Is er een leven zonder Facebook?

'Dankzij timemanagement, software en smartphones zijn we efficiënter geworden dan ooit. We consumeren meer informatie, we doen meer en we communiceren meer dan we nog maar twintig jaar geleden voor mogelijk hielden. Maar het werkt niet. De middelen die we inzetten helpen ons niet om weer controle te krijgen, we krijgen het alleen maar nog drukker. Ze helpen ons niet om ons gelukkiger te voelen, we worden alleen maar gestrester. Ze helpen ons niet om doeltreffender te werken, alleen maar om ons efficiënter en onder een nog hogere tijdsdruk te laten werken. De realiteit van het 'te veel' vraagt om een fundamenteel andere houding.'

Zomaar een een veelzeggend citaat uit het boek Nooit meer druk van Tony Crabbe. 'Toevallig' lag dit boek afgelopen week voor mij klaar in de bibliotheek na meer dan drie maanden wachten. Het is blijkbaar een gewild boek en ik begrijp het volkomen. Ik heb nog maar twee hoofdstukken gelezen en vind veel passages zó herkenbaar dat ik bijna niet kan wachten om te zien wat er verder nog in het boek staat. Het zet mij nog meer aan het denken over de keuze waar ik op dit moment mee worstel: stoppen met sociale media en dan met name Facebook.

Ja, je leest het goed. Ik overweeg serieus om te stoppen met Facebook. Dit heeft diverse redenen. Het bericht dat ik afgelopen week las over het gebruik van privacygegevens van Facebook en WhatsApp bracht mij al aan het twijfelen over het gebruik van deze sociale media maar ook diverse andere overwegingen spelen mee.
Via mijn persoonlijke account deel ik nauwelijks berichten maar ik beheer op Facebook zoveel groepen - sommige groepen hebben een paar duizend leden - dat ik er veel tijd aan kwijt ben om een goed overzicht te houden. Ik heb al een aantal instellingen zo aangepast dat het minder tijd kost om alles bij te houden maar dan nóg. Facebook is zo'n wezenlijk onderdeel van mijn leven geworden dat ik mij afvraag of dit wel goed is. Voor mijzelf som ik aan de ene kant de nadelen op: het kost veel tijd, ik blijf soms ongewild 'hangen', ik lees berichten die ik eigenlijk helemaal niet interessant vind en verdiep mij soms in vragen van groepsleden waar ik misschien helemaal niet over na zou hoeven te denken. Ook wekt het een bepaalde nieuwsgierigheid in mij op en voel ik soms een lichte mate van stress als ik achter de pc bezig ben. Het is soms zo veel, dat het mij duizelt. Er is zo veel informatie dat het mijn hersenen moeite kost om dit in korte tijd te verwerken.
Aan de andere kant zijn er de voordelen: contacten met oude vrienden herleven, contacten met familie in Amerika worden juist bevorderd, ik voorzie in een behoefte d.m.v. een bepaalde groep voor veel mensen (ik geef hen de gelegenheid bepaalde onderwerpen met elkaar te bespreken), ik ben voor veel mensen een soort 'helpdesk' zowel op praktisch gebied als soms ook op geestelijk gebied, ik kan met mijn persoonlijke pagina mijn blogberichten veel breder bekend maken dus ook meer mensen wijzen op het Evangelie. In sommige opzichten is het een zelfs een soort geestelijke bediening geworden, met name in de groep 'christelijk opvoeden'.

Het moge duidelijk zijn: ik weet het nog niet. Ik heb overigens al een tijdje geen Facebook meer op mijn telefoon en ook 's avonds na 19.30 uur zul je mij niet vaak op dit medium tegenkomen.
Áls ik ga stoppen dan zal ik alles netjes overdragen aan andere beheerders en dan zal het per 1 januari zijn. Als ik niet ga stoppen, wil ik heel kritisch nadenken hoe ik op een goede manier verder kan gaan met Facebook. Voor mijn gevoel beheerst het mijn leven teveel op dit moment.

Soms stel ik mijzelf de vragen: hoe was het leven eigenlijk voordat Facebook bestond? Wat zou ik allemaal wel niet kunnen doen als ik de tijd - die ik nu op Facebook doorbreng - aan andere dingen zou besteden? Zou ik veel nieuws missen als ik mijn account zou verwijderen en zo ja, zou dit een onoverkomelijk probleem zijn?
Kortom: hoe zou mijn leven zijn zonder Facebook?