Nee, Vader,
ik ben niet levensmoe,
lijd niet ondraaglijk,
ben niet ongeneeslijk ziek,
lijd geen honger,
ben niet depressief,
leef niet in een oorlogsgebied,
word niet vervolgd.
Ik wens juist nog zoveel,
zit vol plannen en ideeën,
gedachten en dromen.
Maar toch,
steeds vaker,
verlang ik ernaar
om Uw Zoon te ontmoeten,
me naar Hem uit te strekken,
Hem te zien,
te aanbidden,
te omhelzen,
te bedanken,
voor wat Hij heeft gedaan.
Voor wat Hij doet
en nog zal doen.
Hoelang nog Vader?
Alleen U weet het.
Help mij maar
geduldig te zijn,
te wachten,
en vol verlangen
te blijven uitzien
naar Hem.
mooi!!!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi gedicht! Weet je ook wie het gemaakt heeft?
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie blog heb je, ik kijk er vaak eventjes op en wordt erdoor bemoedigd dat er gelukkig nog zoveel mensen zijn die de Here Jezus na willen volgen.
Gr., Jannet
Hallo Jannet, wat bemoedigend te horen dat je het mooi vindt. Ik heb het gedicht vanmorgen zelf geschreven ;)
VerwijderenMooi, Wendy! Een beter verlangen kan een mens niet hebben. Op een Dag is het zover. Ik kan niet wachten..
BeantwoordenVerwijderenTot die Dag, een dagelijks ontmoeten met Hem. Zegen! -hans
Wow Wendy, wat een prachtig gedicht! Een herkenbaar verlangen.
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar dat verlangen, typisch menselijk en zeker ook als blijk van dankbaarheid naar dit aardse leven toe om nog veel andere dingen ook graag te willen doen en meemaken, maar het verlangen naar de Meester is de basis onder al je geluk. Een mooi stukje tekst...
BeantwoordenVerwijderenKort en krachtig verwoord, erg mooi!
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht!!
BeantwoordenVerwijderen