'David vroeg de HEERE: Zal ik optrekken tegen de
Filistijnen? Zult U hen in mijn hand geven? En de HEERE zei tegen David: Trek
op, want Ik zal de Filistijnen zeker in uw hand geven.
Toen kwam David in Baäl-Perazim. David versloeg
hen daar en zei: De HEERE is voor mij uit door mijn vijanden heen gebroken als
een doorbraak van water. Daarom gaf hij die plaats de naam Baäl-Perazim. Zij lieten daar hun afgoden achter, en David en
zijn mannen namen ze mee. Daarna trokken de Filistijnen opnieuw op en
verspreidden zich in het dal Refaïm. David vroeg de HEERE om raad. Die zei: U moet niet
optrekken; maak een omtrekkende beweging tot achter hen, zodat u bij hen komt
van de zijde van de moerbeibomen. En laat het gebeuren, wanneer u het geluid van
voetstappen in de toppen van de moerbeibomen hoort, dat u zich dan haast; want
dan is de HEERE vóór u uit gegaan om het leger van de Filistijnen te
verslaan. David deed zo, zoals de HEERE hem geboden had, en hij
versloeg de Filistijnen van Geba af tot waar u bij Gezer komt.
2 Samuël 5: 19-25
Deze verzen bevestigen mijn verhaal dat ik afgelopen week schreef. Je kunt het hier teruglezen.
David streed zijn veldslagen zoals God hem opdroeg. Bij elke gelegenheid:
- vroeg hij of hij wel of niet zou vechten.
- volgde hij nauwkeurig de instructies op.
- gaf hij God de eer.
Wij kunnen vergissingen maken door bij onze 'veldslagen' deze stappen over te slaan en in plaats daarvan:
- te doen wat we zelf willen zonder na te denken over wat God wil.
- dingen op onze manier te doen en het advies van de Bijbel of van ander mensen negeren.
- zelf de eer opstrijken of die aan iemand anders geven, zonder erkenning van de hulp die we van God ontvingen.
Al deze menselijke reacties missen hun doel!
Ja, dat is waar. Ik heb dit vanmorgen vroeg gelezen. Ben met deze geschiedenis bezig. Grote Lessen.
BeantwoordenVerwijderen