Een plaats van genezing

Onlangs ben ik begonnen in het boek 'Een plaats van genezing' van Joni Eareckson. De subtitel van het boek is 'worstelen met het mysterie van lijden, pijn en Gods almacht'.
Wanneer je begint met lezen in dit boek, duurt het niet lang voor je geboeid wordt door de manier van schrijven. Joni heeft inmiddels leren leven met het feit dat God haar lichamelijke handicap niet genezen heeft. Toch heeft er een proces van genezing in haar plaatsgevonden 'in haar rolstoel', zoals ze het zelf beschrijft.
In het boek stonden een aantal passages die me raakten en die ik graag wil delen:

"Gods 'nee' heeft mijn leven gereinigd van zonden, mijn toewijding aan Hem versterkt en mij gedwongen om afhankelijk te zijn van genade. Het heeft me verbondenheid met andere gelovigen opgeleverd, me onderscheidingsvermogen gegeven en me gevoelig gemaakt. Het heeft me geleerd mijn gedachten krijgsgevangen te maken en mijn tijd op een verstandige manier te gebruiken... en mijn wereld eindeloos veel groter gemaakt dan ik me zelfs maar had kunnen voorstellen als ik toen in 1967 dat ongeluk niet had gehad. Mijn pijn heeft mijn hoop sterker gemaakt, me dichter mij Jezus gebracht, me geholpen om meer naar de waarheid te verlangen. Het lijden heeft geleid tot berouw over mijn zonden en me ertoe aangezet om God te danken, ook als ik het moeilijk had.  Mijn geloof is er sterker door geworden en mijn karakter is gelouterd. In deze rolstoel zitten heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik Hem beter heb leren kennen en dat ik elke dag zijn vreugde ervaar."

"Misschien ben jij, net als ik, er weleens bang voor geweest dat de zorgen, de problemen en de beproevingen van het leven jou op een gegeven moment zouden uitputten, dat je vreugde zou verdwijnen en je hoop op zou drogen; dat je niet langer in staat zou zijn om het licht van Jezus te verspreiden. In werkelijkheid gebeurt vaak juist het tegenovergestelde.
Het zijn niet de pijn, het verdriet of de (geestelijke) blauwe plekken die ons beroven van de schoonheid van Christus in ons leven. Het zijn juist dingen als onverschilligheid, ongepaste trots, aardse beslommeringen of te veel voorspoed die een smerige laag over onze ziel vormen."

“Ik neem me ook vandaag weer voor om het volledig van Hem te verwachten. Dat is de reden waarom ik mijn dag naar alle oprechtheid met deze woorden kan beginnen: ‘Heerlijk – weer een dag om Jezus te dienen!’

Wist je dat het hebben van deze houding een opdracht is? In Psalm 100 staat: ‘Dien de Heer met vreugde.’ Met andere woorden: dat is niet slechts een optie. God met vreugde dienen is niet een goedbedoeld advies, alsof God zegt: ‘O ja, voor Ik het vergeet, zou je vandaag misschien af en toe even willen glimlachen terwijl je Mij dient? Dat zou Ik heel fijn vinden. Het zou geweldig zijn als je je houding een beetje kon aanpassen.’

Nee, dat wij de Heer met vreugde dienen is niet iets wat Hij prettig zou vinden (als we er toevallig aan denken of in een vrolijke bui zijn); het is een gebod.

Wie je ook bent en wat je omstandigheden op dit moment ook zijn, God geeft je de opdracht om Hem op een vreugdevolle manier te dienen. En die opdracht geldt voor iedereen, of je nu vanaf je nek verlamd bent en in een rolstoel zit, of dat je een ouder bent die zijn kinderen naar school brengt. Of je nu student bent, op weg naar college, of in een verpleegtehuis woont, of je voorbereidt op het leiden van een Bijbelstudie. Deze opdracht geldt voor mensen die voltijds voor een christelijke organisatie werken, voor huisvrouwen, voor mensen met een baantje als afwasser of parkeerwacht. Als zoon of dochter van God maakt het niet uit welke taak Hij je gegeven heeft – je dient Hem ermee. En Hij zegt dat je alles wat je doet van harte moet doen ( een mooie omschrijving, vind ik, want dat betekent dat je het met vreugde doet), als voor Hem. Dien de Heer met vreugde, met blijdschap. Dat is geen optie.”