Veel reden tot dankbaarheid...

De afgelopen maanden waren alles behalve rustig bij ons en de kinderen. Maar gelukkig waren de meeste dingen die gebeurden reden tot grote dankbaarheid. Onderstaande foto die jl. april gemaakt is van de kinderen, staat inmiddels bij ons ingelijst in de woonkamer. Ik vind het een geweldige foto en ben dankbaar voor dit mooie viertal (en hun aanhang natuurlijk).

Maartje, Anne, Gert en Wim

In vogelvlucht deel ik hoe het met hen gaat want dat bepaalt natuurlijk ook voor een heel groot deel hoe het met mijn man en mij gaat. Hun levens zijn voor een groot deel immers ook onze levens.

Onze oudste dochter Anne en haar man wonen hier niet heel ver vandaan en zijn beide druk met hun werk en hun inmiddels negen maanden oude zoontje. Soms komt er best veel op hun af (ik benijd de huidige generatie overigens niet waarin 'verplicht' werken voor man en vrouw bijna onontkoombaar is om een huis te kunnen betalen en er weinig vrije tijd overblijft). Af en toe moeten zij echt periodes van rust inbouwen om het allemaal goed vol te kunnen houden. Ik heb groot respect voor hoe zij alles regelen en organiseren.

Gelukkig gaat het met onze kleinzoon goed en ontwikkelt hij zich snel. Op de vrijdagen mogen wij ook van hem genieten als hij bij ons is. Hij kan nu los zitten en kruipt en klimt inmiddels en het duurt vast niet lang voordat hij zelf zal gaan staan. Hij doet er in elk geval alles aan om dit zo snel mogelijk te kunnen. Slapen vindt hij daarentegen veel minder leuk, hij wil alles uit de dag halen wat erin zit 😊

 

Onze jongste dochter Maartje woont samen met haar partner wat verder weg maar gelukkig hebben we zeer regelmatig contact. Een telefoongesprek van een uur, is voor onze dochter en mij geen uitzondering. Ook zij zijn druk met hun werk, hun huishouden en hun huisdieren en hebben het naar hun zin in hun huidige woonplaats. Zo zeer zelfs dat ze overwegen om wellicht de komende tijd op zoek te gaan naar een koophuis. Nu de gekte op de huizenmarkt een klein beetje gezakt is, komt er vast wel wat dat bij hen past. Onze schoonzoon gaat per 1 september beginnen aan een nieuwe baan en dat zal voor hen de komende maanden best wel spannend zijn. Hopelijk heeft hij snel zijn draai gevonden daar en kunnen ze samen vooruitkijken naar de toekomst en nieuwe stappen nemen.
Wat nog leuk is om te vermelden is dat Maartje sinds een tijdje prachtige schilderijen maakt van foto's van dieren. Ze heeft hiervoor een eigen account op Instagram gemaakt: MB schilderijen. De moeite waard om eens te kijken. Zo heeft ze bv. onze eigen Vizsla Bolt nageschilderd maar nog vele andere (huis)dieren. Ook heeft ze al enkele geboorteborden gemaakt.

Onze oudste zoon Wim en zijn vrouw hebben een roerige tijd doorgemaakt. Onze schoondochter heeft allesbehalve een zorgeloze zwangerschap gehad en Wim heeft zelf een maand geleden ernstige brandwonden opgelopen op zijn been tijdens een feestje bij zijn werk. Best wel reden tot zorg dus maar... daarnaast is er ook veel reden tot dankbaarheid. Afgelopen dinsdag 16 augustus is namelijk onze kleindochter Feline geboren!

De bevalling is goed verlopen ook al ging het allemaal wat anders dan gepland. We zijn blij en dankbaar dat met de kleine Feline alles goed is en de kersverse moeder goed herstelt.

Ook Wim herstelt gelukkig goed van zijn opgelopen brandwonden en hoopt nu eerst nog drie weken vakantie te hebben samen met zijn vrouw en 'newborn' dochter.
Daarna breekt voor hem een drukkere periode aan want hij wil graag per 1 november zijn eigen hoveniersbedrijf beginnen. En hier horen natuurlijk de nodige voorbereidingen bij waarmee hij gelukkig al een eind op weg is. We zijn ervan overtuigd dat het hem gaat lukken, hij heeft twee rechterhanden en werkt superhard.

Onze jongste zoon Gert en zijn vrouw zijn jl. april getrouwd. Voor meer foto's zie dit blogbericht. Ze zij al snel na hun huwelijk op zoek gegaan naar een wat groter huis want het appartement waar ze nu samen woonden sinds hun trouwen, bleek toch wel erg klein voor twee personen. Voor Gert alleen was het prima maar echt een 'eigen huis' was wel een droom voor hen samen.

Gelukkig hebben ze dit heel snel gevonden. Het is voor ons niet heel dichtbij maar voor de ouders van onze schoondochter gelukkig wel. Zij zijn er dan ook veel te vinden. Afgelopen week is het jonge stel verhuisd nadat er eerst intensief geklust is. Ze wisten goed hoe ze het wilden hebben en met hulp van (schoon)ouders en andere familieleden is het huis razendsnel gepimpt. Ze zijn er erg blij mee en dat is leuk om te zien. We hopen dat ze veel mooie jaren zullen hebben hier samen en dat ook de rugproblemen waar onze schoondochter al een tijdje mee kampt de komende tijd minder zullen worden.

 

 

Bij alle bovenstaande gebeurtenissen van onze kinderen en hun partners zijn wij natuurlijk betrokken. We hebben hen voorzien van advies maar ook van praktische hulp. Nu mijn man Bram met vroegpensioen is, heeft ook hij hiervoor alle tijd (gehad). We genieten ervan om te zien hoe blij onze kids hiermee zijn en dat het ze vooruit heeft geholpen. We zijn onze Hemelse Vader dankbaar voor zoveel zegeningen.

Het eerste fietstochtje van mijn man met onze kleinzoon...