Een onderwerp dat me al een poosje bezighoudt is 'geestelijke groei'. o.a. In de tweede Petrusbrief staat het dat je mag 'opwassen in de genade en kennis van de Here Jezus Christus'. (2 Pet.3:18). Helemaal mee eens.
We moeten geen baby's blijven in ons geloof maar de Heer steeds beter leren kennen en Zijn Woord lezen en leren begrijpen.
Aan de andere kant vind ik er een gevaar zitten in het altijd maar willen groeien. Op een gegeven moment word je daar gewoon 'dik en opgeblazen' van. Ook hier spreekt de Bijbel over. 'Kennis maakt opgeblazen, maar de liefde sticht'.
Zelf ben ik tot de conclusie gekomen dat het goed is om je te voeden met Gods Woord en steeds meer over Hem te leren. Alleen is het niet goed dit allemaal alleen maar voor jezelf te houden. Op een gegeven moment wordt geestelijke groei dan een doel op zich. Ik denk dat we hetgeen we geleerd of gelezen hebben juist ook weer door moeten geven aan anderen. Uiteindelijk moet het gaan om de uitwerking ervan in ons leven, om de eer van God en niet om onze eigen kennis en onze eigen groei.
Toen ik vanmorgen nog eens las in het boek van 'De Koning komt' raakte het me weer welke oordelen de aarde nog te wachten staan in de Grote Verdrukking. Wat moet dat een afschuwelijke periode zijn voor zoveel mensen die geen keuze voor de Heer hebben gemaakt en zijn achtergebleven bij de Opname van de Gemeente. Als je dit leest in Openbaring 5 en 6 overvalt mij een enorm gevoel van weemoedigheid. Wat zijn er nog veel mensen die de Here Jezus niet kennen en wat missen zij veel in hun leven. Aan de andere kant maakt dit vooruitzicht mij nog enthousiaster om Gods Woord te delen met anderen. Om te getuigen, te evangeliseren, te bemoedigen en te vertellen van de Here Jezus. In woorden maar ook in daden. Op mijn weblog maar ook in het dagelijks leven naar de mensen die ik ontmoet.
Onlangs ben ik bij een slotavond geweest van een Alphacursus die hier in het dorp gehouden werd. Wat een mooie dingen gebeurde daar. Mensen die al jaren in de kerk zitten ontdekken bv. ineens wie Jezus ook voor hen wil zijn. Er waren mooie getuigenissen van mensen die 'alleen maar eens wilden kijken' wat de cursus inhield en uiteindelijk tot geloof zijn gekomen, mensen vertelden helemaal in de tranen wat ze hadden meegemaakt of ze deelden een aangrijpend gedicht of lied.
Toen ik dit zag en er ontroerd van werd, dacht ik, ja, hier gaat het om. Dat mensen over de Here Jezus horen en leren en dat ze Hem mogen leren kennen.
Soms denk ik dat ik dit veel meer zou moeten doen en niet alleen mijzelf moet vullen met allerlei geestelijke boeken, Bijbelstudies, interessante artikelen en websites. Hoe mooi en goed het ook allemaal is.
Mijn gebed is dat ik de komende tijd hier meer vrijmoedigheid in mag ontvangen en dat God mij hiervoor steeds meer bekwaam wil maken en mij juist misschien hierdoor geestelijk wil laten groeien, in liefde, en tot eer van Hem!
We moeten geen baby's blijven in ons geloof maar de Heer steeds beter leren kennen en Zijn Woord lezen en leren begrijpen.
Aan de andere kant vind ik er een gevaar zitten in het altijd maar willen groeien. Op een gegeven moment word je daar gewoon 'dik en opgeblazen' van. Ook hier spreekt de Bijbel over. 'Kennis maakt opgeblazen, maar de liefde sticht'.
