Tijd maken voor elkaar is een keuze

In de afgelopen tijd hebben we al van drie echtparen die meer dan 20 jaar getrouwd waren, gehoord dat ze niet langer samen door het leven wilden. Elke keer schrik je er weer van als je in je nabije omgeving zo'n bericht hoort. Soms praat je eens verder door erover en hoewel ze nooit de werkelijke reden willen of kunnen vertellen, loopt er een rode draad overal doorheen. 'We zijn in de loop van de jaren uit elkaar gegroeid' wordt er dan gezegd. 'We zijn zo druk geweest met de kinderen en met ons werk en met onze eigen dingen dat we voor elkaar geen tijd meer hadden en langzaam van elkaar vervreemdden'.

Voor mijn man en mij geeft zoiets altijd direct aanleiding tot evaluatie. Hoe is het eigenlijk bij ons? Gaat het bij ons nog 'goed'? We vragen elkaar ook regelmatig of we nog genoeg tijd voor elkaar hebben en of we misschien dingen bij elkaar missen. Wanneer je langer dan twintig jaar (of misschien al langer dan tien jaar?) bij elkaar bent moet je er voor oppassen dat je niet in een bepaalde sleur valt, maar gelukkig mag ik zeggen dat wij proberen elke keer weer 'nieuwe energie' in ons huwelijk proberen te steken. Het is ook goed om 'aan de bel te trekken' als één van beiden merkt dat er dingen niet goed gaan.
In gesprek blijven met elkaar is denk ik de basis om het samen goed te (blijven) houden.
Vorige week hebben we ook nog concreet iets samen afgesproken. We zouden graag één avond in de week apart zetten voor 'ons samen'. We hebben deze poging al vaker ondernomen maar we merken dat wanneer we niets plannen de avonden zo weer gevuld zijn met van alles en nog wat. We willen het opnieuw proberen !
De prioriteiten die wij - Bijbels gezien - willen vasthouden, zouden zo moeten zijn dat we elkaar, na God, op de eerste plek zetten. Vaak zien we dat de kinderen, het werk en de gemeente soms deze plek innemen en dat ons huwelijk 'de sluitpost' is.
Tijd voor actie dus... en wat we gaan doen? We hebben al een klein verlanglijstje gemaakt. Dingen dicht bij huis maar ook verder weg. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit wát je samen doet, áls je maar dingen samen doet en in gesprek blijft met elkaar over alles wat je bezighoudt.
Heel soms dromen we wel eens van ons eerste weekendje weg samen maar dat is er tot nu toe nog niet van gekomen. We mogen desondanks blij zijn met alle momenten die we samen hebben en we willen ervoor waken elkaar  'kwijt' te raken. Aan een huwelijk moet je (samen met God) blijven werken, het komt je niet aanwaaien.