Omgaan met verschil van mening

In de meeste huwelijken is er weleens verschil van mening over een bepaald onderwerp. Jullie zijn het bv. niet eens over de opvoeding, de financiën of een vakantiebestemming. Maar het kunnen soms ook hele kleine dingen zijn.

Natuurlijk is dit, wanneer het binnen de perken blijft, helemaal niet erg want mensen zijn nu eenmaal niet hetzelfde. Soms is het juist wel goed om niet altijd op dezelfde golflengte te zitten, dit biedt namelijk weer gespreksstof en soms ook nieuwe perspectieven.

Onlangs legde ik in de groep 'Liefde en Trouw' op Facebook een vraag in het midden:

Over welk onderwerp verschillen jullie het meest van mening in jullie huwelijk en hoe gaan jullie hiermee om?

De antwoorden waren leuk en herkenbaar. Ik wil ze jullie niet onthouden.

De hoeveelheid tijd die in 't kerkenwerk gaat zitten. Hoe we er mee om gaan... De ene keer beter dan de andere keer. En "onze" tijd uitzitten.

Wij verschillende vaak qua mening over de kids, altijd een issue geweest. Ik nam meestal de beslissing omdat hij of niet thuis was of omdat het 'mijn kinderen zijn en ik rekening moet houden met de vader van de meiden'. Sinds een tijdje ben ik gaan inzien dat dit niet de beste manier is, en... natuurlijk, er speelde meer bij ons thuis waardoor dit was ontstaan maar ik kan nu zeggen dat we samen op weg zijn met God om de juiste beslissingen te nemen, door rust te nemen en te luisteren naar elkaar.

Eigenlijk verschillen we op geen enkel 'groot' onderwerp van mening. Dan de 'kleine dingetjes' maar: mijn man heeft er een hekel aan dat ik kauwgom kauw. En ik zou er heel wat voor over hebben om hem van zijn stoffen zakdoeken af te krijgen.

Mijn man en ik hebben best verschillende interesses, dus onze meningen verschillen ook regelmatig Bijvoorbeeld over waar we geld aan uitgeven. Hij geeft makkelijker geld uit aan luxe-dingen dan ik (en dan komt er dus van sparen niet zoveel haha).

We praten erover, maar ik waak ervoor om niet te gaan 'zeuren' over iets. Hij weet op een gegeven moment hoe ik over iets denk en dan is het weer even klaar. Discussie is tot op zekere hoogte oké, maar ik ga er geen ruzie om maken. Ik kan het gelukkig best goed parkeren als we er niet helemaal uitkomen. Dan laat ik het onderwerp bewust rusten, en probeer ik het echt fijn voor hem te maken. Zo van: ook al ben ik het niet altijd met je eens, ik hou wel heel veel van je! En mijn eigen gedachten breng ik dan bij God, zodat ik het niet alleen voorlopig 'parkeer', maar ook echt leer loslaten. Dat duurt vaak wat langer

Het zijn de kleine dingen die uiteindelijk groot kunnen worden als we niet opletten en daarom wil ik juist bij die kleine dingen mijn ergernis overwinnen en mijn eigen wil opgeven en zoeken naar wat Gods wil is in die situatie. Dan groeit de liefde ondanks verschillen. En hij heeft diezelfde intentie, dus dan komt het goed.

Over welk onderwerp verschil jij met je partner het meest van mening en hoe gaan jullie hiermee om?