Zelf ben ik tot de conclusie gekomen dat het goed is om je te voeden met Gods Woord en steeds meer over Hem te leren. Alleen is het niet goed dit allemaal alleen maar voor jezelf te houden. Op een gegeven moment wordt geestelijke groei dan een doel op zich. Ik denk dat we hetgeen we geleerd of gelezen hebben juist ook weer door moeten geven aan anderen. Uiteindelijk moet het gaan om de uitwerking ervan in ons leven, om de eer van God en niet om onze eigen kennis en onze eigen groei.
Toen ik vanmorgen nog eens las in het boek van 'De Koning komt' raakte het me weer welke oordelen de aarde nog te wachten staan in de Grote Verdrukking. Wat moet dat een afschuwelijke periode zijn voor zoveel mensen die geen keuze voor de Heer hebben gemaakt en zijn achtergebleven bij de Opname van de Gemeente. Als je dit leest in Openbaring 5 en 6 overvalt mij een enorm gevoel van weemoedigheid. Wat zijn er nog veel mensen die de Here Jezus niet kennen en wat missen zij veel in hun leven. Aan de andere kant maakt dit vooruitzicht mij nog enthousiaster om Gods Woord te delen met anderen. Om te getuigen, te evangeliseren, te bemoedigen en te vertellen van de Here Jezus. In woorden maar ook in daden. Op mijn weblog maar ook in het dagelijks leven naar de mensen die ik ontmoet.
Onlangs ben ik bij een slotavond geweest van een Alphacursus die hier in het dorp gehouden werd. Wat een mooie dingen gebeurde daar. Mensen die al jaren in de kerk zitten ontdekken bv. ineens wie Jezus ook voor hen wil zijn. Er waren mooie getuigenissen van mensen die 'alleen maar eens wilden kijken' wat de cursus inhield en uiteindelijk tot geloof zijn gekomen, mensen vertelden helemaal in de tranen wat ze hadden meegemaakt of ze deelden een aangrijpend gedicht of lied.
Toen ik dit zag en er ontroerd van werd, dacht ik, ja, hier gaat het om. Dat mensen over de Here Jezus horen en leren en dat ze Hem mogen leren kennen.
Soms denk ik dat ik dit veel meer zou moeten doen en niet alleen mijzelf moet vullen met allerlei geestelijke boeken, Bijbelstudies, interessante artikelen en websites. Hoe mooi en goed het ook allemaal is.
Mijn gebed is dat ik de komende tijd hier meer vrijmoedigheid in mag ontvangen en dat God mij hiervoor steeds meer bekwaam wil maken en mij juist misschien hierdoor geestelijk wil laten groeien, in liefde, en tot eer van Hem!
Hoi Wendy. Precies, je kunt jezelf zó vol proppen met dagboeken, artikelen, bijbelstudies etc., dat Jezus er niet meer bij kan...
BeantwoordenVerwijderenHet grote doel, Gods Plan met eenieder van ons, is denk ik dat we van Hèm zijn. Dat ons hart toebehoort aan zijn Vaderhart. Die vreugdevolle wetenschap en gevoelen in je hart leert ons ook steeds beter naar Hem te luisteren, stapje voor stapje. Dan zijn we Vrij in Christus en groei je elke dag. We Volgen, maar vallen soms ook, soms heel hard, niet? Jezus tilt ons op, reikt de Hand en neemt ons verder mee.
"Mensen die al jaren in de kerk zitten ontdekken bv. ineens wie Jezus ook voor hen wil zijn": poeh...
Fijne dag! Niet te veel bloggen hè ;-) Heb het vooral tegen mezelf hoor :-)
Dank voor je reactie. Enneh..dat laatste...ik zal het proberen. Jij ook?
VerwijderenIk vind het zó'n mooi streven. Het verlangen om aan anderen het mooie dat je zelf al hebt uit te delen. Word er altijd een beetje emotioneel van als daar iets over geschreven wordt...
BeantwoordenVerwijderenEen fijn pinksterweekend toegewenst
Jij ook Dieneke.
