Uitvliegende kinderen

Graag wil ik deze keer eens iets schrijven over onze 'uitvliegende' kinderen. Veel lezers zullen nog jonge kinderen hebben en zijn misschien nog niet bezig met oudere tieners maar toch wil ik er eens over delen. De meeste ouders hebben immers ook deze fase nog in het vooruitzicht en kunnen er alvast eens over denken :)
De tijd dat de kinderen klein zijn, vliegt namelijk voorbij... Nu is dit misschien een cliché, maar het is echt waar. Bij ons in het gezin gaan heel veel dingen de laatste tijd enorm snel. Het is soms emotioneel nauwelijks bij te houden.

Amper 3 jaar geleden nog maar, verhuisden we naar een groter huis in de buurt omdat onze vier kinderen, waarvan de twee jongsten boven de 1.90 cm zijn, letterlijk meer ruimte nodig hadden. Een grotere slaapkamer, bureau, bed, enz. Ze pasten gewoon letterlijk niet meer in hun bedden.
We genieten op dit moment enorm van onze nieuwe huis en zijn er nog steeds dankbaar voor dat we deze mogelijkheid kregen maar aan de andere kant is het grappig om te zien dat de kinderen juist nu ineens zo snel 'uitvliegen' en in veel bezigheden hun eigen weg zoeken. Misschien moeten we onderhand maar weer kleiner gaan wonen ;) 
Onze oudste dochter is deze zomer negen weken naar Amerika naar haar vriend (lang leve Skype en WhatsApp), we hopen haar a.s. zaterdag weer in de armen te sluiten. Onze jongste dochter is nu een paar maanden getrouwd en woont dus niet meer thuis en onze beide jongens hebben allebei een vriendin en zijn ook veel bij hun schoonfamilie uiteraard.
Soms komt het dus zomaar voor dat mijn man en ik samen eten en vervolgens een hele avond samen zijn. Niet dat wij dat erg vinden, wij genieten ervan maar het lijkt alsof al onze kinderen ineens langzaam het nest aan het verlaten zijn. Natuurlijk duurt dat bij de jongste twee nog wel even en vliegen ze regelmatig weer naar huis terug maar we realiseren ons heel goed dat het ontzettend snel gaat allemaal. Binnen 2 1/2 jaar hadden al onze vier kinderen verkering en we waren nog niet aan de éne relatie gewend of de andere kondigde zich al weer aan. Ontzettend leuk hoor, spannend ook, maar ook intensief en inspannend...
We hebben diverse gesprekken hier 's avonds maar ook in het weekend of zoals nu in hun vakantie overdag. Vooral de relatie van onze oudste dochter met 'haar' Amerikaan houdt ons veel bezig. Hoe zal hun toekomst zijn? Waar gaan ze wonen? Allemaal vragen waar we een paar jaar geleden nog niet over nadachten.

Ons gezinnetje in 2003

We denken regelmatig terug aan ons 'gezinnetje' toen dat nog zo was toen ze allemaal op de basisschool zaten en dicht bij huis waren. We wisten precies waar ze waren, wat ze deden, met wie ze omgingen en, ook niet onbelangrijk, wat ze aten :). Het gaf rust, was vertrouwd en goed. En wat mochten we ze veel leren in die jaren op allerlei gebieden. We kijken dankbaar op deze periode terug. Hiermee zeg ik niet dat het op dit moment niet fijn en goed is, maar het is wel ánders. De kinderen maken eigen keuzes, kiezen hun eigen vrienden en partners, hun eigen (vakantie)werk en delen hun eigen tijd en leven in en komen soms thuis wanneer wij allang op één oor liggen. Gelukkig doen ze geen rare dingen (daar gaan we althans vanuit) maar hun ritme is toch wel anders dan dat van ons. Aan de andere kant is dit ook goed, het hoort bij het zelfstandig en volwassen worden.

Ons gezin nu in 2014

Kortom, we moeten onze kinderen één voor één heel langzaam loslaten... Eén heeft het ouderlijk nest al verlaten, eentje staat op punt van uitvliegen en twee vliegen er vaak eventjes uit maar komen regelmatig weer terug gelukkig. We zijn hoe dan ook dankbaar voor hen en mogen hen in elke dag weer in Gods handen leggen. Hij zorgt voor hen. Hij is mét hen begonnen, en Hij zal hun levens verder leiden.
Het zijn Zijn kinderen!

De tekst uit Filippenzen 1:6 vind  ik bemoedigend:

'Ik ben ervan overtuigd dat hij die dit goede werk bij u begonnen is, het ook zal voltooien op de dag van Christus Jezus.'

Zijn er bij jullie al kinderen 'uitgevlogen' of staan ze op punt van uitvliegen? Hoe gaan jullie hiermee om? Waar genieten jullie van en wat vinden jullie moeilijk of juist boeiend?

Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Je kunt reageren op dit weblog óf in de Facebookgroep.