Naarmate hij de brug naderde, werd het geluid harder en toen zag hij een zielig tafereel. Daar, liggend in de modderige rivierbedding, zat een jong hondje van ongeveer twee maanden oud. Het had een diepe snee in zijn kop en zat onder de modder. Zijn voorpoten waren gezwollen waar ze stevig vastgebonden zaten met touwen.
De jongeman werd onmiddellijk met ontferming bewogen en wilde de hond helpen, maar toen hij dichterbij kwam, hield het huilen op en liet de hond zijn tanden zien en begon te brommen. Maar de jongeman gaf niet op. Hij ging zitten en begon zachtjes te praten tegen de hond. Het nam veel tijd in beslag maar uiteindelijk stopte de hond met grommen en kon de man centimeter bij centimeter dichterbij komen en uiteindelijk de hond aanraken en het stevig vastgebonden koord losmaken. De jongeman droeg de hond naar huis, zorgde voor de wonden, gaf hem eten en water en een warm bed. Zelfs bij dit alles bleef de hond, telkens als de jongeman naderde, grommen. Maar de jongeman gaf niet op.
Weken gingen voorbij en de man bleef voor het jonge hondje zorgen. Toen kwispelde de hond op zekere dag met zijn staart. Constante liefde en vriendelijkheid hadden gezegevierd en er begon een levenslange vriendschap van loyaliteit en vertrouwen.'
Galaten 6: 9 'Laten we niet moede worden goed te doen, want, wanneer het eenmaal tijd is, zullen wij oogsten als wij niet verslappen.
Bewerkt uit een radio-uitzending voor het gezin. Naverteld door Alice Gray
Hele mooie gelijkenis Wendy, bemoedigend.
BeantwoordenVerwijderenJa, zo is het: niet moe worden goed te doen, want wat je zaait (met moeite en tranen) zal geoogst worden met gejuich!
BeantwoordenVerwijderenIn het opvoeden merk ik dat ook heel vaak: er is volhardende liefde nodig. Liefde wordt een 'werkwoord' als je merkt dat er ongeduld en irritatie op dreigt te komen, omdat een kind dwars is bijvoorbeeld. Om dan tot God te bidden om kracht om zo tóch te volharden in de liefde, en niet moe te worden goed te doen - dát is vaak precies waar het om draait in alledaagse dingen... Iets waar ik me dagelijks méér naar uitstrek!
Dat is heel herkenbaar Annemieke. Juist in de opvoeding maar ook in zoveel andere situaties om je heen is het soms een hele strijd om niet moe te worden goed te doen. Gelukkig hebben we hierbij hulp van onze Hemelse Vader en hoeven we het niet alleen te doen.
BeantwoordenVerwijderen