Er wordt aan alle kanten aan hen getrokken want er komt van alles op hen af. Zo wordt er bij onze dochter voortdurend gepraat over uitgaan, feesten, op kamers gaan, het studentenleven, seksuele ervaringen, leningen afsluiten enz. Soms lijken die dingen nog belangrijker dan de studie zelf (waar dan vaak geen tijd meer voor is). Hoewel het soms goede onderwerpen zijn en dit jongeren bezighoudt, is het moeilijk voor hen om vanuit hun christelijke achtergrond hierop te reageren. Ze worden regelmatig voor ouderwets of behoudend aangezien en er wordt niet begrepen dat zij hun waarden en normen uit de Bijbel halen.
Ook in de klas van onze zoon, hij is 15 jaar, wordt door bijna iedereen gedronken en gerookt, wordt er de gekste taal uitgekraamd en worden leraren voor gek uitgemaakt waar ze bij staan. Ik word er soms stil van.
Nu wil ik niet zeggen dat ik de braafste kinderen van de wereld heb, ook zij hebben zo hun streken en eigenaardigheden maar de hoeveelheid dingen uit de wereld die op hen afkomen, zijn niet meer op een hand te tellen. Het jammere is ook dat daardoor echte vriendschappen sluiten erg moeilijk wordt omdat ze veelal niet begrepen worden in de keuzes die ze maken. Ze worden soms opgebeld of ze ook 'naar de kroeg' komen en zijn verbaasd als je daar geen zin in hebt.
We bidden veel voor onze kinderen dat ze staande mogen blijven in alle verleidingen en aanvallen die op hen afkomen. Dat ze sterk mogen staan in hun geloof in de Here Jezus en niet meegaan in alles wat door hun klasgenoten als 'normaal' wordt gezien.
Gelukkig zijn er zo nu en dan ook gesprekken en zijn er toch enkelen die nieuwsgierig zijn, respect hebben en de moeite nemen door te vragen. Hier zijn we dankbaar voor.
Ook is het een unieke gelegenheid om te getuigen van hun geloof omdat er een onnoemelijk zendingsveld voor hen is. De Here Jezus heeft het gezegd in zijn Woord in Joh. 16:33 'In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen'. Dat is een bemoediging die we vast mogen houden met elkaar.
Misschien herkennen jullie je in deze situatie en heb je zelf ook jongeren die met hetzelfde probleem worstelen. Ik ben heel benieuwd hoe jullie hier met hen samen mee om gaan.
Je kunt hieronder reageren maar ook op de Facebookgroep.
Wat een kunstenares is je dochter! Mooi hoor. Mijn kinderen zijn nog niet zo oud, maar ben me al wel aan het orienteren voor een basisschool voor de oudste. Maar wellicht is de keuze voor een basisschool vwb christelijk of openbaar weer anders dan voor het voortgezet onderwijs(?). Ik had gehoord dat juist de openbare scholen (meer) respect tonen naar leerlingen met een geloof dan een christelijke school met leerlingen van verschillende stromingen (zoals gereformeerd en pinkster). Maar misschien verschilt dat ook weer in andere delen van het land.
BeantwoordenVerwijderenHoi Tineke, het verschilt heel erg, soms per woonplaats al. Voor een basisschool hebben wij altijd de dichtstbijzijnde christelijke school gekozen. Ze kunnen als ze wat ouder zijn alleen gaan en hebben vaak ook vriendjes en vriendinnetjes in de buurt. Dat is ook belangrijk denk ik.
VerwijderenSucces met het zoeken van een geschikte school en bedankt voor het compliment over onze dochter. Ik zal het haar doorgeven :)
mooi is dit en tegelijker tijd moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenWeet dat we voor deze (en dus ook jullie kinderen) dagelijks bidden.
Kijk eens op de site van Wake up Deborah....
die gaat hierover. Elizabeth.
Dank je voor de bemoediging en gebed. Ik ga eens kijken op deze site.
VerwijderenElizabeth, ik heb zojuist gekeken. Wat een fantastisch initiatief en wat bemoedigend. Ik heb naar dit filmpje gekeken en wil er binnenkort nog iets over delen op dit weblog: http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=pTICN0FlKwY#!
Verwijderenps... is er niet een christelijke studentenvereniging in hun buurt (voor de studenten?) mijn kinderen hebben daar de nodige houvast aan.
BeantwoordenVerwijderenDank je voor de tip, Elizabeth. Ik zal het haar eens doorgeven.
VerwijderenBeste Wendy,
BeantwoordenVerwijderenIk heb nog niet eens de tijd gehad/genomen om (sinds mijn aanvraag voor de facebookgroep goedgekeurd is) mij voor te stellen daar en verder te lezen/kijken.
