Wandelen met God

'Vanavond gaan we een sportieve Bijbelstudie houden. We gaan samen wandelen! We gaan wandelen door de Bijbel, met als doel: wandelen met God.' 
Met deze woorden opende mijn moeder onlangs een Bijbelstudie-avond. Ik deel graag met jullie haar inleiding over 'Wandelen met God':

'Sommigen van jullie weten dat mijn man en ik sinds een paar jaar dagelijks een uurtje wandelen. We zijn daarmee begonnen op doktersadvies. Rustig bewegen, elke dag, zodat je lichaam langzaam maar zeker een beetje getraind wordt.
We stonden niet gelijk te trappelen, maar naarmate we het langere tijd deden, kregen we er steeds meer plezier, én - heel belangrijk - ging het steeds makkelijker. Natuurlijk was onze insteek gezondheid maar na een tijdje bleek dat het veel meer opleverde dan dat!
We merkten dat het ons rust gaf. Om maar eens een modern woord te gebruiken: onthaasting.
Er is geen betere manier om allerlei dingen te bespreken dan al wandelend. Je hebt alle tijd om uitgebreid van gedachten te wisselen over de meest uiteenlopende onderwerpen. En, na afloop houd je er een voldaan gevoel aan over.

Waarom vertel ik dit nu allemaal? De afgelopen tijd viel het mij op dat er in de Bijbel zoveel gesproken wordt over wandelen. In allerlei omstandigheden kom je dat woord tegen.
De eerste keer in Gen. 3:8. Hier staat dat God Zelf in de avondkoelte, door de hof wandelde. Je hoort daarin de rust doorklinken. Wanneer je in de Bijbel gaat zoeken hoe dit woord wandelen gebruikt wordt, dan merk je dat je het heel vaak kunt vervangen door 'leven'.
En dan wordt het interessant! Wandelen en leven heeft in de Bijbel dus een grote overeenkomst. Sterker nog: het is bijna synoniem.

We gaan een paar voorbeelden zoeken. Gen. 5: 21-24 gaat over de oudvaders, vóór de zondvloed. Over Henoch staat er 2x dat hij wandelde met God. Dubbele nadruk dus. Deze man had kennelijk een bijzondere relatie met God, want van al die andere mannen wordt dit niet vermeld. Zou je kunnen zeggen dat het feit dat hij niet stierf, maar opgenomen werd, een soort beloning was? Het heeft er vast mee te maken, denk ik, maar dat is inlegkunde!

Een ander voorbeeld is 1 Sam. 8 over de oude Samuël. Hier kun je uit opmaken, dat de zonen van Samuël niet wandelden, lees: niet leefden, op de manier van hun vader.

Nog een voorbeeld: nu over Gods wandelen met de mens. Lev. 26:12. Hier spreekt God tot zijn volk. Hij belooft dat Hij zal wandelen in hun midden. Hij wilde dus met hen leven. Wat een belofte!

Dan kijken we nog naar Zach. 1:12. Dit is duidelijk gericht op de toekomst van Israël.

Ik zou nog veel meer teksten kunnen noemen maar ik wil ze samenvatten in vers 1 van Psalm 128:

Welzalig ieder die de Here vreest, 

die in Zijn wegen wandelt. 

Tot nu toe zijn het allemaal teksten uit het Oude Testament. Wanneer we naar het Nieuwe Testament gaan, komen we meer 'gewone' teksten tegen over wandelen. Bv. Jezus wandelde over het meer.

We spreken ook over Zijn rondwandeling op aarde. Maar zelfs dan kun je je afvragen of er niet meer mee bedoeld wordt. Neem nu de tekst waarin de Here Jezus tegen de verlamde man zegt: Sta op en wandel. Wilde Hij hiermee daarmee eigenlijk niet zeggen: 'Geloof in Mij, doe wat Ik je zeg, en leef!
We gaan nog even naar Efeze 5:2 en vers 8. In vers 2 staat: wandelt in de liefde. In vers 8: wandelt als kinderen van het licht. In Kolos. 2:6 staat: 'wandelt in Hem'.
In 1 Joh.1:5 tot 2:2 wordt ook duidelijk dat er hier een manier van leven mee bedoeld wordt.

Nu zijn we met grote stappen de Bijbel doorgegaan. Wandelend, zou je kunnen zeggen.

Wat mij opviel toen ik hiermee bezig was, was dat het een wederzijds gebeuren is: wij mogen wandelen met God, en Hij wandelt met ons. Je komt het allebei tegen in Gods Woord. Het leven met de Heer krijgt op deze manier iets ontspannends.

Zelf heb ik er altijd wat moeite mee als er bijna dwingend opgelegd wordt dat je iedere dag 'stille tijd' moet houden,  op vaste tijden Bijbelstudie moet doen en op de juiste manier bidden. Niet dat ik dat niet belangrijk vind, maar leven, wandelen met de Heer is zoveel meer dan voldoen aan vaste regels en bepaalde principes.

Ik ben begonnen om de voordelen te noemen van het samen wandelen. Je kunt die voordelen zomaar toepassen op je relatie met de Heer. Als je met Hem gaat 'wandelen' gebeuren er mooie dingen.

• Je hebt tijd om naar elkaar te luisteren
• Je hebt tijd om geestelijk tot rust te komen
• Je kunt het op elk tijdstip doen en op elke plaats.
• Je gaat ontdekken dat wandelen, juist op geestelijk gebied, het tempo is waarvoor Gods ons geschapen heeft. In dat tempo gaat Hij met je mee, in alle rust.

Voor mij is het bevrijdend om te weten dat het niet moeilijk is wat God van ons vraagt. Ik wil afsluiten met Micha 6: 6-8

"Waarmede zal ik de Here tegemoet treden en mij buigen voor God in den hoge? Zal ik Hem tegemoet treden met brandofferen, met éénjarige kalveren? 7Zal de Here welgevallen hebben aan duizenden rammen, aan tienduizenden oliebeken? Zal ik mijn eerstgeborene geven voor mijn overtreding, de vrucht van mijn schoot voor de zonde mijner ziel? 8Hij heeft u bekendgemaakt, o mens, wat goed is en wat de Here van u vraagt: niet anders dan recht te doen en getrouwheid lief te hebben, en ootmoedig te wandelen met uw God." 

Geschreven door mijn moeder: Annie van den Brink - Meiling