Je kunt er niet meer omheen,
het kan je niet zijn ontgaan,
de wereld
is in barensnood.
Veel mensen,
steeds meer mensen,
hebben verdriet,
lijden,
aan het verleden,
of aan het heden,
hebben pijn,
moeten vluchten,
moeten behandelingen
operaties,
testen en kuren ondergaan.
Ze worstelen
met hun lichaam,
of hun geest,
met anderen,
met het leven,
met afscheid,
verlies
en de dood.
Sommigen vragen zich af
of God wel bestaat,
en of het uiteindelijk allemaal
wel zin heeft,
maar hoe zou het zijn
als er geen God was?
Als alles hier op aarde
werkelijk doelloos zou zijn?
Als afscheid voorgoed zou zijn
en de dood werkelijk dood?
Als al het lijden op aarde
nutteloos zou zijn?
Goddank,
hebben we een machtige Heer,
Hij is er altijd al geweest.
Hij heeft ons lief,
zó lief,
dat Hij Zijn eigen Zoon gaf.
Wát een Heiland,
wat een Verlosser
hebben wij.
Hij kan meevoelen
in onze pijn
en zwakheden.
Hij is mens geweest
en weet en voelt
wat wij voelen.
Laten we alles
in Zijn handen leggen.
Wat God doet,
is goed.
Het lijden van de tegenwoordige tijd
weegt niet op tegen
de heerlijkheid
die aan ons geopenbaard zal worden.
Laten we uitzien
naar Hem
en ons verheugen
in Hem.
Het beste komt nog!
Met dit blogbericht doe ik mee aan de #bloghop van maart-april 2017.
Prachtig verwoord! Mooi gedicht!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Yvonne.
VerwijderenHeel mooi gedicht! Goddank,hebben we een machtige Heer!
BeantwoordenVerwijderenAmen!
VerwijderenHet is geen uitzichtloos lijden. Mooi geschreven Wendy!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Petrina.
Verwijderen