Ruth - een vrouw vol vertrouwen

'Uw volk is mijn volk en uw God is mijn God'.   

Ruth 1:16

Het afgelopen jaar heb ik mij opnieuw verdiept in een Bijbelse vrouw. Deze keer heb ik het leven van Ruth bestudeerd. Aan de hand het boek '12 manieren om je weg in de Bijbel te vinden' heb ik dit Bijbelboek door middel van de 'Biografie-methode' uitgediept. Bijna twaalf maanden lang heb ik elke week een aantal vragen beantwoord over Ruth en de antwoorden uitgewerkt. Het is erg goed bevallen om dit elke week voor een korte periode te doen. Ten eerste kost het zo niet heel veel tijd in één keer en ten tweede neemt de persoon die je bestudeert een steeds grotere plaats in in je gedachten. Eigenlijk is Ruth het hele jaar een beetje mijn 'reisgenote' geweest. Veel dingen die ik heb gelezen in boeken, op blogs of in de Bijbel deden mij denken aan haar leven. Ook gezien de hele vluchtelingenproblematiek, blijft het Bijbelboek ontzettend actueel. Ruth is een bijzondere vrouw geworden voor mij en ik wil graag een aantal opvallende dingen uit haar leven delen. Als je haar levensgeschiedenis nog niet kent, kun je deze nalezen in Ruth 1-4. (Het hele verhaal beslaat slechts vijfentachtig verzen).

Ruths verhaal begon aan het einde van het tijdperk van de Richteren in het Oude Testament. Het was ongeveer een eeuw voor de tijd van David, in een tijd die vaak werd gekenmerkt door verwarring en ontrouw aan de wetten van God. Er heerste in die tijd ook een zware hongersnood in Israël. Dit was de reden dat Naomi en haar man Elimelech naar Moab gingen. Hun zonen trouwden met de Moabitische meisjes Ruth en Orpa.

Nadat Ruth veel verdriet heeft meegemaakt omdat haar man, zwager en schoonvader zijn overleden in Moab, vestigde Ruth zich samen met haar schoonmoeder Naomi in een vreemd land. Hoewel het voor Naomi een vertrouwd land was, was het voor Ruth helemaal nieuw. Alles was nieuw in Israël! Wat een moed moet zij gehad hebben om deze stap te zetten. Haar leven stond totaal op z'n kop terwijl ze waarschijnlijk nog vol verdriet heeft gezeten en geen enkel idee had wat haar allemaal te wachten stond. Maar in plaats van afhankelijk te zijn van Naomi of af te wachten tot het geluk zich aandiende, nam zij zelf het initiatief. Ze was vastberaden en had waarschijnlijk het gevoel dat ze niets te verliezen had. De liefde voor haar schoonmoeder was oprecht en Ruth vertrouwde haar maar bovenal vertrouwde ze op God. Ze gingen werken en was niet bang om toe te geven dat zij arm was of om hard te werken om in haar behoeften te voorzien. Het mooie van alles is dat God voor Ruth - en haar schoonmoeder - zorgde toen zij naar de velden ging.

Wat ook zo bijzonder is om te zien, is dat Ruth trouw haar taak vervulde, hoewel het oninteressant, vermoeiend en misschien wel vernederend was. Ruths leven geeft blijk van bewonderenswaardige kwaliteiten: ze werkte hard, was liefdevol, vriendelijk, trouw en moedig. Door deze kwaliteiten kreeg ze een goede reputatie, maar alleen omdat ze ze consequent in alle aspecten van haar leven liet zien. Waar Ruth ook heen ging of wat ze ook deed, haar karakter veranderde niet.
Ruth laat door wat ze doet Gods oneindige geduld met mensen zien, ze toont ook hoe belangrijk het is om trouw naast de ander te staan. In deze dappere vrouw zien we wat geloofsmoed betekent. Het is vertrouwen op God en tegelijkertijd zelf de handen uit de mouwen steken en verder gaan.

Wat moet het heerlijk geweest zijn voor Ruth dat zij in Bethlehem een liefdevolle, betrouwbare man vond die met haar wilde trouwen en voor haar wilde zorgen. Haar man Boaz was een rechtstreekse nakomeling van Rachab. Zijn band met haar zal zijn hart zeker hebben verzacht om vriendelijk te zijn tegen een buitenlandse vrouw zoals Ruth. Boaz is 'de losser' en samen met Ruth krijgt hij een zoon die later de grootvader van David zal worden.

Er is nog veel meer over het leven van Ruth te zeggen maar voor mij persoonlijk is Ruth in de 'gewone' dingen van het leven een voorbeeld geworden. Een vraag die ik las in 'Het Leven', heeft mij aan het denken gezet. 'Wat is mijn houding als ik een taak krijg die veel 'minder' is dan ik aankan? De dichtstbijzijnde taak is misschien het enige wat ik kan doen; het kan ook het werk zijn dat God op mijn weg brengt. Het kan ook, zoals bij Ruth het geval was, een karaktertest zijn die nieuwe deuren of mogelijkheden voor mij kan openen. Het gaat er in alle gevallen om dat je God volledig vertrouwt in de dingen die Hij op je weg brengt. Ook als je het misschien niet begrijpt of juist een andere richting op zou willen gaan. Uiteindelijk gaat het allemaal om hetgeen Hij kan uitwerken door onze levens heen.

Wil je op mijn blog meer lezen over Bijbelse vrouwen, lees dan over Sara en Rachel.