Niet zo lang geleden schreef ik al over de rommelige weken hier in huis maar het lijkt de laatste dagen wel een 'achtbaan' hier. Vooral gisteren was een dag vol met allerlei onverwachte dingen.
I.v.m. de examenuitslag van onze jongste zoon, ging ik voor de verandering een keer 's morgens hardlopen. Ik was een aardig eind op weg toen er vlak voor mij twee mensen van hun fietsen afstapten en deze tegen een hek parkeerden. Plotseling werd de meneer (die al 78 bleek te zijn) onwel en viel languit achterover op het fietspad. Het gebeurde nog geen drie meter voor mij. Ik kon er letterlijk niet meer omheen en verleende snel samen met zijn vrouw hulp. Zij schrok ook erg natuurlijk en vroeg mij 112 te bellen. Gelukkig kwam er al snel een ambulance (hoewel die tijd dat je wacht een eeuwigheid te duren) en de broeders hielpen de man verder. Hij was gelukkig steeds bij kennis hoewel de plas bloed op de grond van de wond op zijn achterhoofd steeds groter werd. Uiteindelijk is hij door het ambulancepersoneel naar het ziekenhuis gebracht en heb ik nog even onderdak gezocht voor de fietsen van deze mensen.
Het was een hele belevenis in korte tijd. Ik dacht even een 'rustig' rondje te gaan hardlopen maar zo zie je maar weer dat iemands leven in korte tijd helemaal op z'n kop kan staan.
's Middags kregen we dan de langverwachte examenuitslag van onze jongste zoon. Helaas had hij net 0,1 punt te weinig voor Engels om zijn diploma te kunnen halen. A.s. maandag mag hij voor de herkansing gaan en heeft goede hoop dat hij het alsnog gaat halen. Wij - en veel mensen om ons heen - bidden voor wijsheid en rust voor hem. Spannend allemaal weer...
Op 30 juni hopen we alsnog de vlag uit te kunnen hangen.
Onze oudste zoon is maandagavond voor een huisje voor zichzelf wezen kijken. Hij had al langere tijd het verlangen om hier in de buurt iets voor zichzelf te gaan zoeken. Na een aantal dagen nadenken, heeft hij besloten om het te doen. Vanaf 1 juli krijgt hij de sleutel en kan hij aan het klussen. Aan het einde van zijn vakantie hoopt hij er dan in te kunnen.
Aan de ene kant ben ik blij voor hem maar aan de andere kant vind ik het ook wel heel stil worden in huis. Het is ons derde kind dat het huis uitgaat! Wat vliegt de tijd. Gelukkig hebben we nog in het vooruitzicht dat we volgende week onze pup op kunnen halen, hoewel dat natuurlijk wel heel iets anders is dan een zoon van 20 jaar in huis ;)
Veel veranderingen dus ook weer in dat opzicht. In mijn hoofd moet ik het allemaal even een plekje geven.
Naast de bovenstaande dingen die spelen, ben ik zelf bezig met een andere dagindeling. Thuis krijg ik er steeds meer tijd bij omdat de zorg voor de kinderen afneemt. Ik heb een tijdje geleden al eens geschreven over het omgaan hiermee maar inmiddels is mijn gebed en zijn mijn vragen beantwoord. Mijn zus heeft namelijk gevraagd of ik haar nog een aantal uren extra in de maand wil komen helpen. Ze heeft wat extra zorg toegewezen gekregen en zou graag willen dat ik haar help met een aantal dingen. Ik ben heel blij dat ik dit mag doen en ook zij vindt het erg leuk om samen dingen te kunnen ondernemen. Onze band is de laatste jaren erg gegroeid en ik ben hier enorm dankbaar voor.
In de zomervakantie wil ik mijn eigen huishoudschema eens helemaal herzien en wil ik aan de gang gaan met het plannen van een nieuwe tijdsindeling (voor zover dat mogelijk is).
Tussen al de bedrijven door, lopen we (man, jongste zoon en ik) hard (met hier en daar een wedstrijd tussendoor), is manlief behoorlijk druk op zijn werk de laatste weken voor zijn vakantie en hebben ook onze dochters zo hun bezigheden. Gelukkig bel ik de laatste tijd veel met hen zodat we van elkaars wel en wee op de hoogte blijven. Kortom, er gebeurt weer genoeg in huize Born...
Op Hemelvaartsdag is deze foto gemaakt van ons gezin (de aanhang staat er deze keer niet op). Hij is wat overbelicht door de zon maar ik wil hem toch graag delen.
