De afgelopen weken ben ik flink aan het opruimen, uitzoeken en schoonmaken in ons (oude) huis. Bij alles wat ik tegenkom denk ik 'nemen we het mee', 'gooien we het weg', 'geven we het weg' of 'verkoop ik het'. Ik geniet ervan en vind het heerlijk alles weer eens door mijn handen te laten gaan, af te stoffen, schoon te maken om zo alles fris mee te kunnen nemen naar ons nieuwe huis. Het ziet er grappig uit want door het hele huis verspreid staan inmiddels verhuisdozen met allerlei spullen die we binnenkort mee kunnen nemen. Kortom....een verhuizing zorgt ervoor dat alle 'troep' weer eens wordt uitgezocht en dat er wordt weggegooid wat slecht of niet meer nodig is.
Toen ik onderstaand verhaal tegenkwam moest ik hier ook aan denken.
Wat is het heerlijk dat ons 'geestelijk' huis van tijd tot tijd ook grondig gereinigd wordt door de Grote Schoonmaker. Hij wil elke dag zorgen voor een opgeruimd en schoon 'huis' ....heerlijk is dat.
Een aantal jaren geleden heb ik de deur van m’n huis opengedaan voor de "grote schoonmaker". Hij heeft al een aantal keren aangeklopt. Iedereen vertelde me altijd dat het erg belangrijk was om hem binnen te laten in je huis. En ik heb hem daarom ook binnengelaten in m’n gang. En zonder dat ik het gevraagd had, poetste deze "grote schoonmaker" de hele gang! Het was er al snel helemaal schoon. Alles glom, en het rook er heerlijk naar allesreiniger!
Tot op een dag m’n buurman me vroeg of ik de "grote schoonmaker" wel eens had toegelaten in de rest van mijn huis. En ik dacht na… Het rook zo fris in m’n schoongemaakte gang... De schoonmaker was zo’n aardige man... En hij gaf me zo’n goed gevoel… Dus ik besloot op dat moment ook de andere deuren in mijn huis voor hem open te zetten. Onmiddellijk nadat ik dat gedaan had, ging hij m’n woonkamer eens grondig inspecteren. En daarna de keuken. En vervolgens de slaapkamers, de badkamer. En zelfs het toilet!
Inmiddels is hij al heel ver gekomen. Al die vertrekken zijn grotendeels geboend en gesopt. Alhoewel het nooit af is, omdat het stof en de viezigheid van buiten toch altijd weer binnengelopen wordt. Maar, dan staat hij altijd snel weer met z’n stofdoek voor de deur klaar.
Sinds kort is "de grote schoonmaker" aan de zolder en de kelder begonnen. De zwaarste klus, bleek. Want wat een rommel komt daar vandaan! Ik heb nooit geweten hoeveel, en wat voor rommel daar lag. En bovenal, hoe het daar terecht is gekomen! Het is echt zwaar werk. Er liggen echt grote lagen met stof! En de zwaarste rommel tilt hij zomaar op! En hij brengt het in een mum van tijd naar de vuilnisbelt.
Het werk is nog steeds niet af. Het doet me soms pijn, om hem zo hard aan het werk te zien. En dan te bedenken, dat ik al die rommel heb binnengelaten. En hij vraagt er niks voor! En als ik hem dan vraag, waarom hij dit allemaal voor me doet... Dan spreidt hij zijn armen, zo ver als kan, en zegt hij: "Ik doe dit allemaal, mijn kind, niet omdat jij het verdiend hebt, maar omdat mijn vader het wilde... uit genade."
Toen ik onderstaand verhaal tegenkwam moest ik hier ook aan denken.
Wat is het heerlijk dat ons 'geestelijk' huis van tijd tot tijd ook grondig gereinigd wordt door de Grote Schoonmaker. Hij wil elke dag zorgen voor een opgeruimd en schoon 'huis' ....heerlijk is dat.
Een aantal jaren geleden heb ik de deur van m’n huis opengedaan voor de "grote schoonmaker". Hij heeft al een aantal keren aangeklopt. Iedereen vertelde me altijd dat het erg belangrijk was om hem binnen te laten in je huis. En ik heb hem daarom ook binnengelaten in m’n gang. En zonder dat ik het gevraagd had, poetste deze "grote schoonmaker" de hele gang! Het was er al snel helemaal schoon. Alles glom, en het rook er heerlijk naar allesreiniger!
Tot op een dag m’n buurman me vroeg of ik de "grote schoonmaker" wel eens had toegelaten in de rest van mijn huis. En ik dacht na… Het rook zo fris in m’n schoongemaakte gang... De schoonmaker was zo’n aardige man... En hij gaf me zo’n goed gevoel… Dus ik besloot op dat moment ook de andere deuren in mijn huis voor hem open te zetten. Onmiddellijk nadat ik dat gedaan had, ging hij m’n woonkamer eens grondig inspecteren. En daarna de keuken. En vervolgens de slaapkamers, de badkamer. En zelfs het toilet!
Inmiddels is hij al heel ver gekomen. Al die vertrekken zijn grotendeels geboend en gesopt. Alhoewel het nooit af is, omdat het stof en de viezigheid van buiten toch altijd weer binnengelopen wordt. Maar, dan staat hij altijd snel weer met z’n stofdoek voor de deur klaar.
Sinds kort is "de grote schoonmaker" aan de zolder en de kelder begonnen. De zwaarste klus, bleek. Want wat een rommel komt daar vandaan! Ik heb nooit geweten hoeveel, en wat voor rommel daar lag. En bovenal, hoe het daar terecht is gekomen! Het is echt zwaar werk. Er liggen echt grote lagen met stof! En de zwaarste rommel tilt hij zomaar op! En hij brengt het in een mum van tijd naar de vuilnisbelt.
Het werk is nog steeds niet af. Het doet me soms pijn, om hem zo hard aan het werk te zien. En dan te bedenken, dat ik al die rommel heb binnengelaten. En hij vraagt er niks voor! En als ik hem dan vraag, waarom hij dit allemaal voor me doet... Dan spreidt hij zijn armen, zo ver als kan, en zegt hij: "Ik doe dit allemaal, mijn kind, niet omdat jij het verdiend hebt, maar omdat mijn vader het wilde... uit genade."
Ja, weg met rommel uit ons leven, heerlijk is het om schoonmaak te houden! Dank je wel voor deze post tussen de bedrijven door :)
BeantwoordenVerwijderen