Meestal ren ik op vrijdagmiddag een flink stuk hard hier in het bos. Vaak kom ik dan ook langs een school hier in de buurt met daarnaast een kinderdagverblijf. De locatie is schitterend maar hetgeen ik op dat moment zag, vond ik erg verdrietig. Het was rond half vijf in de middag en een klein meisje van hooguit twee jaar liep huilend rond op het speelterrein. Wat er aan de hand was, weet ik helemaal niet, misschien was ze gevallen of lukte er iets niet maar ik kreeg er een triest gevoel van. Er gaan dan allemaal vragen door mijn hoofd. Wanneer zouden haar ouders haar op komen halen? Is het echt niet mogelijk om eerder uit het werk te komen of misschien wel gewoon de hele dag zelf voor je kind te zorgen? Zou dit meisje hier alleen vandaag zijn of wordt ze hier elke dag heengebracht? Zou er op vrijdag niet een papadag inzitten?
Natuurlijk is het niet per definitie slecht voor een kind wanneer het één of meer dagdelen naar een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal zou gaan. Toch denk ik persoonlijk dat dit wel een uitzondering moet blijven en een kind beter af is in een stabiele thuissituatie waar het heerlijk zichzelf kan zijn en vader of moeder altijd in de buurt is.
Later op de dag las ik gisteren onderstaand bericht:
Steeds meer kinderen maken gebruik van opvang. Volgens cijfers van het ministerie van Sociale Zaken en de Belastingdienst gingen in het vierde kwartaal van vorig jaar 702.000 kinderen naar de kinderopvang. In 2015 waren dat er 639.000 en in 2014 620.000.
Het overgrote deel bezocht de dag- of buitenschoolse opvang, maar ook gingen kinderen naar een gastouder. Sommige ouders van kinderen maakten gebruik van verschillende vormen van opvang. Kinderen gaan wel minder uren naar de opvang.
Over het hele jaar gingen er gemiddeld 682.000 kinderen naar de opvang. Dat steeds meer gebruik wordt gemaakt van kinderopvang komt volgens minister Asscher door het aantrekken van de economie en de hogere toeslag.
Arbeidsparticipatie
Volgens het ministerie werken steeds meer vrouwen en mannen met kinderen. Uit de cijfers over de laatste vijf jaar van het CBS blijkt echter dat de arbeidsparticipatie van ouders vrij constant is.
Bron: Nu.nl
Ik wil er verder geen uitspraken over doen, iedere ouder moet namelijk zijn of haar eigen keuzes maken en is zelf verantwoordelijk voor het opvoeden van zijn of haar eigen kinderen. Toch denk ik dat het goed is om niet alleen naar eigen mogelijkheden, wensen, carrière of doelen te kijken maar het belang van de kinderen voorop te zetten!
Ik kan me je verdrietige gevoel erg goed voorstellen! Zo klein, 2 jaar! Ik ben het van harte met je eens, onze meiden floreren zo bij het thuis bij mama zijn. Echt een zegen als dat kan!
BeantwoordenVerwijderen