I.v.m. de examenuitslag van onze jongste zoon, ging ik voor de verandering een keer 's morgens hardlopen. Ik was een aardig eind op weg toen er vlak voor mij twee mensen van hun fietsen afstapten en deze tegen een hek parkeerden. Plotseling werd de meneer (die al 78 bleek te zijn) onwel en viel languit achterover op het fietspad. Het gebeurde nog geen drie meter voor mij. Ik kon er letterlijk niet meer omheen en verleende snel samen met zijn vrouw hulp. Zij schrok ook erg natuurlijk en vroeg mij 112 te bellen. Gelukkig kwam er al snel een ambulance (hoewel die tijd dat je wacht een eeuwigheid te duren) en de broeders hielpen de man verder. Hij was gelukkig steeds bij kennis hoewel de plas bloed op de grond van de wond op zijn achterhoofd steeds groter werd. Uiteindelijk is hij door het ambulancepersoneel naar het ziekenhuis gebracht en heb ik nog even onderdak gezocht voor de fietsen van deze mensen.
Het was een hele belevenis in korte tijd. Ik dacht even een 'rustig' rondje te gaan hardlopen maar zo zie je maar weer dat iemands leven in korte tijd helemaal op z'n kop kan staan.
's Middags kregen we dan de langverwachte examenuitslag van onze jongste zoon. Helaas had hij net 0,1 punt te weinig voor Engels om zijn diploma te kunnen halen. A.s. maandag mag hij voor de herkansing gaan en heeft goede hoop dat hij het alsnog gaat halen. Wij - en veel mensen om ons heen - bidden voor wijsheid en rust voor hem. Spannend allemaal weer...
Op 30 juni hopen we alsnog de vlag uit te kunnen hangen.
Onze oudste zoon is maandagavond voor een huisje voor zichzelf wezen kijken. Hij had al langere tijd het verlangen om hier in de buurt iets voor zichzelf te gaan zoeken. Na een aantal dagen nadenken, heeft hij besloten om het te doen. Vanaf 1 juli krijgt hij de sleutel en kan hij aan het klussen. Aan het einde van zijn vakantie hoopt hij er dan in te kunnen.
Aan de ene kant ben ik blij voor hem maar aan de andere kant vind ik het ook wel heel stil worden in huis. Het is ons derde kind dat het huis uitgaat! Wat vliegt de tijd. Gelukkig hebben we nog in het vooruitzicht dat we volgende week onze pup op kunnen halen, hoewel dat natuurlijk wel heel iets anders is dan een zoon van 20 jaar in huis ;)
Veel veranderingen dus ook weer in dat opzicht. In mijn hoofd moet ik het allemaal even een plekje geven.
Naast de bovenstaande dingen die spelen, ben ik zelf bezig met een andere dagindeling. Thuis krijg ik er steeds meer tijd bij omdat de zorg voor de kinderen afneemt. Ik heb een tijdje geleden al eens geschreven over het omgaan hiermee maar inmiddels is mijn gebed en zijn mijn vragen beantwoord. Mijn zus heeft namelijk gevraagd of ik haar nog een aantal uren extra in de maand wil komen helpen. Ze heeft wat extra zorg toegewezen gekregen en zou graag willen dat ik haar help met een aantal dingen. Ik ben heel blij dat ik dit mag doen en ook zij vindt het erg leuk om samen dingen te kunnen ondernemen. Onze band is de laatste jaren erg gegroeid en ik ben hier enorm dankbaar voor.
In de zomervakantie wil ik mijn eigen huishoudschema eens helemaal herzien en wil ik aan de gang gaan met het plannen van een nieuwe tijdsindeling (voor zover dat mogelijk is).
Tussen al de bedrijven door, lopen we (man, jongste zoon en ik) hard (met hier en daar een wedstrijd tussendoor), is manlief behoorlijk druk op zijn werk de laatste weken voor zijn vakantie en hebben ook onze dochters zo hun bezigheden. Gelukkig bel ik de laatste tijd veel met hen zodat we van elkaars wel en wee op de hoogte blijven. Kortom, er gebeurt weer genoeg in huize Born...
Op Hemelvaartsdag is deze foto gemaakt van ons gezin (de aanhang staat er deze keer niet op). Hij is wat overbelicht door de zon maar ik wil hem toch graag delen.
Wat leuk om over jullie gezinsbezigheden te lezen. Wat spannend voor je zoon, helemaal als je er zó dichtbij zit! Hopenlijk slaagt hij alsnog, veel sterkte voor hem! Bijzonder dat je zo'n goede band met je zus hebt.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto van jullie gezin! Mooi, 2 zoons en 2 dochters. Wij hebben er van allebei 1 meer: 3 zoons en 3 dochters. :-)
Hartelijke groet, Marijke
Dank je wel voor je reactie Marijke.
VerwijderenTjonge, dat lijkt me wel heftig zeg, zo iemand die voor je neus tegen de vlakte gaat. Mooi om zo te helpen!
BeantwoordenVerwijderenPrachtige gezinsfoto! En veel plezier met het helpen van je zus. Lijkt me toch wel heel apart, na al die jaren van drukte met de kinderen nu zoveel rust. Maar wel mooi om het samen met God in te vullen. En alles wat voor Hem gedaan is, heeft eeuwigheidswaarde. :-)
Dat is helemaal waar Lisanne. Dank je voor je reactie.
Verwijderen