God is meer dan een 'ingrediënt'

Een bekend Bijbelverhaal is dat van Jakob en Esau. Als Esau op een dag thuiskomt van het jagen zegt hij tegen zijn broer Jakob: Laat mij toch slokken van dat rode, dat rode daar, want ik ben moe. Dat hem dit zijn eerstgeboorterecht kost, daar geeft hij niet om. Esau koos voor een snelle oplossing zonder na te denken over de gevolgen. Hij koos een makkelijke weg (althans dat dacht hij) en wilde zo snel mogelijk datgene waar hij op dat moment behoefte aan had.

Een beetje vergelijkbaar - maar toch ook weer anders - is het verhaal dat we kunnen lezen in het Evangelie van Johannes. In hoofdstuk 4:1-15 vinden we eveneens een bekend verhaal. De Here Jezus spreekt hier met een Samaritaanse vrouw op het heetst van de dag bij een waterput. Waarschijnlijk kwam ze rond het middaguur vanwege haar reputatie en om contact met mensen te vermijden. (Onlangs hoorden wij hier een indringende preek over van Gor Khatchikyan waar deze situatie treffend wordt uitgelegd. De preek is HIER terug te zien/luisteren en begint bij minuut 36). 
Op een gegeven moment zegt de Here Jezus tegen de vrouw in vers 13-14:
Een ieder, die van dit water drinkt, zal weder dorst krijgen; maar wie gedronken heeft van het water, dat Ik hem zal geven, zal geen dorst krijgen in eeuwigheid, maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden tot een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven.
De vrouw antwoordt: Here, geef mij dit water, opdat ik geen dorst heb en niet hierheen behoef te gaan om te putten.

Misschien heeft ze niet helemaal goed begrepen wat Jezus bedoelde want in feite kiest deze vrouw voor een makkelijke en snelle oplossing. Wanneer ze 'dat water' zou hebben, zou ze niet meer terug hoeven naar de put en zouden haar ook geen moeilijke vragen meer gesteld worden. Ze heeft alleen nog geen idee wat 'het levende water' inhoudt omdat ze Jezus niet kent. Ze denkt dat ze Hem er 'wel even bij' kan nemen zodat ze van haar problemen af is en denkt niet na over wat dit zal betekenen voor haar leven en de keuzes die ze moet maken.

Ook in Johannes 6:34 waar het gaat over het 'Levende Brood' vinden we een dergelijke reactie. De mensen antwoorden ook hier snel en makkelijk: Here, geef ons altijd dit brood. Ze hadden Jezus wel gezien maar ze geloofden Hem nog niet, ze kenden Hem ook niet werkelijk. Het was té makkelijk om zomaar te zeggen dat ze dit 'Brood' wilden hebben omdat ze niet begrepen wat het betekende om Hem echt toe te laten in hun levens. Ook in dit geval wilden ze Jezus wel 'toevoegen' aan hun lijstje.

Niet zolang geleden las ik in mijn stille tijd een gedeelte uit 1 Samuel 6. De ark was bij de Filistijnen beland en werd teruggezonden naar Israël. Deze Filistijnen erkenden het bestaan van de God van de Israëlieten, maar zagen Hem alleen als een van de vele goden wiens gunst zij zochten. Omdat zij zo over God dachten, was het niet moeilijk voor hen Zijn bevel te negeren dat mensen alleen Hem mogen aanbidden.
Ik denk dat heel veel mensen vandaag de dag God 'aanbidden' op deze manier. Zij zien Hem als een 'ingrediënt' voor een succesvol leven. Een snelle keuze die je toevoegt zonder goed over de gevolgen na te denken. Maar Hij is meer dan dat, je kunt Hem niet als onderdeel in je rijtje zetten. Wanneer je werkelijk - goed overdacht - voor Hem zult kiezen, zal je leven radicaal veranderen. Je mag dan, samen met Hem, andere keuzes maken en andere prioriteiten stellen.
Vraag Hem om binnen te komen in je hart. Hij wil juist de nummer één zijn in je leven, je leven vullen en in alles voor je zorgen. Onze Hemelse Vader is méér dan een ingrediënt. Hij is de Bron van het leven zelf!