Afscheid van opa - Mirjam Visker - recensie

Als er een vriend of familielid overlijdt, is het soms lastig om dit aan kleinere kinderen uit te leggen. Een kist uitzoeken, opbaren, condoleren, de rouwdienst en de begrafenis zelf... het zijn vaak moeilijke dingen. Aan de hand van begrijpelijke tekst en heldere illustraties kunnen we in het boekje 'Afscheid van opa' meeleven met LAPPA - een hondje met lange witte oren - als zijn opa overlijdt en begraven wordt.

Van uitgeverij Gideon ontving ik onlangs een recensie-exemplaar van dit boekje dat geschreven is door Mirjam Visker.
'Afscheid van opa' heeft oorspronkelijk de titel 'Dag lieve opa' meegekregen maar is in 2015 bewerkt naar een christelijke versie. Het is geschikt voor kinderen van 3 tot 9 jaar.

Graag deel ik een aantal positieve maar ook minder positieve bevindingen:

Positieve punten:
De vormgeving van het boekje is erg mooi. De illustraties zijn helder en duidelijk voor (kleinere) kinderen en nodigen uit om er met elkaar over door te praten.

Het is mooi om te zien dat LAPPA wordt aangemoedigd door zijn moeder om een tekening te maken voor opa die bij hem in de kist wordt gelegd.

Achter in het boek kunnen kinderen iets doen met hun verdriet; een herinnering opschrijven, een mooie tekening maken of foto's opplakken. 

Minder goede punten:
LAPPA heeft een goede band met zijn opa maar het valt op dat opa en LAPPA samen een aantal dingen doen die oma niet goed vindt. Opvoedkundig gezien lijkt mij dit niet erg verstandig om met je kleinkind dingen te gaan doen die oma niet wilde hebben (samen koektrommel leegeten, rare liedjes zingen samen).

De dag nadat opa overlijdt, gaat LAPPA met zijn moeder naar oma toe. LAPPA's vader kan helaas niet mee omdat hij moet werken. Jammer dat zijn vader geen vrij heeft genomen zodat ze dit verdriet als gezin samen konden delen. Misschien was het zelfs beter geweest om LAPPA niet direct mee te nemen maar later op de dag met hem te gaan. Ook aan het einde van het boek, als ze na een aantal maanden naar de steen gaan kijken die op het graf staat, gaat LAPPA opnieuw alleen met zijn moeder.

In het boekje wordt gesproken over het 'doodgaan' van opa en dit wordt vergeleken met verhuizen. Hoewel de gedachte erachter logisch is, zou ik deze bewoordingen niet zo snel gebruiken. Zowel het woord 'doodgaan' - christenen gaan immers niet dood maar sterven of overlijden - als het woord 'verhuizen' zou ik niet gebruiken.

LAPPA stelt veel vragen over het overlijden van zijn opa maar deze vragen worden verder nergens beantwoord. Zo vraagt hij bijvoorbeeld: 'Is opa nou in die kuil of in de hemel bij God?' en 'Zou opa mij kunnen zien vanuit de hemel?'

Kortom, het is een boekje dat je zeker kunt lezen als ouder mét of voor je kind maar ik zou je aanraden er zelf veel extra dingen bij te vertellen en uitgebreid de tijd nemen om de vragen die LAPPA stelt in het boek te beantwoorden. Vermoedelijk zal je eigen kind ook met allerlei vragen komen n.a.v. het boek.

Van LAPPA zijn overigens nog veel meer boekjes verschenen. Kijk eens op deze website.

Let op: Het is ook mogelijk om de knuffel LAPPA te bestellen. Deze knuffel is echter ook gewoon een leuk cadeau voor andere, blijde gelegenheden.

Zou je het leuk vinden om dit boekje te winnen zodat je het kunt voorlezen of samen met je kinderen kunt lezen?

Stuur uiterlijk 7 maart een e-mail naar info@wendyborn.nl en vermeld daarin even je adresgegevens. Op dinsdag 8 maart maak ik de winnaar bekend op dit weblog!

(ps. je betaalt wel de verzendkosten).

Mocht je het boekje niet winnen, dan kun je het altijd nog hier bestellen.

De winnares van het boekje is geworden: Annemarie de Mos. 

Het boekje wordt naar je toegestuurd!