Stel je voor dat er een hemel is, waarom maak je dan geen einde aan je leven zodat je naar de hemel gaat?

 

Stel je voor dat er een hemel is, waarom maak je dan geen einde aan je leven zodat je naar de hemel gaat? 

Bij de redactie van ‘Ik zoek God’ komen regelmatig bijzondere vragen binnen. Veel mensen zijn zoekende en hebben vragen over het christelijk geloof. Ook bovenstaande vraag werd gesteld door een van de lezers van deze website.  

Begrijpelijke vraag
Ik vermoed eigenlijk dat veel mensen dit wel eens hebben gedacht. Wie wil er nu niet graag in de hemel zijn? Wie verlangt er niet naar een plek waar oorlog, ziekte en pijn niet bestaan, maar waar alles goed en volmaakt is? Wanneer we om ons heen kijken op deze aarde met alle narigheid en moeilijkheden, kan dat verlangen vaak zomaar naar boven komen. Toch zijn er een paar dingen belangrijk om te weten.

Niet naar de hemel voor onszelf
De Bijbel vertelt ons op meerdere plekken dat niet ieder mens ‘zomaar’ naar het hemels paradijs gaat na zijn overlijden. De hemel is namelijk een plek waar de Here Jezus het middelpunt is en niet iedereen erkent Hem als zijn of haar Heer en Heiland en heeft de behoefte om bij Hem te zijn. Wanneer we de Here Jezus hebben aangenomen als onze Redder, belooft Hij dat we voor altijd bij Hem mogen zijn. Het is dus ook niet zo dat we naar de hemel gaan om het daar voor onszelf goed te hebben of samen met andere mensen die we daar zullen herkennen. De belangrijkste reden om in de hemel te willen zijn, is het feit dat de Here Jezus daar is. Hij staat daar in het middelpunt en we zullen met elkaar Hem aanbidden. Natuurlijk is het heerlijk dat wij het als mensen daar ook geweldig goed zullen hebben, maar dat is niet de hoofdreden om daar te willen zijn. Dus om zomaar een einde aan je leven te maken om ‘fijn’ in de hemel te zijn, is niet hetgeen waar de hemel voor bedoeld is.

John Piper heeft eens gezegd: 'De cruciale vraag aan onze generatie, en aan iedere generatie, luidt: stel je de hemel eens voor, zonder ziekte en met alle vrienden die je op aarde had, met al het eten dat je lekker vindt, alle vrije tijd die je maar wenst, alle pracht van de natuur die er te zien is, alle materiële genoegens die je kent, zonder onenigheid en natuurrampen. Zou je dan blij zijn met die hemel als Christus daar niet was?'

Een vraag om eens diep over na te denken...

Einde aan je leven maken
Wanneer alle christenen op aarde een einde aan hun leven zouden maken om ‘op die manier’ in de hemel te komen, vergeten we iets heel belangrijks, denk ik. Ten eerste is zelfmoord niet wat God wil voor ons mensen. We hebben een God die van ons houdt en voor ons zorgt en die belooft in al onze noden te voorzien als we ons vertrouwen op Hem stellen. Daarnaast heeft God in Zijn Woord duidelijk aangegeven dat we als mensen niet mogen doden. Dat houdt dus in dat het ook niet Gods bedoeling is dat we een einde aan ons eigen leven maken. Hij houdt ons leven in Zijn hand.

Een taak op aarde
En de voornaamste reden is misschien nog wel dat de mensen die nog niet door Hem zijn thuisgehaald, nog een belangrijke taak op aarde hebben te vervullen.
De apostel Paulus verwoordde het in Filippenzen:23-24 zo: Want ik word door deze twee gedrongen: ik heb de begeerte om heen te gaan en bij Christus te zijn, want dat is verreweg het beste, maar in het vlees te blijven is noodzakelijker voor u.

Als het aan Paulus had gelegen, was ook hij liever meteen bij de Here Jezus geweest, maar er waren nog belangrijke dingen op aarde voor hem te doen. God haalt ons thuis op een moment dat Hij bepaalt, en dat voor ons het beste is, ook al begrijpen wij dit vaak niet. Totdat het zover is, mogen we onder Zijn leiding en door Zijn kracht doen wat Hij hier op aarde van ons vraagt. Natuurlijk mogen we verlangend uitzien naar het moment dat we voor altijd bij Hem zullen zijn, wanneer dan ook. Want dat is - om met Paulus te spreken - ‘verreweg het beste’…

Deze blog mocht ik schrijven voor de website van 'Ik zoek God' en is verschenen in september 2022.