Vrouwen, weest uw man onderdanig!

Bovenstaande woorden - uit Efeze 5:22 - roepen vandaag de dag nogal eens verbaasde gezichten op.
'Moet ik mijn man onderdanig zijn? Je moest eens weten wat voor een man ik heb'. 
'Onderdanig zijn, dat is toch niet meer van deze tijd?' 
'Mannen en vrouwen hebben tegenwoordig gelijke rechten, dus nee hoor, dat onderdanig zijn geldt nu niet meer.' 
'Ik bepaal zelf wel wat goed is voor mij in mijn huwelijk, daar hoeft mijn man zich niet altijd mee te bemoeien'.

De reacties die ik hoor en lees zijn misschien heel begrijpelijk maar wanneer ik de Bijbel lees, lees ik iets anders. Nadat Adam en Eva hadden gezondigd, werd de man door God als leider aangesteld: Tot de vrouw zeide Hij: Ik zal zeer vermeerderen de moeite uwer zwangerschap; met smart zult gij kinderen baren en naar uw man zal uw begeerte uitgaan, en hij zal over u heersen (Genesis 3:16). 
Onder dit heersen wordt overigens niet verstaan dan de man zijn vrouw moet commanderen, dat hij 'de baas' is en zijn vrouw niets te zeggen heeft. Dit gedeelte is bedoeld zoals beschreven staat in Efeziërs 5:22 t/m 24: Vrouwen, weest aan uw man onderdanig als aan de Here, want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner gemeente; Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt. Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles.

Met een heel aantal vrouwen zijn we op Facebook in januari begonnen met het bespreken van het boek 'Een vrouw naar Gods hart' van Elizabeth George. De hoofdstukken 5 tot en met 8 gaan over het najagen van Gods prioriteiten en dan specifiek over het dienen en volgen van haar man. Het liefst zou ik deze hoofdstukken helemaal uitschrijven zodat jullie het zouden kunnen lezen maar ik wil mij beperken tot een aantal kleine gedeelten die betrekking hebben op het onderdanig zijn aan de man en het volgen van zijn leiderschap. Elizabeth geeft waardevolle, praktische adviezen!

'Om huwelijken soepel te laten verlopen, heeft God gezegd: 'Het hoofd van iedere man is Christus, het hoofd der vrouw is de man, en het hoofd van Christus is God (1 Kor. 11:3). 
Maar maak je geen zorgen. Het feit dat de man het hoofd is, betekent niet dat wij, als echtgenotes, geen wijze toevoegingen mogen doen (Spr. 31:26), dat we de discussie niet mogen aangaan of dat we tijdens de besluitvorming geen vragen mogen stellen. Dat de man het hoofd is, betekent wel dat hij verantwoordelijk is voor de uiteindelijke beslissing'.

Om eerlijk te zijn, vind ik dit persoonlijk bevrijdend om te weten. Uiteindelijk ben ik niet verantwoordelijk maar mijn man! Dit moet voor ons als vrouwen toch ook voelen alsof er een last van onze schouders glijdt? Laten we juist bidden voor onze mannen die deze extra verantwoordelijkheid wél moeten dragen.

Verderop zegt George: 'De onderwerping van de vrouw aan de man is een keuze. Zij beslist of ze haar man wel of niet volgt. Niemand kan dat voor haar doen en niemand kan haar daartoe dwingen. Haar man kan haar niet dwingen zich te onderwerpen en te volgen, haar kerk niet, haar voorganger niet en ook haar counseler niet. Zij moet er voor kiezen onderdanig te zijn aan haar man en zijn leiderschap te aanvaarden.' 
Ze sluit dit gedeelte af met deze vragen: Geef jij dit geschenk aan je man? Ervaar jij de juistheid die voortvloeit uit de beslissing om Gods plan voor je huwelijk te volgen? Maak jij gebruik van het voorrecht de keuze te hebben God te volgen... en ook je man?

Een ander stukje dat mij trof was dit: 'Weet jij wat de belangrijkste reden is waarom vrouwen aarzelen om het leiderschap van hun man te volgen? God zegt dat het angst is. We zijn bang voor wat er zal gebeuren wanneer onze mannen de dingen op hun manier doen in plaats van op onze manier... of een andere manier'.

En ja, ik denk opnieuw dat Elizabeth gelijk heeft. Heel, heel vaak denk ik dat ik het zelf beter weet en kan.

Tot slot nog een aantal punten om over na te denken:

• God, de volmaakte 'Kunstenaar' heeft het huwelijk ontworpen om mooi, natuurlijk en functioneel te zijn, door het één hoofd te geven, de man.
• Wees als vrouw onderdanig aan je man, als aan de Here. Zodra je niet meer denkt aan het volgen van je man, maar omhoog kijkt en denkt aan het volgen van de Heer, wordt je worsteling om je te onderwerpen langzaamaan minder.
• Als vrouw hoef je je alleen te onderwerpen aan je eigen man en dus niet aan andere mannen die we bewonderen en respecteren.
• God heeft het ingesteld, het bevolen en mij het vertrouwen op Hem gegeven om in staat te zijn Zijn Woord te gehoorzamen - en Hij wordt geëerd wanneer ik dat doe.
• Het is goed om jezelf af te vragen: 'Behandel ik mijn man zoals ik Christus zou behandelen?'

Belangrijk om in gedachten te houden: Er is echter één uitzondering op deze regel, en het is belangrijk die te noemen. Je moet de leiding van je man niet volgen wanneer hij je vraagt iets te doen wat in strijd is met het Woord van God. Als hij je vraag iets illegaals of iets immoreels te doen, wend je dan tot een vertrouwde voorganger of hulpverlener! 

Wat vind jij van deze uitspraak?
'Jouw karakter als christen wordt zichtbaar, telkens wanneer jij er van harte voor kiest mee te werken, je te voegen, je te onderwerpen en je man te eren en te volgen.'