De echte huisvrouw is volgens hem een uitstervende soort. Dat komt doordat het opleidingsniveau van vrouwen is gestegen. Rond 1900 mochten rijke vrouwen thuisblijven om het huishouden te leiden; arbeidersvrouwen waren daar jaloers op. Tegenwoordig kunnen óók alleen de rijken zich een huisvrouw of -man veroorloven. De enige andere groepen waarin nog wel huisvrouwen voorkomen, zijn streng religieuze groepen christenen en islamieten.
Volgens van Ophem zijn er tegenwoordig twee inkomens nodig om een hypotheek te krijgen, en daarnaast zijn de consumptie-eisen toegenomen. Wat vroeger een luxe was, is nu een noodzaak. Bijna alle huishoudens hebben een wasmachine; de meeste een afwasmachine en een magnetron. Dat kinderen lijden onder twee buitenshuis werkende ouders, doet hij af als onzin. 'Nederland is kampioen parttime werken, waardoor ouders toch vaak thuis zijn als de kinderen er zijn. Bovendien heeft de komst van internet een enorme invloed gehad op het huishouden. Via internet kun je je boodschappen doen, budgetteren via het Nibud en steeds op de hoogte blijven van de schoolresultaten van je kinderen. We kúnnen nu het huishouden combineren met betaald werken.
Vroeger was het een voorrecht om thuis te kunnen blijven. Nu is het een verdienste om je capaciteiten op allerlei terreinen te kunnen benutten, aldus dhr. van Ophem.
Bron: Wageningen UR
Maar is dat niet juist wat managers van het gezin bij uitstek doen?! En is veel van die 'noodzakelijke' apparatuur niet juist nodig omdát veel mensen buitenshuis werken, en zo kostbare tijd besparen?
Ben je het eens met de stelling dat alleen 'rijken' zich de keuze voor fulltime moederen kunnen veroorloven?
Ik denk dat niet iedereen het kan. Als ik naar mijn oudere kinderen kijk, denk ik echt: hoe kunnen ze ooit een huis betalen zonder er samen voor te werken.
BeantwoordenVerwijderenAls je de eerste jaren voor je kind en het huis wilt thuisblijven, zal je zeker de tering naar de nering moeten zetten. Tevreden zijn met minder.
Het is waar dat het geen vetpot is als je ervoor kiest om met een inkomen alles te moeten bekostigen. Dat je de tering naar de nering moet zetten. Maar hier merk ik wel dat het zich terug verdient in iets onbetaalbaars. De tijd die je krijgt met kinderen kun je nooit weer over doen. Ik denk dat je er geen spijt van krijgt als je investeert in je kinderen. Ik las op de website van ' aan de Hand' een artikel over het Zweeds model. Daar was gebleken dat in Zweden de jeugd het meest te kampen heeft met vooral psychische problemen. De oorzaak is te wijten aan het feit dat juist in zweden de vrouwen zoveel werken en de kinderen dus al van heel kleine baby af naar de opvang worden gebracht. Deze kinderen krijgen niet de juiste aandacht en liefde en geborgenheid in hun leven. Je kunt het nog wel weer vinden geloof ik als je op de site bij de zoekfunctie ' zweeds model ' intypt. Ik ben dankbaar dat ik thuis kan blijven om er te zijn voor mijn kinderen, en dat we mogen ervaren dat we eigenlijk niets te kort komen. Dat ook in financieel moeilijke periodes er altijd wel weer een oplossing komt, wij ervaren dat ook als Gods goedheid. Maar ik kan me voorstellen dat het steeds moeilijker wordt om te kiezen, de maatschappij legt een enorme druk op ouders. Ik heb al vaker gedacht, geef moeders geld, laat ze dan zelf kiezen wat ze er voor doen: kind ervoor naar de opvang breng brengen of zelf besteden voor hun kind. Dan is er ook geen gedoe meer over de kosten van de opvang enz..
BeantwoordenVerwijderenDineke
Dineke, ik heb het artikel inderdaad gevonden. Even doorgeklikt naar het RD daar stond het hele artikel. Ik vind het best wel zorgelijk als ik dat lees vooral als kinderen al zo jong (en ook zó veel dagen per week) naar de opvang worden gebracht. Aan de andere kant snap ik dat ouders soms geen keuze hebben omdat er eenvoudigweg niet genoeg geld verdiend wordt om bv. hun huis te kunnen betalen. Het lijkt me heel moeilijk als je voor deze keuze staat.
VerwijderenIk denk dat wij nog van een generatie zijn waarin je kunt kiezen om dit te doen maar dat onze kinderen het al veel moeilijker krijgen in de toekomst. De hele economie is er op ingesteld dat beide ouders buitenshuis moéten werken. Toch denk ik dat wanneer ze het echt willen er inderdaad wel een manier te verzinnen is er helemaal te zijn voor je kinderen. Ik weet dat ik makkelijk praten heb omdat het toch nog toe financieel haalbaar is maar ook als mijn man minder zou verdienen zou ik er ook voor kiezen en zouden we onze wensen en verlangens bijstellen. Kinderen opvoeden kun je maar één keer doen, het lijkt me vreselijk om achteraf te moeten zeggen dat ik ze niet genoeg aandacht heb kunnen geven. (Natuurlijk bedoel ik bovenstaande niet als een verwijt naar moeders die er nog een baan bij hebben en moet iedere moeder hier zelf een keuze in maken.)
