Ik ben er altijd...

Verwonder je over de prachtige foto's op het weblog van Anton

Afgelopen week schreef Anton Verweij op zijn weblog 'God is in de stilte' een pakkend gedicht.
Ik wil je vragen dit eerst in alle rust te lezen voordat je verder leest op dit weblog.

Je kunt het gedicht hier vinden en is getiteld 'Waar ben je?'

Ik heb dit gedicht verschillende keren gelezen en het raakte mij hoewel ik ook het gevoel had het niet volledig te kunnen doorgronden.
Er kwam in mijn hoofd een antwoord op. Het is getiteld: Ik ben er altijd...

Ik ben er altijd...

mijn lieve kind

weet 

dat het duister

het kwade

het onpersoonlijke

de onverschilligheid

 de onmacht

niet zal overwinnen
maar

hét licht,

Mijn licht
Mijn liefde

zal

uiteindelijk

zegevieren

nog even

en

de jongste dag

breekt aan

houd moed

houd vol

Ik wacht

op jou

Jij bent

het liefste

dat ik heb

Je bent

geschapen

naar

Mijn

beeld

en wij

spreken

dezelfde

taal

begrijpen

elkaar

kijk niet

zozeer dicht

bij de grond

het is

te donker

daar

kijk niet

naar de golven

van de zee

of van de tijd

kijk niet

naar mensen

verwacht

het niet

van hen
ze zullen jou
teleurstellen

maar

let op

Mijn tekenen

van de tijd

let op

de wolken

bij Mij

is eeuwigheid
is geborgenheid
begrip
liefde
vertrouwen

denk aan Mij

dan zal

het vuur

dat eens zo

krachtig brandde

opnieuw

oplaaien

in je hart

kijk

om je heen

en leef
dicht bij
Mij

Ik wil juist

het gat

in

jouw hart

opnieuw

en steeds weer

vullen met

Mijn liefde

eenmaal

zullen wij

weer

samen zijn

zoals het

ooit

is bedoeld

Ik ben

nooit

weggeweest

ook al

voelde je

misschien

niet altijd

dat Ik er was

Ik zal je

nooit

begeven

en nooit

verlaten

Ik heb jou

liefgehad

met een

eeuwige

Liefde

Kom maar
kom maar gewoon
bij Mij
Ik zal altijd
in jou
wonen