Jezus Christus bewoog letterlijk hemel en aarde om dicht bij ons te komen

'Toen God verscheen in Jezus Christus, was Hij geen vuurkolom, geen tornado, maar een baby. Een baby is uniek. Zelfs jonge kinderen hebben al een agenda en kunnen bij je vandaan gaan. Maar kleine baby's kun je oppakken, knuffelen, kusjes geven, en ze staan er open voor, ze houden zich aan je vast. Waarom zou God deze keer in de vorm van een baby komen in plaats van als vuurstorm of wervelwind? Omdat Hij deze keer niet kwam om te oordelen maar om het oordeel te dragen, om de straf voor onze zonden te betalen, om de barrière weg te nemen tussen de mensheid en God, zodat wij bij elkaar kunnen zijn. Jezus is 'God met ons'.

De incarnatie vond niet slechts plaats om ons te laten weten dat God bestaat. Ze vond plaats om Hem dichtbij te brengen, zodat Hij met ons kan zijn en wij met Hem. Miljoenen mensen zingen met Kerst 'O kom, o kom, Immanuël', maar zijn ze wel echt bij Hem? Kennen ze Hem echt of weten ze alleen wat van Hem af? Jezus bewoog letterlijk hemel en aarde om dicht bij ons te komen - wat zouden wij nu moeten doen om echt met Hem te zijn?'

Een treffend gedeelte uit het boek 'Kerstboodschap- Het geheim van de geboorte van Christus' van Tim Keller. En die laatste vraag is er één om over na te denken.

Ik schreef twee jaar geleden ook al eens een blogbericht over dit boek. Opnieuw heb ik het gelezen afgelopen maand en werd wederom aan het denken gezet.