Opmerkelijke paralellen tussen de wet en het Pinksterfeest


Vandaag mogen we met elkaar het Pinksterfeest vieren, een bijzonder feest waarbij we stil mogen staan bij het feit dat God Zijn Heilige Geest gáf en nog steeds wil geven. We ontvangen de Heilige Geest (worden gedoopt met de Heilige Geest) wanneer we Jezus Christus in ons leven aannemen. De Geest schenkt kracht in ons nieuwe leven en Hij begint een levenslang veranderingsproces, waardoor we steeds meer op Jezus Christus mogen gaan lijken. Meer over het Pinksterfeest kun je lezen in Handelingen 2.

Weet je dat er opmerkelijke paralellen zijn tussen Exodus 20 (het ontvangen van de wet voor het volk Israël) en de gebeurtenissen op de eerste Pinksterdag in Handelingen 2?
Er waren verschijnselen op de berg Sinaï die er ook waren bij de uitstorting van de Heilige Geest op de eerste Pinksterdag in Jeruzalem. Oscar Lohuis schrijft er in zijn boek 'Zien en Leven' - geestelijke vernieuwing door het evangelie het volgende over:

'En het gebeurde op de derde dag, toen het morgen werd, dat er op de berg donderslagen, bliksemflitsen en een zware wolk waren, en zeer sterk bazuingeschal, zodat al het volk dat in het kamp was beefde' (Exodus 19:16). Dat duidt op hard lawaai en veel geluid. In Handelingen 2:2 lezen wij dat ook daar ineens een hard geluid was: 'En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldig windvlaag en dat vervulde het het huis waar zij zaten'.

De berg Sinaï was geheel in rook gehuld, omdat de Heere er in vuur neerdaalde (Exodus 19:18). 'En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen.' (Handelingen 2:3).

Mozes was op de berg, ontving daar de woorden van God en gaf die daarna door aan het volk. Ook in Handelingen lezen wij dat mensen door de Geest het Woord van God gingen spreken: 'En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen zoals de Geest hun gaf uit te spreken' (2:4). 'En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en spraken het Woord van God met vrijmoedigheid (4:31). 

Op de Sinaï trouwde Heere met Zijn volk. Ook de Messiaanse gemeenschap, degenen die zijn gaan geloven dat Jezus de Messias de Christus is en doordoor de Heilige Geest hebben ontvangen, worden in het Nieuwe Testament de Bruid van Christus genoemd (Lucas 5:34-35, Openbaring 21:9, Efeze 5:31-32).

De tijd tussen de uittocht (de tiende dag van de eerste maand, Exodus 12:3) en de wetgeving op de Sinaï (begin van de derde maand, Exodus 19:1) is zeven weken. De tijd tussen Christus' dood en opstanding en de uitstorting van de Heilige Geest is ook zeven weken.

Het joodse Pinksterfeest, oftewel Wekenfeest (Leviticus 23:15-21), is het feest van het begin van het binnenhalen van de oogst (Leviticus 23:22). Op gelijke wijze wordt er in Handelingen 2 een begin gemaakt met het binnenhalen van de geestelijke oogst, de opbrengst van de verdiensten van Christus. De graankorrel van Zijn leven is in de aarde gevallen en gestorven, opdat zij veel vrucht zou dragen. Vanaf dat moment wordt er uit alle volkeren een oogst binnengehaald en is Hij bezig het graan in de schuur bijeen te brengen (Mattheüs 3:12).

Het joodse Pinksterfeest is een oogstfeest, maar ook een herdenking van het ontvangen van de wet op de berg Sinaï. Vooral ten tijde van ballingschap, toen er geen oogst meer kon worden binnengehaald, kreeg het Wekenfeest in het Jodendom die betekenis. Het christelijk Pinksterfeest is ook een herdenking van het ontvangen van de wet in het hart door de Heilige Geest.

Er is nog één opmerkelijke parallel. Als gevolg van de wetgeving in het oude verbond ontstond er al vroeg een drama. Als snel na hun 'jawoord' pleegde het volk geestelijk overspel in de verering van het gouden kalf. Als gevolg daarvan vielen er op die dag ongeveer drieduizend man (Exodus 32:28). Als gevolg van het ontvangen van de Geest in Handelingen 2 werden er op die dag drieduizend mensen gered (Handelingen 2:41). De tragedie van de Sinaï werd omgekeerd. 'De letter (de wet) doodt, maar de Geest maakt levend' (2 Korinthe 3:6).

Deze overeenkomsten maken duidelijk dat Pinksteren de vervulling is van het ontvangen van de wet op de Sinaï. Het Oude Testament vloeit over in het Nieuwe Testament. Het is niet de vervanging, maar de vervulling daarvan.

Wil je meer weten over het bovengenoemde boek van Oscar Lohuis, volg dan ook de serie 'Zien en Leven'.

Deze serie wordt op vrijdagavond uitgezonden op Family 7. De eerste aflevering is gratis terug te kijken. 

Van harte aanbevolen!


Reacties

  1. Dat boekje heb ik ook al jaren en na het lezen van je blog moet ik het zeker nog eens lezen! Interessant!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het blijft leerzaam Heleen. Klopt inderdaad!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank voor de geweldige blog over Pinksteren! Het is fascinerend om te zien hoe de gebeurtenissen op de berg Sinaï en de eerste Pinksterdag in Handelingen 2 met elkaar verbonden zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooie blog Wendy, dank je wel. "De tragedie van de Sinaï werd omgekeerd. 'De letter (de wet) doodt, maar de Geest maakt levend' (2 Korinthe 3:6)." Dat vind ik zo mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank voor jullie mooie reacties!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.