Trots op mijn man

Afgelopen week heeft mijn man opnieuw een marathon gelopen. In een vorig blogbericht had ik hier al over geschreven. Hij had er hard en lang voor getraind de afgelopen weken en hij was er helemaal klaar voor. Ik ben echt trots op hem dat het opnieuw gelukt is. In 2015 en 2016 heeft hij ook de Utrecht Marathon gelopen dus hij had al wel enige ervaring. Toch kun je bijna niet voorkomen dat je helemaal 'stukgaat'. Er was een flinke wind die het lopen deze keer extra pittig maakte.


Bijna bij de finish...


De finish na ruim 42 km


             

Van zijn eindtijd ging nog tien minuten af omdat hij niet zo heel vroeg startte. Er waren veel deelnemers zodat de start nogal wat tijd in beslag nam.

Deze week is hij nog aan het herstellen en binnenkort hoopt hij het lopen weer langzaam op te pakken. We kunnen terugkijken op een mooie dag die we niet snel vergeten zullen.


Reacties

Een reactie posten

Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.