"De geestelijk trotse persoon is geneigd anderen te verdenken, terwijl een nederig iemand het bezorgdst is om zichzelf. Hij vindt niets of niemand anders zo verdacht als zijn eigen hart. De geestelijk trotse persoon is geneigd om fouten in anderen te ontdekken, en op op te merken dat zij achterop raken in de genade.
Hij ziet duidelijk hoe koud van hart zij is en is er als de kippen bij om de tekortkomingen in de ander op te merken. Maar de echt nederige christen heeft veel werk bij huis te doen, en ziet zoveel kwaad in zijn eigen hart en is daar zo bezorgd om, dat hij niet de neiging heeft veel bezig te zijn met anderen. Hij is geneigd om anderen beter te achten en verkleint het falen van de ander, en heeft zijn oog voornamelijk gericht op de dingen die niet goed zijn in hemzelf".
Jonathan Edwards
Zo waar! Schep mij een rein hart en vernieuw in mijn binnenste een vaste geest, zei David in de psalmen.
BeantwoordenVerwijderenGedeeltelijk kan ik hier wel amen op zeggen. We moeten altijd naar de balk in ons eigen oog kijken en niet naar de splinter in het oog van de ander. Maar om nou 'voornamelijk gericht te zijn op de dingen die niet goed zijn in mezelf', dat lijkt me een deprimerende bezigheid. Dan ben ik altijd met zondebesef bezig, in plaats van met rechtvaardigheidsbesef waar Jezus zo'n hoge prijs voor heeft betaald. Ziet nog iemand dat zo, of niet?
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het hier met name om de ZONDE bij jezelf gaat en niet in eerste instantie om de fouten bij anderen. Het gaat niet om een algeheel bezig zijn met alleen jezelf.
VerwijderenWeer een stukje dat tot nadenken aanzet. Ik denk dat het goed is om te beseffen dat - wil ik God écht kunnen dienen (en dus daarmee de ander) op een zo volmaakte wijze als Jezus zijn Vader diende - er iets moet 'verdwijnen' in mij. Namelijk: mijn zonde. Oftewel: ik wil zo graag het goede doen (dat is het uitgangspunt!), maar 'stuit' daarbij op het kwade in mijzelf dat mij hindert.
BeantwoordenVerwijderenOverigens zou ik eerder spreken over 'zonde in mijn vlees' - want mijn hárt kan, zover mijn bewustzijn reikt, rein blijven (scheiding tussen vlees en geest). Het licht dat God geeft, laat mij mijn 'inwonende' zonde zien, niet om mij tot een grótere zondaar te maken (met een onrein hart/geweten), maar om mij juist te bewáren voor het doen van de zonde waartoe ik vanbinnen word verzocht. Daardoor word ik juist meer rechtvaardig in mijn denken en gedrag, terwijl ik door het bewustzijn van 'zonde in het vlees' nederig gehouden word.
Hoogmoed verdwijnt als we gaan beseffen hoe groot onze zonde is.
BeantwoordenVerwijderenToch kan ik dit niet in de bijbel terug vinden. Een christen weet zich gereinigd door het bloed van Christus. En hoeft helemaal niet bezorgd te zijn over zijn eigen fouten of de fouten van de ander.
Want God heeft ons een nieuw hart gegeven, dat Hem wil volgen.
Tuurlijk gaat niet alles vanzelf. Maar wat hierboven staat herken ik niet.
De tekst kan ik niet vinden. Klopt de verwijzing wel? Welke vertaling is dit.
De Bijbeltekst klopt inderdaad niet Team Jot, ik heb hem verwijderd.
VerwijderenWel is het denk ik zo dat je kritisch naar jezelf moet/mag kijken of je niet hoogmoedig bent en denk alles beter te weten dan een ander. Ook al volg je Jezus, je blijft altijd mens mét fouten!
Ik denk niet dat de Heer er blij van wordt als wij blijven "navelstaren". We zouden op Christus blijven zien in de wetenschap dat Hij onze voeten was en rein houdt ( Joh13)( dat doet Hij ongevraagd)
BeantwoordenVerwijderenHij reinigt onze gewetens van dode werken om de Levende God te kunnen dienen door vrijmoedig te naderen tot de Genade troon ( zie de Hebr brief).
Als je telkens met een bezwaard geweten zit, kun je God niet dienen. Hij stelt de Gemeente voor zich, zonder vlek of rimpel.
Een mooi voorbeeld zijn onze ogen.....deze staan naar buiten gericht en kijken vooruit! Ziende op onze Hoge Priester.
Ik wilde nog aan toevoegen,wat ik met de ogen bedoelde: Ze zijn niet gemaakt om naar binnen te kijken = navelstaren. Ergens in de Schrift zegt de Heer ook: In Hem zijt gij volmaakt!
VerwijderenEn mocht de Heer vinden dat er "iets" in de weg zou kunnen staan om Hem te dienen, dan zorgt Hij er wel voor dat het weggenomen wordt.
Vaak laat de Heer een doorn in ons vlees, zodat we niet naast onze schoenen gaan lopen en van hem afhankelijk zijn én blijven en het van Genade brood moeten hebben.
Hij bewerkt het willen én werken in ons en schrijft Zijn onderwijs in ons hart.
Het is een weg van kind naar Zoonschap d.w.z dat wij leren verantwoordelijk te zijn voor ons eigen leven om in alle vrijheid zélf keuzes leren maken, maar vrijheid houdt in, dat je verantwoordelijkheid kunt dragen.
Dank je voor je reactie Marion.
Verwijderen