Dat idee om moeders geld te geven is misschien zo gek nog niet....
Je brengt me hiermee trouwens nog op een idee. Meer hierover in een volgend blogbericht!
Er is een samenleving gecreëerd die de vrouw uit haar huis heeft gestoten. Weg bij haar kinderen en de plek waar zij het toch altijd zo goed had. De wet voor de gelijkheid heeft ondermeer de weg geopend naar de carrière van de vrouw en het leek allemaal halleluja en jutterperen totdat… Totdat de vrouw onmisbaar werd om het gezin wat op steeds grotere voet begon te leven, te onderhouden. De tweede auto, de vakantie naar het buitenland en de nieuwe aanbouw aan het huis, och zolang de economie in de lift zat was het geen probleem. Dan neem je toch gewoon de overwaarde op, riepen de banken. Maar nu… Alles zit in het slob en er wordt onderwaarde gevonden aan onze koopwoningen. De vrouw is al lang niet meer de mama die een paar centen bij ging verdienen, ze is tot een van de schouders verworden die het gezin financieel dragen moet. Nu komt de aap uit de mouw en laten we nu maar eerlijk zijn, we hebben te hoog gegrepen met z’n allen. Dat mama het eerste woordje van haar kinderen moest missen, omdat deze net op de opvang zaten toen ze voor het eerst:”mama” brabbelden, lijkt me een hoge prijs voor dat beetje luxe wat zo “noodzakelijk” was om niet onder te doen voor de rest.
BeantwoordenVerwijderenEr zullen gezinnen zijn waar het financieel echt nodig is dat de moeder ook werkt, omdat er anders schulden ontstaan of dat er schulden zijn die afbetaald moeten worden. Maar mijn gevoel zegt dat er ook veel druk op vrouwen wordt gelegd om buitenshuis te gaan werken. Vanwege opleiding, zonde om daar niets mee te doen, om "mee te doen" met de buren of familie met vakanties, auto's of andere luxe en daardoor meer inkomen nodig is om dat allemaal te bekostigen. Ook de mening van anderen kunnen van invloed zijn en wordt er druk gevoeld door de moeder om een baantje buitenshuis te zoeken. Ik denk dat een hoop gezinnen met 2 werkende ouders veel geld kwijt zijn aan kinderopvang en dat er dan uiteindelijk minder geld overblijft als dat moeder bij de kinderen blijft, omdat kinderopvang al bijna onbetaalbaar is en er ook andere kosten zijn als beide ouders werken.
BeantwoordenVerwijderenHelaas wordt er nu neergekeken om bewuste thuisblijvende ouders. Onterecht, ik denk dat de voordelen van een moeder die thuis is, vele malen groter is dan een kind 5 dagen per week van 07.00 tot 18.00 op de opvang te laten.
Helaas is de macht van de mammon sterk.
Groetjes, Ingrid
genoeg
BeantwoordenVerwijderenmeer geluk met minder
van john naish...
echt een aan rader om te lezen. ik ben al weer 11 jaar thuis als thuisblijfmoeder, huisvrouw
of gezinsmanger of hoe je me ook wilt noemen..
van 3 lieve kinderen.. en ik hoop het nog heel te mogen doen.
Dank je voor de boekentip, ik ga eens kijken of ik het kan lenen bij de bieb.
BeantwoordenVerwijderenEven een reactie van een 28-jarige christelijke moeder van 2 lieve dochters. Helaas heeft niet iedereen in deze tijd een optie. Deze tijd is anders dan die van mijn ouders. De kosten van een woning, van boodschappen etc. zijn gestegen en steeds meer ingesteld op tweeverdieners.
BeantwoordenVerwijderenMijn man verdient niet genoeg om noodzakelijke kosten als ons huis, ziektekostenverzekering, telefoonrekening, boodschappen etc. te betalen. Zelfs als we onze auto de deur uit doen en niet meer op vakantie gaan kan ik financieel gezien niet thuis blijven.
Een mooie optie zouden wij vinden om de boel 'eerlijk te verdelen' (hij 3 dagen werken, ik 2 dagen werken) maar er zijn maar weinig banen die hiervoor flexibel genoeg zijn.
We wonen overigens gewoon in een tussenwoning met precies genoeg slaapkamers.
Ik ben wel benieuwd of er gezinnen zijn van onze leeftijd die het wèl voor elkaar krijgen dat moeder thuis blijft terwijl man niet superveel verdient. Dan zou ik benieuwd zijn hoe zij dat doen.
Dank je voor je reactie. Het is inderdaad vandaag de dag steeds moeilijker, zeker ook nu in tijd van bezuinigingen. Vermoedelijk wordt er nog wel meer doorgepraat over dit onderwerp en hopelijk wordt er nog meer op gereageerd zodat we elkaar kunnen helpen en bemoedigen.
VerwijderenWij doen het :). Ikben 28 man 30 en 2 zonenvan 5 en 4. Man werkt 4 dagen en we hebben onlangs edn huis gekocht. Het is een kwestie van prioriteiten stellen denk ik. Ik biel mij erg gezegend door mijn Vader dat Hij dit voor ons mogelijk maakt. Het is met recht een wonder van Zijn Hand! Groetjes, nelleke
Verwijderen