Verhuizen, trouwen, verhuizen...

De afgelopen maanden staan in het teken van trouwen en verhuizen in onze familie. Vorig jaar is onze oudste zoon Wim weer bij ons in de buurt komen wonen. Het was een eenvoudig huurhuisje waar niks mis mee was, maar hij had wel in z'n hoofd ooit een eigen huis te kopen. Nu hij met zijn vriendin Bianca de nodige 'centjes' bij elkaar heeft gespaard, heeft hij samen met haar een huis gekocht (lekker dichtbij in Putten) én een bruiloft gepland. Vorige maand is hij verhuisd en woont nu voorlopig alleen in het huis. Bianca woont nog bij haar ouders thuis en kan niet wachten tot het oktober is. Tegen die tijd hebben ze bijna zes jaar verkering en willen ze graag gaan trouwen! Ze zijn samen bezig met allerlei voorbereidingen voor deze dag (volgens mij was het 30 jaar geleden allemaal wel wat eenvoudiger) en ze genieten er volop van.
Onlangs heb ik onze hovenier voor het eerst in zijn leven in een pak gezien. Het was even wennen maar wat zag hij er mooi uit. Ik denk dat Bianca haar ogen uitkijkt begin oktober...

Volgende maand is het alweer een jaar geleden dat onze oudste dochter Anne en haar Peter in het huwelijksbootje stapten. Wat gaat het allemaal snel. Ook voor hen is het een intensieve periode geweest. Ze kregen allebei een nieuwe baan, verhuisden naar een ander huis (van familie van Peter) en moesten wennen aan het huwelijkse leven. Ook blijkt dat ze allebei toch op een redelijk grote afstand wonen van hun werk en dat het praktischer is om elders in het land een huis te zoeken. Gelukkig zal hun nieuwe plekje niet al te ver van Putten zijn (moeders ook weer blij) maar het zoeken naar een geschikt huis valt nog niet mee. De afgelopen weken hebben ze diverse huizen bekeken maar zijn er ook een aantal nét aan hun neus voorbijgegaan. Er is zo’n gekte op de woningmarkt, vooral in de prijsklasse waarin zij een woning zoeken dat je bijna op een huis moet bieden zonder het gezien te hebben, anders is het wég.
Maar, we vertrouwen erop dat er ook voor hen een passend huis zal zijn. Geduld is een schone zaak. De komende week staan er weer een aantal bezichtigingen in de planning.

Zoals ik al eerder vermeldde in dit blogbericht, vieren ook mijn ouders hun trouwdag. Maar dit jaar is het wel een hele bijzondere. Ze zijn namelijk 50 jaar getrouwd en vieren dit binnenkort met het gezin, familie en vrienden. We kijken er erg naar uit. Mijn zus en ik zijn bezig met allerlei voorbereidingen en we hopen dat ze een hele mooie dag zullen hebben. Wij zijn dankbaar dat ze al zoveel jaren bij elkaar mogen zijn en nog steeds gelukkig zijn samen. Hem zij alle eer!

Mijn ouders worden langzamerhand ook een dagje ouder en denken de laatste tijd ook wel eens aan 'kleiner wonen'. Wie weet wat zij doen binnenkort...

Gelukkig woont onze jongste dochter met haar vriend nog steeds in Apeldoorn en het ziet er niet naar uit dat zij snel iets anders zullen gaan zoeken. Er zal eerst gespaard moeten worden en daarna willen ook zij wel een eigen huis kopen. Onze jongste zoon heeft het voorlopig thuis nog wel naar zijn zin en zal niet direct uitvliegen. Maar ja, je weet het bij ons maar nooit. Voor je het weet, gaat er weer iemand verhuizen 😊