VerwijderenVoor mij houdt geestelijke groei ook in, dat ik in praktijk breng wat ik lees in Gods woord, dat ik steeds meer verander naar Zijn beeld. Dat ik b.v. steeds meer geduldig wordt, anders als je er niets mee doet met alles wat je wel weet en geleerd hebt, maakt het je inderdaad opgeblazen, en wordt je denk ik ook snel iemand die snel een oordeel klaar heeft. Net wat je zegt, we kunnen doordat we zelf het evangelie in praktijk gaan brengen, voor anderen tot zegen zijn, ze zien aan ons dat het gelukkig maakt, dat het je verandert, en dan wil je dat ook graag delen met anderen. Bedankt voor het delen dat je via deze blog al doet.
BeantwoordenVerwijderenDineke
Dat is precies wat ik bedoel Dineke. Anders word je gewoon 'een dikke christen' zoals pas iemand het verwoordde. Het gaat er juist om voor anderen tot zegen te zijn en te delen wat je zelf hebt ontvangen.
VerwijderenIemand die alleen maar leest over voetbal, maar nooit werkelijk voetbalt, zal nooit uitgroeien tot een profvoetballer :) Hij groeit dus niet werkelijk in datgene waar zijn interesse ligt, hij wéét er alleen veel van. Geestelijke groei is inderdaad onlosmakelijk verbonden met ons dagelijks leven. Kennis is niet per se geestelijke groei. Kennis kan doods zijn, leeg, als mijn leven geen inhoud heeft... De vrucht van de Geest moet groeien in mij. Daar wil ik me naar uitstrekken!!
BeantwoordenVerwijderenAmen Annemieke.
VerwijderenIk kweek zelf in het voorjaar mijn plantjes op van stekjes. Doe je dit te snel en te warm, dan vormen zich waardeloze lange stengels. Beter is de tijd te nemen voor de groei. Niet te nat, niet te heet en rustig aan. Veel christenen menen gegroeid te zijn en solide bomen in het veld die klappen voor Hem, naar ergens zijn ze geen echte bomen maar meer rabarberstengels geworden. Een beetje storm en hup, knak, stuk...
BeantwoordenVerwijderenRabarberstengels zijn best lekker. Maar goed, dit is een beetje 'off-topic' ;-)
VerwijderenIk ga de zon weer even in, Wendy. Genoeg gebloggererd ;-)
hoe herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderenik lees ook veel dagboekjes,bijbelroosters enz.
en heb ook altijd het gevoel dat ik dit niet alleen voor mijzelf moet houden
maar o wat moeilijk om te getuigen,dat kun je echt niet alleen
ik heb Jezus ook pas 8 jaar geleden ECHT leren kennen ,
via een alpha cursus
terwijl ik toen al bijna 35 jaar in de de kerk kwam
ik ben een echte fan van de Alphacursus
ik leid nu via onze kerk een Emmauscursus (vervolg van de Alpha)
ook in huiselijke sfeer bij ons aan de keukentafel
zo hoop ik toch te evangeliseren :)
Wat mooi Gea die Emmauscursus. Ik ken het niet maar neem aan dat het wat dieper ingaat op dingen uit de Bijbel. Veel zegen hierbij, het lijkt me geweldig om te doen.
VerwijderenDe schriftgeleerden en farizeeen uit de Bijbel wisten heel veel van de Bijbel en konden zo een bepaald vers aanwijzen. Maar in hun harten leefde het geloof niet, ze waren trots en hooghartig en er was geen liefde voor de Heer. Laten we niet zoals hun worden en denken dat we met theorethische kennis ver komen. Maar inderdaad de liefde die wij ontdekken door de Bijbel te lezen, via boeken en door preken, weer doorgeven aan onze naasten, want liefde is het eerste en grootste gebod.
BeantwoordenVerwijderenDat is helemaal waar Tineke. Het gaat eerst om de liefde.
BeantwoordenVerwijderen