Al een aantal weken ben ik aan het lezen in het nieuwe boek van Oscar Lohuis. In Zien en Leven staat hij stil bij de inhoud van het evangelie en gaat terug naar de basis ervan. De tijd waarin wij leven, vraagt om nieuwe aandacht voor het onderwijs van de Bijbel, 'de gezonde leer', zoals de apostel Paulus dit noemt in Titus 2:1.
In drie delen - God, de verlossing, de christen, gaat Lohuis op zoek naar de fundamentele Bijbelse waarheden.
Waardoor worden wij vernieuwd? Wat gebeurde er aan het kruis? Hoe kijk je als christen naar jezelf? Dit zijn enkele van de vragen die aan bod komen. De antwoorden geven vernieuwend zicht op de Here en dit kan leiden tot geestelijke vernieuwing onder christenen.
In hoofdstuk 5 - 'Geloven is zien op Christus' - staat een pakkend gedeelte:
"De beste definitie van geloven is 'zien op Christus'. Dat maakt namelijk duidelijk dat geloven niet een klein werkje is dat je zelf moet doen.
Ik weet nog goed dat ik als negentienjarige jongen samen met een vriend een bezoek bracht aan de Grand Canyon in de staat Arizona in de Verenigde Staten. De avond daarvoor waren we vlak bij de de Canyon aangekomen, maar we zagen nog niets omdat het toen al donker was. De volgende ochtend werden we wakker toen het licht was, maar nog zagen we niets bijzonders. De Grand Canyon is namelijk niet een berg die je van ver kan zien, maar een enorme, diepe kloof in de aarde. We liepen in die richting van de Canyon, en ik weet nog goed dat ik het ineens begon te zien. Ongelooflijk, zo diep als die kloof daar is. Het lijkt wel of de aardkorst is opengescheurd.
Het was zeer indrukwekkend en het is een van de mooiste plekken op aarde die ik tot nu toe heb mogen zien. Toen ik eenmaal was stilgezet door dit wonderbare natuurverschijnsel, had ik niet het gevoel dat ik een prestatie had geleverd. Iets zien is niet iets doen. Je gaat het gewoon zien. Natuurlijk waren wij er naartoe gelopen, maar het grootste wat er gebeurde was dat de werkelijkheid van de Grand Canyon voor mij zichtbaar werd. De grootsheid ervan zat niet in wat ik deed, maar in de werkelijkheid, de schoonheid buiten mijzelf, waar ik op dat moment naar mocht kijken. Zo is het ook met het zien op Christus."
Ik kan het boek van harte aanraden. Dankzij de verwerkingsvragen bij elk hoofdstuk is dit boek geschikt voor persoonlijke overdenking of gezamenlijke studie in groepen.
In drie delen - God, de verlossing, de christen, gaat Lohuis op zoek naar de fundamentele Bijbelse waarheden.
Waardoor worden wij vernieuwd? Wat gebeurde er aan het kruis? Hoe kijk je als christen naar jezelf? Dit zijn enkele van de vragen die aan bod komen. De antwoorden geven vernieuwend zicht op de Here en dit kan leiden tot geestelijke vernieuwing onder christenen.
In hoofdstuk 5 - 'Geloven is zien op Christus' - staat een pakkend gedeelte:
"De beste definitie van geloven is 'zien op Christus'. Dat maakt namelijk duidelijk dat geloven niet een klein werkje is dat je zelf moet doen.
Ik weet nog goed dat ik als negentienjarige jongen samen met een vriend een bezoek bracht aan de Grand Canyon in de staat Arizona in de Verenigde Staten. De avond daarvoor waren we vlak bij de de Canyon aangekomen, maar we zagen nog niets omdat het toen al donker was. De volgende ochtend werden we wakker toen het licht was, maar nog zagen we niets bijzonders. De Grand Canyon is namelijk niet een berg die je van ver kan zien, maar een enorme, diepe kloof in de aarde. We liepen in die richting van de Canyon, en ik weet nog goed dat ik het ineens begon te zien. Ongelooflijk, zo diep als die kloof daar is. Het lijkt wel of de aardkorst is opengescheurd.
Het was zeer indrukwekkend en het is een van de mooiste plekken op aarde die ik tot nu toe heb mogen zien. Toen ik eenmaal was stilgezet door dit wonderbare natuurverschijnsel, had ik niet het gevoel dat ik een prestatie had geleverd. Iets zien is niet iets doen. Je gaat het gewoon zien. Natuurlijk waren wij er naartoe gelopen, maar het grootste wat er gebeurde was dat de werkelijkheid van de Grand Canyon voor mij zichtbaar werd. De grootsheid ervan zat niet in wat ik deed, maar in de werkelijkheid, de schoonheid buiten mijzelf, waar ik op dat moment naar mocht kijken. Zo is het ook met het zien op Christus."
Ik kan het boek van harte aanraden. Dankzij de verwerkingsvragen bij elk hoofdstuk is dit boek geschikt voor persoonlijke overdenking of gezamenlijke studie in groepen.
Titel: Zien en Leven
Schrijver: Oscar Lohuis
ISBN: 9789082000306
Prijs: €12,50
'De grootste schoonheid zit niet in wat wij doen, maar wat we (mogen) ZIEN.' Die is raak! Want zo is het. Alleen Jezus kan onze ogen Werkelijk openen. Lijkt me een mooi boek, Wendy. groet, -hans.
BeantwoordenVerwijderenHet is zeker mooi Hans, misschien iets voor op je lijstje ;)
VerwijderenIk ken het boek niet Wendy, maar wel een mooie, duidelijke vergelijking!
BeantwoordenVerwijderenIk kan het boek je aanraden Marja!
VerwijderenInteressante vergelijking! Zet me aan het denken. Het verschil met de Grand Canyon en Jezus Christus is natuurlijk dat het ene te zien is met het menselijke oog, en het andere slechts met het geestelijke oog, zolang Hij nog niet geopenbaard is als Koning.
BeantwoordenVerwijderenDaarom zijn - net als die zichtbare stappen in de richting van de Grand Canyon - ook de eerste 'blinde' geloofsstappen nodig in de richting van Jezus (bestaat U echt? laat mij het zien!) - die tegelijkertijd het getuigenis daarvan zijn dat God zélf in iemand werkt. Daarom zijn ook die eerste wankele geloofsstappen nooit 'eigen prestatie'.
Jezus werkelijk zien zoals Hij is, gaat m.i. niet búiten een innerlijke verandering om, alsof ik niet deel kan krijgen aan zijn schoonheid en alleen maar 'toekijk' vanaf de zijkant. Ik krijg steeds méér oog voor zijn schoonheid naarmate ik ook zelf verander naar zijn beeld, door de kracht van Zijn Geest. Mijn innerlijke ogen gaan hierdoor steeds verder open: hoe meer ik Hem leer kennen, hoe meer ik verlang om te veranderen, en hoe meer ik verander, hoe dieper ik Hem weer wil leren kennen ;) Vicieuze cirkel de goeie kant op...
Mooi gezegd!
VerwijderenLijkt me boeiend boek, ga ik onthouden
BeantwoordenVerwijderenDankje Annemiek voor je reactie! Zelf viel ik ook over het woordje 'buiten', maar verder vind ik het een mooie vergelijking. En Hans heeft het zeer treffend verwoord: 'De grootste schoonheid zit niet in wat wij doen, maar wat we (mogen) ZIEN.' Mooie blog.
BeantwoordenVerwijderen