Nu iedereen in huize Born weer aan het werk of aan het studeren is, heb ik tussen mijn eigen werkzaamheden door even de rust om een blogje te schrijven. Ik heb de afgelopen maanden nauwelijks tijd gehad om überhaupt maar aan schrijven te denken ;)
We hebben met elkaar een heerlijke vakantie gehad maar we zijn voornamelijk druk geweest met het opvoeden van onze jonge Vizsla-pup. Onze hond Bolt (vernoemd naar de hardloper 'Usain Bolt') was min of meer onze vakantie.
We hebben met elkaar een heerlijke vakantie gehad maar we zijn voornamelijk druk geweest met het opvoeden van onze jonge Vizsla-pup. Onze hond Bolt (vernoemd naar de hardloper 'Usain Bolt') was min of meer onze vakantie.
Deze week begon best wel vreemd. Afgelopen maandagmorgen is onze jongste, die net 18 jaar is geworden, al vroeg door mijn man op de trein gezet. Hij is deze week begonnen met een introductie van drie dagen op de universiteit in Breukelen waar hij zijn (nieuwe) studie gaat doen. Hij is gelukkig maar drie dagen weg geweest maar toch...wat een stilte.
Gisteren realiseerde ik mij ineens dat het ontzettend hard gaat met onze kinderen. Toen we bijna zes jaar geleden in ons (grote) huis kwamen wonen, waren alle kinderen nog thuis en vrijgezel. Nu zijn er al drie kinderen de deur uit, hebben ze een relatie en woont alleen de jongste nog maar thuis. De jongste zoon gaat naast zijn studie gelijk al werken dus hij zal ook door de weeks weinig meer thuis zijn. Dat is wel even een omschakeling na bijna drie maanden zomervakantie, zowel voor hem als voor mij.
Het managen van het gezin (ik blijf het een mooie naam vinden) gaat nog steeds door. Ook met één kind in huis, blijft het huishouden een steeds terugkerende taak. En ook al is onze zoon nu achttien, hij kan nog steeds wel tips gebruiken van zijn moeder ;) Aan de andere kant merk ik dat ik nu ook meer tijd kan besteden aan het helpen van mijn zus en aan het schrijven en bloggen wat ik ook erg graag doe. Ik zal hier ongetwijfeld nog wel vaker over schrijven.
Het managen van het gezin (ik blijf het een mooie naam vinden) gaat nog steeds door. Ook met één kind in huis, blijft het huishouden een steeds terugkerende taak. En ook al is onze zoon nu achttien, hij kan nog steeds wel tips gebruiken van zijn moeder ;) Aan de andere kant merk ik dat ik nu ook meer tijd kan besteden aan het helpen van mijn zus en aan het schrijven en bloggen wat ik ook erg graag doe. Ik zal hier ongetwijfeld nog wel vaker over schrijven.
Gave naam! Bolt. Alles wordt anders met oudere kinderen hè? Andere fase. Maar ik ben wel blij dat je blijf bloggen (en schrijven).
BeantwoordenVerwijderenFijn om te horen Aritha!
VerwijderenBij mij zijn er in korte tijd ineens ook twee kinderen het huis uitgegaan en over vijf weken gaat de derde. Ik vind het een wonderlijke overgang en moet erg wennen en mijn plek weer vinden.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Ik snap het helemaal Nicole.
Verwijderen