Een nul op het rekest...

In april schreef ik  at ik lang moest wachten op de beoordelingen van mijn manuscript 'Aan Zijn voeten'. Het is een praktisch boek met waardevolle tips voor je stille tijd. Het heeft vijf maanden geduurd maar de e-mails zijn inmiddels binnengekomen. Helaas waren de reacties niet zoals ik hoopte want ik ontving in twee weken tijd de ene na de andere afwijzing. Om een indruk te geven - want iedere uitgever had zo zijn redenen - geef ik een aantal stukjes uit de e-mails door:

Ik heb uw boekje gelezen en denk dat het voor een aantal mensen best waardevol kan zijn om uw uiteenzetting en tips voor stille tijd door te nemen. Ik durf alleen geen grote oplage aan omdat ik denk dat de animo voor dit boekje niet zo heel erg groot zal zijn en de boekenmarkt (ook de christelijke boekenmarkt) heel erg onder druk staat.

Wij geven 15 tot 20 nieuwe boeken per jaar uit. Dat betekent dat er uit het keur aan boeken en manuscripten dat jaarlijks bij ons binnenkomt, wij er slechts een stuk of 5-10 kunnen uitkiezen, i.v.m. nieuwe boeken van onze vaste auteurs. Ik ben van mening dat je manuscript over stille tijd niet de aanvulling is die wij op dit moment op ons fonds zoeken.

Met 'Aan Zijn voeten' heeft u ons een goed manuscript aangeleverd. Goed gestructureerd, helder geschreven, met veel praktisch advies waarmee je als lezer echt iets kunt.
Toch denk ik niet dat wij de juiste uitgever zijn voor uw boek. Onze doelgroep ligt vooral in de gereformeerde gezindte. Ik voorzie dat u met dit publiek te weinig aansluiting heeft. Dat wordt duidelijk door de manier waarop u de dingen verwoordt, de gekozen citaten, etc.

In onze fondsen zien we helaas niet voldoende markt voor een dergelijk boek over stille tijd. Tegenwoordig zie je dat de meer beschouwende titels minder goed lopen, en dat er juist meer belangstelling is voor dagboekjes: stille tijd in de praktijk, om het zo maar eens te zeggen. 

Over dit laatste commentaar is nog veel meer te zeggen maar daar ga ik binnenkort nog eens apart een blogje aan wijden. En ja... deze reacties waren wel even een teleurstelling. Maar ik laat het er (nog) niet bij zitten. Persoonlijk denk ik dat er in mijn boek over stille tijd waardevolle dingen staan die de moeite waard zijn om te lezen en waar iedere christen wat mee kan. Ik wil dan ook de komende zomervakantie eens nadenken of ik nog een aantal nieuwe uitgevers zal aanschrijven of dat ik het boekje toch weer in eigen beheer ga uitgeven net als mijn eerder verschenen kinderboek 'Het Geheim van de Bosvrienden'.  

Vervolg op de Bosvrienden
In de tussentijd heb ik overigens niet stilgezeten. Naast het schrijven op mijn blogs, ben ik het afgelopen half jaar bezig geweest met het schrijven van een tweede kinderboek. Het is een vervolg geworden op het eerste deel van de Bosvrienden maar het kan ook prima los gelezen worden van het eerste deel. Het manuscript heb ik afgelopen week naar mijn ouders gestuurd die het helemaal gaan redigeren. Zij zijn hierin erg vakkundig en ik ben blij en dankbaar dat zij dit voor mij willen doen. 
In het najaar hoop ik ook met dit kinderboek naar een uitgever te gaan.

De komende zomervakantie wil ik er eens over nadenken wat het onderwerp zal zijn voor een compleet ander en nieuw boek. Als jullie nog suggesties hebben, houd ik mij aanbevolen ;)






Reacties

  1. Wat blijven ze vriendelijk hè? Maar toch is hun antwoord "nee". Je zou natuurlijk een stukje praktijk in de boeken kunnen toevoegen. Achter elk hoofdstuk 5 dagen stilletijds-oefeningen of iets dergelijks. Korte stukjes in de vorm van je tweets, die je uitbouwt.

    Onderwerp van je nieuwe boek? Iets wat dichtbij jezelf ligt. Een thema waar jij zelf graag over leest en schrijft. Christelijke uitgevers snakken naar puberboeken :-) Dat is misschien ook iets om aan te denken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jammer hoor, goed dat je niet opgeeft!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lekker bezig. Jammer dat het qua uitgeven niet wil vlotten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wendy, bijzonder dat je gedeeltes uit die emails op je blog zet... je bent niet de enige die dit soort antwoorden krijgt (ze zijn standaard natuurlijk). Ik ben blij dat je niet opgeeft. Ik zou haast zeggen, hoe minder men denkt dat je werk commerciele waarde heeft, hoe meer het geestelijke waarde heeft.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.