Het hele verhaal horen...


In Spreuken 18 staan veel leerzame verzen. Het is te veel om ze allemaal in een keer te onthouden en toe te passen. Er waren drie verzen die mij opvielen en naar mijn idee bij elkaar horen:


13 Wie antwoord geeft, voordat hij hoort,
die is het tot dwaasheid en smaad.

15 Het hart van de verstandige verwerft kennis,
het oor der wijzen zoekt kennis.

17 In het rechtsgeding heeft de eerste (spreker) gelijk,
maar dan komt de ander en rekent hem na.

In deze verzen vind je drie basisprincipes over het nemen van goede beslissingen:
1. verzamel de feiten voordat je antwoordt
2. sta open voor nieuwe ideeën
3. zorg dat je beide kanten van het verhaal kent alvorens te veroordelen.

In elk van de principes komt naar voren dat het belangrijk is aanvullende informatie te zoeken. Dat is moeilijk maar het enige alternatief is vooringenomenheid en dus oordelen voordat je alle feiten kent.

Persoonlijk denk ik dat iedereen zich wel in een situatie kan verplaatsen of zich een situatie kan herinneren waarin je gauw partij trekt voor degene waar je op dat moment mee praat. Bv. als mensen gaan scheiden en je spreekt alleen met de vrouw. Je idee kan zijn dat het allemaal aan de man ligt. Als je dan niet veel later het verhaal van de man hoort, ligt het hele verhaal toch wel iets anders.
We oordelen soms te makkelijk voordat we ons verdiept hebben in de feiten. Ook in de politiek kom je deze situaties regelmatig tegen. 

Bovenstaande verzen sporen mij en misschien ook jou weer eens aan er op te letten alle kanten van een verhaal te horen en er moeite voor te doen zoveel mogelijk informatie te verzamelen voordat je je mening vormt over een situatie en misschien zelfs wel een oordeel velt...


Reacties

  1. Nice post...looking for to visit more..thanks for sharing...blessings

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo is het... Ik merk dat ik steeds voorzichtiger word met het hebben van een mening over wat anderen doen of laten. Soms is het niet eens nodig om álle kanten en facetten van een verhaal te weten - want heel vaak is het mijn zaak helemaal niet! Dan moet ik gewoon leren om mijn nieuwsgierigheid te bedwingen, en niet per se een mening te willen vormen over 'wie goed of fout bezig is'. En ondanks dat kan ik natuurlijk toch voor die persoon of personen bidden.

    Andere dingen zijn natuurlijk wél mijn zaak, die vallen onder mijn verantwoordelijkheid. Zoals een ruzietje tussen mijn kinderen, wat helaas wel eens voorkomt ;) Daar sla ik echt nog wel eens de plank mis (te snel gehandeld, de 'verkeerde' de schuld gegeven), en dan moet ik erop terugkomen. Daar leer ik dan weer van, om me eerst eens goed te laten informeren alvorens tot een conclusie te komen. Ja, zo mag ik geduld leren en wijsheid vergaren, zodat ik het bij een volgende gelegenheid beter kan doen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.