Wie is die man die doordeweeks op het schoolplein staat?

"Je ziet ze steeds vaker op school: vaders die hun kinderen brengen of halen. Werden vroeger de wenkbrauwen licht opgetrokken bij het zien van een sporadische held die het schoolplein durfde te betreden, tegenwoordig is de verhouding man/vrouw gelukkig wat evenwichtiger verdeeld.

Wie het als vader een tijd geleden waagde om schoolplein (toch vooral ontmoetingsplaats voor moeders) op te lopen, werd op z'n minst wantrouwig aangekeken. Een vader op een schoolplein? Ach, toch geen kinderl..? Nee hoor, het zal de nieuwe stagemeester wel zijn.

Ook kinderen waren volledig gewend aan het idee dat ze gebracht en gehaald werden door hun moeder. Toen natuurlijk nog ferm op de fiets – met rieten mand - door weer en wind, want het luxueuze fenomeen 'tweede auto' bestond toen nog niet. Als vader ineens aan de rand van het schoolplein stond te wachten, wist je als kind gevoelsmatig: hier klopt iets niet: waar is mama? En als vader thuis wat onhandig het schort van mama voorbond, wist je het zeker: mama is ziek en ligt lekker op bed. Dan zei papa ook het woord 'snipperdag' regelmatig op zo'n dag. Maar dan wás hij er ook echt en helemaal. Dus niks geen iPads, laptops en 'multitasken', de bron van veel relationele ellende.

Als papa op het schoolplein verscheen, was er wat met mama. Hoe anders is dat tegenwoordig. Is het schoolplein ook nu nog vooral ontmoetingsplaats voor moeders? Niks hoor! Ook de vaders mengen zich in het gezelschap, fier en vrolijk. Ik heb regelmatig goede gesprekken met anders kerels op het schoolplein. De fiets in de ene hand, de schooltas van een van de spruiten in de andere. Heerlijk om te zien: vrolijke en betrokken vaders en blije kinderen die op hun vader afrennen.

Ik ben blij met deze ontwikkeling. Vaders zijn namelijk nog te vaak uit beeld, vooral als het om de opvoeding gaat. Ze hebben het 'te druk' (wie weet er nog een grap?). Opvoeden is nog steeds een vrouwending, tot spijt van professionals als orthopedagoog Bert Reinds en GZ-psycholoog Rob Hondsmerk, die beiden en op hun manier het belang van Vader zijn met hart en handen te benadrukken, om de bestseller van Reinds even aan te halen.

Als vaders niet langer hun identiteit zouden halen uit zaken als loopbaan, taken in de kerk en – vooruit – toch die mooie leaseauto, zou dat een geweldige invloed hebben op het gezin. Maar dat vraagt wel om een keuze: ik wil er meer zijn voor mijn gezin (visie) en zó ga ik dat praktisch vormgeven (stappen). Net als op je werk, zeg maar."

Ronald Koops

Bron: Aan de Hand