Las net wel jouw verhaal en dat van je dochter en ik moet zeggen dat ik er echt van onder de indruk ben. Als het mij lukt om mijn kinderen mee te geven wat jij jouw kinderen hebt meegegeven, dan zou ik ongelofelijk blij zijn. Echt iets om trots op te zijn!
Mijn oudste (dochter) is pas 8, die daarna 7 (heb ook nog een zoontje van 3) maar ik merk wel dat ook zij maar weinig kinderen tegen komen (en ze zitten nog wel op een christelijk school) die iets hebben met het geloof. Dat zal in de toekomst natuurlijk alleen maar erger worden. Ik maak mij er zorgen over, maar als jullie verhalen lees weet ik in ieder geval dat het wel kan dus.
Ben blij dat ik mij aangemeld bij op het facebookgroep, denk dat ik nog veel kan leren!
Zal proberen snel wat meer te laten horen van mij.
Groeten Esther
Dank je voor je berichtje Esther. En ja, een christelijke school is nog geen garantie dat er ook echt christenen zitten, maar vaak zijn de leerkrachten wel christen en gelden er toch iets andere regels dan op een openbare school.
VerwijderenWij ervaren dat het inderdaad moeilijker wordt als ze ouder worden. Er komt zo ontzettend veel op ze af als ze in de puberteit komen, van het bestaan van sommige dingen wist ik niets af. Ik sta soms echt met mijn oren te klapperen als ik hoor wat onze kinderen vertellen als ze thuiskomen.
Leuk dat je je aangemeld hebt, tot de volgende keer!
Wat een prachtig getuigenis van je dochter Wendy!
BeantwoordenVerwijderenIets om heel dankbaar voor te zijn. Mijn oudste twee (jongens)zijn 15 en 12 en zitten in de 4e en de 1e van het voortgezetonderwijs. Een openbare school. De anderen zitten allemaal op een openbare basisschool. Mijn ervaring is wel, dat er een enorme tolerantie is t.a.v. onze kinderen, als onze kinderen b.v. ergens niet aan meedoen of niet mee naar toe gaan, is dit geen enkel probleem en wordt gerespecteerd. Ook door de eigen klasgenoten. Nu moet ik wel zeggen dat dat op deze school ook uniek is hoor, en daar ook door leerkrachten aan gewerkt wordt. Niet elke school is zo, (ik heb zelf ook lesgegeven)Gelukkig hebben de kinderen buiten de school om veel kontakt met leeftijdgenootjes vanuit onze gemeente. Vanuit de gemeente wordt er veel georganiseerd voor de jeugd en kinderen. Maar het is zo waar wat je zegt, in de toekomst zal het alleen maar erger worden en moet je sterk in schoenen staan om een krachtig getuigenis te kunnen zijn tegen de tijdgeest van deze wereld.
Daarom is gebed ook zo belangrijk, dat is een krachtig wapen, weer denk ik aan het boekje: Elk kind heeft een biddende moeder nodig. Dat boek heeft mij enorm aangespoord om te bidden voor mijn kinderen. En,... werp al uw zorgen op Hem! Ook de zorgen voor je kinderen.
Dineke
Dank je voor je reactie Dineke. Wat mooi te horen dat er toch respect is voor elkaar en een grote tolerantie is op de school van je kinderen. Dat is iets om dankbaar voor te zijn. Toch zal het ook voor jou kinderen best moeilijk zijn denk ik.
VerwijderenHet boekje dat je noemt is inderdaad erg mooi. Goed ook wat je zegt in je laatste regel....soms vergeten we dat en denken we dat we het zelf moeten doen.
Wat kan je dochter daar goed mee omgaan, zeg! Daar mag je als moeder echt trots op zijn! Fijn dat haar omgeving op school toch wel enigszins tolerant is tegenover haar geloof.
BeantwoordenVerwijderenMijn dochter had op de universiteit helaas hoogleraren die zeiden dat religie "onwetenschappelijk" en "voor achterlijke mensen" is.
Dank je voor je reactie Hanneke.
VerwijderenDat laatste lijkt me echt moeilijk. Wat moet je daar nou op zeggen...Je kunt eigenlijk alleen maar bidden voor ze.
Hoe ging jouw dochter ermee om?
Mijn dochter is er maar niet op ingegaan, want inderdaad: wat moet je daar nou op zeggen. Ze heeft geprobeerd het zich maar niet aan te trekken, maar het blijft moeilijk natuurlijk. Gelukkig weet ze dat ze altijd bij mij terecht kan als er iets is, en dat ik haar steun en voor haar bid.
Verwijderen