Werkperikelen - kleintjes worden groot

Toen de kinderen bij ons nog een stuk jonger waren, moesten er op allerlei vlakken keuzes worden gemaakt. Vooral op het gebied van onderwijs en opleidingen waren dit vaak grote uitdagingen. Een keuze voor een bepaalde basisschool, een goede school voor voortgezet onderwijs en later ook voor een gerichte beroepsopleiding. Vóór en mét onze vier kinderen hebben we geprobeerd voor iedereen iets te vinden dat bij hem of haar paste.

Wanneer ik terugkijk in ons gezin, merk ik dat ik erg genoten heb van deze tijd. Vooral de keuzes voor een studie of beroepsopleiding leverden altijd leuke gespreksonderwerpen op. Daar kwam bij dat ik het stiekem zelf altijd erg interessant vond om met de kinderen mee te gaan naar de open dagen. Ik genoot zelf altijd erg van school en vond het heerlijk om deze sfeer weer even te proeven. Heel soms vind ik het  jammer dat deze mooie periode voorbij is, zowel voor mijzelf als voor de kinderen :)

Maar... inmiddels hebben (bijna) al onze kinderen hun schoolloopbaan afgerond en hebben ze allemaal de benodigde sollicitatiebrieven geschreven de afgelopen jaren. Het zoeken van werk en het werken zelf is weer een totaal nieuwe fase in het leven van onze kinderen en in dat van ons.
Onze oudste dochter Anne (25) heeft in 2015 de kunstacademie afgerond en heeft niet direct een fijne baan kunnen vinden. Ze heeft in de tussentijd aangepakt wat ze kon en heeft een aantal jaren allerlei werk gedaan. Zelfs in de vrieskou stond ze met bevroren tenen in een groentezaak. Gelukkig heeft ze afgelopen voorjaar een passende baan gevonden die aansluit op haar studie. Ze werkt alweer een heel aantal maanden met veel plezier bij een groot bedrijf waar ze een groot deel van de (grafische) vormgeving mag verzorgen en nog veel meer mag doen. Ze is er erg blij mee en is dankbaar dat ze deze baan heeft gekregen.

Onze jongste dochter Maartje (23) heeft in 2013 haar opleiding kinderopvang afgerond. Ze heeft een tijdje bij iemand aan huis opgepast als gastouder maar toen ze ging verhuizen, was dit niet meer  zo praktisch. Na een aantal jaren wat ander soort werk te hebben gedaan - ook gedeeltelijk op het gebied van grafische vormgeving - heeft ze sinds vorige week een leuke baan gevonden bij een bedrijf dat drukwerk verzorgt en waar ze de klantenservice mag gaan doen. Ook binnen dit bedrijf zijn er mogelijkheden om door te groeien en dat wil ze ook zeker doen de komende jaren. Wij zijn ook voor haar dankbaar dat ze nu een baan heeft gevonden die ze echt leuk vindt. Een leuke bijkomstigheid is ook dat ze aanzienlijk meer gaat verdienen. Ze kan dit goed gebruiken nu ze haar leven aan het opbouwen is.

Onze zonen in hun eigen outfit

Onze oudste zoon Wim (bijna 21) heeft in 2016 zijn hoveniersdiploma behaald en werkt nu zo'n anderhalf jaar bij een hoveniersbedrijf. Hij is tussentijds wel een keer van bedrijf geswitcht (dit was best even moeilijk voor hem) maar gelukkig heeft hij het nu goed naar zijn zin. Hij werkt door het hele land, rijdt met zijn bus overal naar toe en beleeft allerlei dingen bij (nieuwe) mensen die hij ontmoet. Hij vindt het heerlijk om de hele dag in tuinen te zitten en nieuwe tuinen aan te leggen of bestaande tuinen te onderhouden. Tuinen zijn zijn lust en zijn leven!

Onze jongste zoon Gert (18) heeft in juni van dit jaar zijn VWO diploma gehaald en is in september aan zijn vervolgstudie begonnen. Omdat hij een opleiding aan de universiteit doet waar je zowel studeert als werkt, geeft dit voor de toekomst al veel zekerheid voor hem. Hij heeft een vast contract bij een accountantskantoor en volgt daarnaast een aantal dagen college. De dagen die hij moet werken gaat hij in zijn 'nette pak' naar het werk en ziet hij eruit als een echte meneer. Geweldig om te zien hoe hij van 'puber' ineens verandert in een jonge heer.

Wij zijn als ouders blij en dankbaar dat alle kinderen goed terecht gekomen zijn wat betreft werk. De oudste drie wonen op zichzelf en kunnen financieel goed voor zichzelf zorgen, ook al is het best eens passen en meten natuurlijk en zijn er wel eens (kleine) zorgen. Ook de 'aanhang' van onze kinderen is inmiddels allemaal voorzien van werk, hoewel hier ook nog best eens in gewisseld wordt. Aan de andere kant is dat ook prima. Ze doen ervaring op bij verschillende bedrijven en werkgevers en zijn nog jong genoeg om ook eens iets anders te proberen. Gelukkig is er werk genoeg op het moment en zitten ze te springen om twintigers.

We zijn blij mét en vóór al onze kanjers dat ze allemaal een plekje op de arbeidsmarkt gevonden hebben. We bidden voor hen dat ze hun werk met plezier mogen doen, alsof het voor de Heer is en niet voor de mensen. (Efeziërs 6:7)