"Ouders zijn geroepen om hun kinderen de weg te wijzen in dit leven. Dat moet met gezag en duidelijkheid gebeuren." Dat zegt Ds. P. van der Voorde in een interview met CIP. De predikant hield onlangs een lezing naar aanleiding van het boek 'De grenzeloze generatie' over jeugdcultuur. Met dit boek willen de onderzoekers de urgentie van dit vraagstuk onder de aandacht brengen en met praktische oplossingen steun bieden aan ouders, leerkrachten en beleidsmakers die zorg dragen voor de toekomst van onze jeugd. Van der Voorde benadrukt dat de kerk hierin haar eigen taak heeft.
Van der Voorde: "Binnen de laatste drie generaties zie je een enorme verschuiving naar het individualisme, materialisme en hedonisme. Dit komt met name door de vrije opvoeding. Jongeren zijn voornamelijk gericht op zichzelf, uiterlijk en genieten (entertainment). Op die manier wordt het leven uiteindelijk wel steeds leger en dat merken jongeren zelf ook. Ons leven is heel intensief geworden. We krijgen zo ontzettend veel op ons af en willen zo graag alles weten, dat we op den duur moeten selecteren. Dit raakt ook de kerk. Velen selecteren snel of ze wat aan de preek hebben, of het goed voelt, en als dat niet het geval lijkt te zijn, is de aandacht weg. De beeldcultuur draagt hier ook aan bij, terwijl de boodschap van de Bijbel is: 'Luister Israël' (Deut.6:4-9). Luisteren vraagt geduld en dat is al snel op".
Toch is er volgens de predikant, die zich baseert op het onderzoek, onder jongeren ook een grote hang naar duidelijkheid en richting in het leven. De onderzoekers pleiten zelf voor het ‘herbewaarden van de samenleving’. "De kerk hier een taak en boodschap! Wat betekent respect, solidariteit en verantwoordelijkheid in het hier en nu? Wat is het echt waard om voor te leven? In de vorige generatie mochten kinderen het leven zelf ontdekken en hun eigen levensstijl kiezen. Nu ondervinden we de gevolgen daarvan. We moeten dan ook maar niet te snel met de vinger naar ‘de jongeren van tegenwoordig’ wijzen. Opvoeders mogen hun kinderen niet te veel vrijlaten. Juist de vrijblijvendheid werkt diepgaande verwarring in een samenleving waarin zij zien en horen dat alles kan en mag. Veel jongeren vragen juist om duidelijkheid en richting en hebben identificatie figuren nodig die deze ook bieden. Daarbij mag gerust sprake zijn van een verticale relatie, zodat jongeren aangesproken worden op hun foute gedrag en bevestigd in wat goed gaat. Dit is ook Bijbels."
"God heeft ouders en opvoeders de verantwoordelijkheid gegeven om onze kinderen de weg te wijzen in dit leven", vervolgt de predikant. "Dat moet met liefde, gezag en duidelijkheid gebeuren. Dat mag ook in de prediking terug komen. Preken horen niet alleen te gaan over vergeving en verlossing, maar ook over het leven naar de wil van God. Wat betekent de vrucht van de Geest, zoals vriendelijkheid, geduld en zelfbeheersing, enzovoorts, in een tijdperk van individualisme en materialisme? Hier valt veel te winnen. Velen denken bij wereldgelijkvormigheid aan uiterlijke kenmerken, maar het hedonisme, materialisme en individualisme zit juist in ons denken, voelen en willen. Ik herken dit zelf ook. Toch geeft Gods woord een helder antwoord op het individualisme, materialisme en hedonisme. Daar moeten we ons op bezinnen als ouders en ‘opvoeders’, biddend en luisterend naar Gods woorden. Zo mogen we houvast en vreugde vinden in onze Schepper, die in Christus eeuwig leven schenkt. Dit leven vertaalt zich in een verlangen om tot zegen te zijn voor de schepping, de naaste en de samenleving. Daar moeten we ons op blijven richten. Wij zijn het zout der wereld!"
Toch is er volgens de predikant, die zich baseert op het onderzoek, onder jongeren ook een grote hang naar duidelijkheid en richting in het leven. De onderzoekers pleiten zelf voor het ‘herbewaarden van de samenleving’. "De kerk hier een taak en boodschap! Wat betekent respect, solidariteit en verantwoordelijkheid in het hier en nu? Wat is het echt waard om voor te leven? In de vorige generatie mochten kinderen het leven zelf ontdekken en hun eigen levensstijl kiezen. Nu ondervinden we de gevolgen daarvan. We moeten dan ook maar niet te snel met de vinger naar ‘de jongeren van tegenwoordig’ wijzen. Opvoeders mogen hun kinderen niet te veel vrijlaten. Juist de vrijblijvendheid werkt diepgaande verwarring in een samenleving waarin zij zien en horen dat alles kan en mag. Veel jongeren vragen juist om duidelijkheid en richting en hebben identificatie figuren nodig die deze ook bieden. Daarbij mag gerust sprake zijn van een verticale relatie, zodat jongeren aangesproken worden op hun foute gedrag en bevestigd in wat goed gaat. Dit is ook Bijbels."
"God heeft ouders en opvoeders de verantwoordelijkheid gegeven om onze kinderen de weg te wijzen in dit leven", vervolgt de predikant. "Dat moet met liefde, gezag en duidelijkheid gebeuren. Dat mag ook in de prediking terug komen. Preken horen niet alleen te gaan over vergeving en verlossing, maar ook over het leven naar de wil van God. Wat betekent de vrucht van de Geest, zoals vriendelijkheid, geduld en zelfbeheersing, enzovoorts, in een tijdperk van individualisme en materialisme? Hier valt veel te winnen. Velen denken bij wereldgelijkvormigheid aan uiterlijke kenmerken, maar het hedonisme, materialisme en individualisme zit juist in ons denken, voelen en willen. Ik herken dit zelf ook. Toch geeft Gods woord een helder antwoord op het individualisme, materialisme en hedonisme. Daar moeten we ons op bezinnen als ouders en ‘opvoeders’, biddend en luisterend naar Gods woorden. Zo mogen we houvast en vreugde vinden in onze Schepper, die in Christus eeuwig leven schenkt. Dit leven vertaalt zich in een verlangen om tot zegen te zijn voor de schepping, de naaste en de samenleving. Daar moeten we ons op blijven richten. Wij zijn het zout der wereld!"
Bron: www.cip.nl (nu Cvandaag)
Reacties
Een reactie posten
Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.