Is jouw leven ook overvol?

Soms overvalt mij het gevoel dat het leven gewoon 'overvol' is. En het erge is dat het soms niet bij een gevoel blijft maar dat het soms werkelijk nog zo is ook. Kranten staan boordevol nieuws, de televisie zendt 24 uur per dag uit, er zijn zoveel zenders dat je niet eens meer kiezen kunt. Wereldwijd nieuws kunnen we allemaal volgen en het wordt ook van ons verwacht dat we het allemaal volgen anders kunnen we niet 'meepraten'.
Ook in onze gezinnen is het vaak druk. Van allerlei kanten wordt een beroep op ons gedaan.

Heb jij ook het gevoel dat jouw leven overvol is? Sta je ’s-ochtends op een overvolle snelweg in de file, of zit je in een overvolle trein? Kom je op je werk en staar je naar een overvolle agenda vol met afspraken en nauwelijks ruimte om ‘echt’ te werken? Is je avond gevuld met allerlei sociale verplichtingen? 

Misschien zitten, heel praktisch gezien, jouw (kleding)kasten wel overvol met broeken, truien, jassen en allerlei dingen die je niet meer nodig hebt.  Misschien is je huis overvol met allerlei spullen waarvan 'men' vindt dat je ze nodig hebt? 

Er lijkt soms geen einde aan ons volle leven te komen. Er ís zoveel, er móet soms zoveel....Ik denk dat iedereen wel een lijstje zou kunnen maken met dingen die ons leven zo druk en vol maken.

En doordat we vaak een druk en overvol leven hebben, komen er op een dag zo ontzettend veel indrukken binnen dat we deze niet alleen door ons hoofd maar ook door onze emoties verwerken moeten. Dit lukt niet altijd even makkelijk en het gevolg is vaak...een gestrest gevoel!

Ons leven is vaak vol, overvol.

Een vraag die bij mij opkwam terwijl ik dit schreef was: Willen we niet veel te veel? Moeten we niet veel te veel? Van wie moeten we dit eigenlijk?

En misschien lopen we in alle drukte wel voorbij aan de belangrijkste vraag: Heeft Jezus nog wel een plek in ons overvolle leven of hebben we geen tijd meer voor Hem?