Dagelijks brood

Deze keer eens geen blogberichtje van mijzelf maar, zoals beloofd, een gastblog van mijn zus Martine. 

Eten is mijn passie. Met 'eten' bedoel ik dan niet alleen ópeten, maar ook koken, kookboeken, kookprogramma’s, het praten en natuurlijk bloggen over eten. Toch heeft dit 'eten' ook mijn hele leven een strijd opgeleverd.

Als kind had ik al een beetje overgewicht. In mijn tienerjaren werd ik écht te zwaar en rond mijn dertigste was ik gewoonweg veel te dik. Toch at ik eigenlijk helemaal niet veel. Vanwege mijn aangeboren hartafwijking moest ik zoutarm eten. Omdat ik me keurig aan alle voorschriften hield, zou ik volgens de diëtiste af moeten vallen. Maar dat gebeurde niet. De cardioloog begreep het ook niet. Hij had geen nuttige adviezen voor me, behalve natuurlijk het standaard verhaal: minder eten, minder vet, minder calorieën….

Ongeveer een jaar geleden veranderde mijn kijk op voeding drastisch. Een mede-hartpatiënt wees mij op het voedingsprogramma van Yvonne Lemmers: Grip op koolhydraten.
Koolhydraten? Wat zijn dát nou weer, dacht ik in eerste instantie. Ik lette al op vet, op calorieën en op zout. Moest ik nu nóg meer laten staan? Toch verdiepte ik me in het programma, want ik wilde alles doen om slank te worden.

Met het lezen van het basisboek werd me al heel veel duidelijk. Ik veranderde mijn eetpatroon en daarmee veranderde ook mijn leven. Ik werd slank en kreeg meer energie. Zoutarme voeding is niet meer nodig en ik eet héérlijk. Dit allemaal omdat ik nog maar bij één maaltijd koolhydraten per dag gebruik.

Ik heb geleerd én ervaren dat ik van suiker honger krijg. Koolhydraten zijn eigenlijk suikers, dus alles wat koolhydraten bevat wekt je eetlust op. Brood, crackers, koek, snoep en ga zo maar door heb ik allemaal afgeschaft. Daarvoor in de plaats kwamen salades, volvette yoghurt, eieren, vis, roomboter, échte mayonaise en nog veel meer natuurlijke producten op tafel.

Aan een christen leg ik mijn nieuwe manier van eten wel eens zo uit:  ‘Ik eet wat God geschapen heeft, niet wat de mens in de fabriek heeft gemaakt.’
Met deze manier van eten vermijd je al heel snel overmatig gebruik van suiker, smaakversterkers, chemicaliën en andere hulpstoffen die in fabrieken worden toegevoegd. Deze chemische producten worden aan de voeding toegevoegd om het er mooier uit te laten zien, beter te laten smaken en langer houdbaar te laten zijn. Maar ze maken het product niet gezonder – integendeel!

Daarnaast houdt de voedingsindustrie ons massaal voor de gek. De lightproducten met chemische zoetstoffen zijn bijna niet aan te slepen. Vet wordt vervangen door suiker en er wordt “bewust” op gezet. Onzin en voor-de-gek-houderij.

Veel van wat er in de supermarkt verkocht wordt is vulling, geen voeding. Je lichaam haalt er geen voedingsstoffen uit en het kost alleen maar energie om het kwijt te raken. Het belast je lichaam in plaats van dat het je voedt.

Niet iedereen is zo gevoelig voor koolhydraten als ik. Wel zie ik om me heen hoeveel mensen last hebben van het overmatig gebruik van suiker. Ze hebben altijd honger, voelen zich draaierig als ze niet op tijd wat eten, zijn vaak moe en futloos. Als je deze klachten herkent, let dan eens op je inname van koolhydraten. Meer informatie hierover vind je op mijn blog: www.dekeukenvanmartine.nl  Ook vind je daar talloze heerlijke recepten!

(De keuken van) Martine is ook te volgen op Facebook en natuurlijk kun je haar ook persoonlijk vragen stellen via het contactformulier op haar weblog.

Reacties zijn van harte welkom!