'De manager in huis' - stelling in het Reformatorisch Dagblad

Steeds minder vrouwen zien het huishouden als een dagtaak. Volgens cijfers van de Huishoudbeurs – die afgelopen zaterdag van start ging in de RAI Amsterdam – noemt nog maar 4 procent van de beroepsbevolking zich huisvrouw. Hoe zien RD-lezers deze ontwikkeling? Genieten ze van het huishouden, of vinden ze het een noodzakelijk kwaad? Op deze vraag, vorige week in Pluspunt, reageerden tientallen lezers. Huisvrouwen zijn (onder andere) manager, coach, pedagoog! 

Het hele artikel is via de website van het RD HIER terug te lezen.

Graag plaats ik een aantal reacties in dit bericht. De stelling was deze: 

Noemt u zichzelf huisvrouw? Heeft het woord voor u een positieve of een negatieve klank? Geniet u van het huishouden of vindt u het een noodzakelijk kwaad?

O.a. deze reacties stonden in de krant maar zijn ook hier terug te vinden op Facebook.

Zelf had ik ook nog een reactie geschreven maar deze is niet geplaatst. 

Het woord huisvrouw gebruik ik al een heel aantal jaren niet meer. Het gaat mij niet zozeer om de positieve of negatieve klank die het zou hebben maar meer om de benaming. Het woord huisvrouw dekt de lading namelijk niet helemaal. Iedere vrouw is in feite een huisvrouw in het huis dat zij ook schoonhoudt. Ook vrouwen zonder kinderen kunnen ‘huisvrouw’ zijn.

Wanneer in mijn omgeving gevraagd wordt naar mijn beroep, antwoord ik zonder aarzelen met de woorden ‘manager van het gezin’. (Niet te verwarren overigens met ‘gezinsmanager’. Dit laatste is namelijk een professioneel beroep dat buitenshuis uitgevoerd wordt om gezinnen met problemen te ondersteunen). Persoonlijk denk ik dat ‘Manager van het gezin’ een goede benaming is voor het veelzijdige werk dat iemand doet die voor het huishouden zorgt en voor het grootste deel de opvoeding van de kinderen verzorgt. Dit beroep geeft mij – ook na 25 jaar – nog veel voldoening en ik ben God dankbaar dat ik dit voor ons gezin mag en kan doen. 

Wat zou jouw reactie zijn op de stelling van vorige week?