Boom met vraagtekens

Waarschijnlijk heb jij ze ook wel eens. Vragen aan God waar je geen antwoord op krijgt. Althans, nu (nog) niet. Bekende vragen als 'Waarom is er lijden in de wereld', 'Hoe zit het met schepping en evolutie',  'Waarom werden er miljoenen joden vermoord' of 'Waarom krijgt mijn kind kanker', 'Waarom is mijn geliefde niet genezen nadat er voor hem of haar gebeden is', of  'Waarom ben ik zo oneerlijk behandeld', 'Waarom is het leven zo oneerlijk'......
Als christenen kunnen we van tijd tot tijd worstelen met deze vragen.

Uiteindelijk gaat het erom wat we met die vragen doen. We hebben ze misschien aan God voorgelegd, aan Gods Woord getoetst, aan mensen om ons heen advies gevraagd, er boeken erover gelezen en tóch...krijg je er geen antwoord op. Moeilijk....

Ik las er dit over en vond het een hele mooie benadering. Het is een gedeelte natuurlijk van het hele verhaal maar ik heb geprobeerd de kern eruit te halen. Misschien kun jij er ook wat mee.

'Bovenstaande vragen zijn eerlijke vragen. Legale vragen. Waar in alle eerlijkheid geen mens echt een bevredigend antwoord op heeft. Over sommige vragen is zeker wat te zeggen, maar er blijven altijd vragen over. Ik heb met veel mensen over dit soort vragen gepraat. En er zelf veel over nagedacht. En mee geworsteld. Ik ben uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat voor mij al deze vragen terug te voeren zijn op één enkele vraag. Een vraag die de moeder is van alle vragen: Waarom plaatste God de boom van kennis van goed en kwaad in de hof van Eden? Als Hij dat namelijk niet had gedaan was de hele kettingreactie van misleiding, zonde, ziekte en lijden niet ontketend. Waarom moest die riskante boom er staan? En als die boom er dan toch moest staan; waarom zaten er dan geen tralies omheen? Waarom werd de boom van het leven wel bewaakt door engel toen deze boom riskant was geworden, en de boom van kennis van goed en kwaad niet? Die was toch even riskant? Had God daar dan niet aan gedacht? Of was dat met opzet?

Ik heb er geen antwoord op, maar ik ben voor mezelf wel tot een diepe conclusie gekomen. Een verstrekkende conclusie, die grote gevolgen gaat hebben voor mijn hele leven. Na het dieper bewust worden van deze conclusie zal mijn leven anders zijn dan daarvoor. Zal ik anders naar de discussie over schepping en evolutie luisteren die, tijdens het schrijven van dit artikel, zoveel christenen in verwarring brengt. Zal ik anders naar het lijden in deze wereld kijken. En zal ik ook anders reageren op lijden dichtbij.

Mijn conclusie is namelijk dat ik niet anders kan dan van harte accepteren dat ik in dit leven nooit antwoord zal krijgen op deze vragen. Ik moet accepteren dat er waarheid bestaat die ik in dit leven nooit zal kennen. Ik moet accepteren dat ik in een werkelijkheid zit waar sommige levensthema's mysterieus blijven. Ik mag accepteren dat er onderwerpen zijn waar ik me niet aan waag. Ik mag de vrijheid nemen om me er niet mee bezig te houden. Mijn beslissing staat daarom vast; ik accepteer dat ik  nooit een allesomvattende theorie of verklaring voor het leven en bepaalde fenomenen in deze werkelijkheid zal vinden. Ik accepteer dat ik sommige verschijnselen zal kunnen verklaren met de wijsheid die me toevertrouwd is, maar dat er altijd missing links in mijn kennis zitten, waardoor ik zal moeten erkennen dat er een hogere wijsheid bestaat die ik niet bezit. "

'Ik laat dus al deze vragen los. Ik hoef de antwoorden niet te weten. Waarom niet? omdat ze niet aan mij toevertrouwd zijn. Ik accepteer dat er in mijn leven een boom met vraagtekens is waar ik van af moet blijven'.

uit: Ademruimte