemaal voor. Maar ik vind dan ook altijd weer bemoediging in het Woord.
BeantwoordenVerwijderenMooi hoe je het verwoord en herkenbaar. Dank voor je reactie!
VerwijderenDank je wel voor deze bemoediging. Had ik nodig
BeantwoordenVerwijderenDat is fijn om te horen Aritha!
Verwijderen