Hij heeft het allemaal volbracht!

Het zal niemand zijn ontgaan dat onze maatschappij hoe langer hoe meer op prestaties en presteren gericht is. Het lijkt de afgelopen jaren steeds erger te worden. Zelfs baby's worden in de baarmoeder al 'getest' of ze wel aan alle verwachtingen van de ouders voldoen en ik denk dat het einde nog lang niet in zicht is...

Mijn schoolperiode
Toen ik vroeger op de kleuterschool zat, ruim 45 jaar geleden, kon ik nog onbezorgd kleuter zijn. Ik speelde heerlijk in de zandbak, in de poppenhoek of aan de kleitafel. Ik kan mij eerlijk gezegd niet herinneren dat ik ook maar één toets heb hoeven maken of iets heb moeten doen wat de kleuterjuf heeft moeten opschrijven. Uiteraard zal zij onze vorderingen voor zichzelf in een multomap hebben opgeschreven maar als kinderen hadden we daar geen erg in.
Op de lagere school waren er natuurlijk de repetities, overhoringen en spreekbeurten maar ook dat gebeurde allemaal in een ongedwongen sfeer. Af en toe mocht je bij de 'hoofdmeester' woordjes komen lezen en hij hield dan met zijn stopwatch bij hoe snel je een bepaald aantal woorden kon lezen in drie minuten. Ik denk dat dit misschien het meest 'stressvolle' was in al die zes jaar basisschool. De Cito-toets in klas 6 was leuk om te doen en voor mijn gevoel hing niet mijn hele verdere 'schoolcarrière' van deze uitslag af. Het advies van de leraar was het belangrijkste, hij had je immers een jaar lang geobserveerd en meegemaakt.

In de jaren tachtig, toen ik naar de mavo ging, zag je langzaam dat er op de scholen meer toetsen werden afgenomen. Ook beroepskeuzetesten waren in opkomst maar al met al had ik ook toen een fantastische schooltijd en genoot van alles wat de school tijdens maar ook naast de lessen te bieden had. De havo en de opleiding Agogisch Werk die daarna volgden, waren ook prima te doen en 'prestatie' was een woord dat nauwelijks ter sprake kwam. Het ging er meer om dat je je talenten gebruiken moest en vooral moest doen waar je hart lag. Kortom, voor mij betekende het volop genieten van de school, de medeleerlingen en de leraren. En ja, ik mis mijn schoolperiode nog regelmatig. Ik bewaar er goede herinneringen aan...

Problemen in de toekomst
Hopelijk kunnen de leerlingen die op dit moment nog op school zitten of studeren dit over een aantal jaren ook zeggen en herinneren ze zich niet alleen alles wat 'moest'. De lijst van dingen waaraan moet worden voldaan is vandaag de dag eindeloos. En wanneer je de hoeveelheid jonge mensen met een burn-out ziet, slaat de schrik je soms om het hart. 100.000 Nederlanders onder de 35 jaar kampen met dit probleem, becijferde het CBS. Het percentage jongeren dat kampt met stressgerelateerde klachten was nog nooit zo hoog!

Presteren... wat zegt de Bijbel er eigenlijk over? 
Wanneer je naar dit woord zoekt in Gods Woord, vind je het niet terug. Alleen in de Bijbel in Gewone Taal kom je het woord tegen in 2 Korintiërs 3:5

'Ik zie het niet als mijn eigen prestatie. Want uit mezelf ben ik niet geschikt om het goede nieuws bekend te maken. Het is God die mij daarvoor geschikt maakt'.

Dit vers slaat wel de spijker op z'n kop. Ten diepste gaat het erom dat God je geschikt maakt voor het verkondigen van het Evangelie of voor het volbrengen van bepaalde taken, opdrachten en studies. Natuurlijk moeten wij ons best doen en werken alsof het van ons af zou hangen maar uiteindelijk is het God die in ons werkt. Alleen Hij maakt ons geschikt.

Wanneer we dit wat beter en vaker op ons zouden laten inwerken, zouden we een stuk ontspannender in het leven staan en ons realiseren dat het niet om onze eigen prestaties gaat. We zijn in alles volkomen van Hem afhankelijk. Hij heeft het allemaal volbracht!

Met dit bericht doe ik mee aan de #bloghop van de maand juni met als thema 'Prestatie'.