Kinderen hebben ook hun twijfels

Wanneer je kinderen wat ouder worden en de tienerleeftijd bereikt hebben, is het niet meer zo vanzelfsprekend dat ze 'geloven als een kind'.
Ook in ons gezin komen soms vele vragen naar boven. Soms eenvoudige maar soms ook diepere vragen over het leven, over God en over Zijn Woord. Omdat ik zelf als kind weinig écht moeilijke vragen heb gehad, beangstigt het mij soms als ik de vragen van onze kinderen hoor. Toch is het goed niet te vluchten voor hun vragen maar er juist met hen over te praten. In het boek 'De weg naar het kinderhart' van Tedd Tripp, dat ik onlangs heb uitgelezen, stond een bemoedigend gedeelte dat ik graag wil delen:

"Iedereen die in een christelijk gezin is opgegroeid, kent perioden van twijfel en vragen. Elke christelijke jongere zal zich op een gegeven moment afvragen of hij wil leven in het christelijk geloof.
Elke tiener moet zich afvragen of hij zelf gelooft of dat hij alleen maar meegegaan is in de sleur van het gezinsleven. Er zullen tijden zijn dat hij de onfeilbaarheid van de Schrift in twijfel trekt. Hij moet dan steviger grip zien te krijgen op de kernwaarden van het geloof.
Soms raken ouders in paniek als hun kinderen vragen hebben. Ze zeggen dan bijvoorbeeld: 'Ik kan me niet voorstellen dat je aan God twijfelt', of : 'Je moet het gewoon geloven', of 'Het is het beste om deze dingen niet in twijfel te trekken.'
Moedig je kinderen niet aan om weg te vluchten voor hun vragen. Niet iedereen hoeft met elke vraag rond te lopen, maar iedereen moet wel een antwoord zoeken op de vragen die hij heeft. Het christelijk geloof is sterk genoeg en kan een nauwkeurig onderzoek goed doorstaan."

Vind jij het ook wel eens moeilijk als je kinderen 'Bijbelse waarheden' in twijfel trekken of moeilijke vragen stellen? Hoe ga jij hiermee om?