Afgelopen week was er een bijzonder gast in het tv programma Moraalridders. Freelance-journaliste Margriet Marbus vertelde dat ze haar hele leven gewend was iedere dag flink wat alcohol te drinken totdat ze een jaar geleden resoluut stopte met het drinken hiervan. In het programma vertelt ze waarom.Wat het meest schokkend is, is dat er ook een onderzoek verschenen is waaruit blijkt dat alcoholverslaving onder vrouwen schrikbarend toeneemt.
O.a. het volgende artikel is daarover geschreven en moet ons toch aan het denken zetten. Het is een zorgelijke ontwikkeling. Vooral de tweede alinea trof mij erg.
"Het alcoholmisbruik onder vrouwen neemt alarmerend toe. Met name hoogopgeleide vrouwen zijn bezig met een onrustwekkende inhaalslag. Het problematisch alcoholgebruik is de laatste jaren met bijna 50% toegenomen en de verwachting is dat deze trend ook de komende jaar zal doorzetten. De oorzaak hiervan ligt zowel bij biochemische als sociale factoren. Vrouwen reageren anders op alcohol dan mannen: veel sneller en heftiger. Dit komt omdat vrouwen doorgaans een lager gewicht en hoger vetpercentage hebben, hierin wordt alcohol in grote concentraties opgenomen. Ook produceren ze minder enzymen om de alcohol af te breken.
Vrouwen combineren vaker werk en gezin en hebben daardoor te maken met extreem grote druk: ze willen goed presteren op het werk, een goede moeder en leuke echtgenote zijn, daarnaast tijd vrijmaken om te sporten, vriendschappen onderhouden en alsof dat nog niet genoeg is blijkt dat ook hun ouders steeds meer zorg en aandacht nodig hebben. Veel vrouwen zijn geneigd om zichzelf te vergeten en steeds voor anderen klaar te staan.
Schaamte en schuldgevoel blijkt bij vrouwen heel diep te zitten als het gaat om drankmisbruik en vormt vaak een drempel om hulp te vragen. Ook de omgeving, die vrouwen met een drankprobleem meestal harder veroordeelt dan mannen, versterkt deze gevoelens. Vooral moeders lijden daardoor onnodig lang onder hun verborgen verslaving, ondervinden relatieproblemen en hebben vaker te kampen met depressies."
Heftig! Inderdaad vooral ook die tweede alines. Maar ja, wat doe je eraan? Ik herken het zelf ook wel, die druk van zoveel zo goed willen doen. Maar hoe weet je nu wanneer het goed genoeg is?
BeantwoordenVerwijderenMarianne, dat is inderdaad een goede vraag. Ik worstel daar ook wel eens mee. Toch blijft het iets tussen jou en God denk ik. Het is heel moeilijk om hier een bepaalde regel voor te stellen. Het zal voor iedere vrouw anders zijn.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn de laatste tijd wel meer van dit soort artikelen over de 'druk' die er op vrouwen komt te staan omdat ze zoveel moeten of soms willen(?) en de gevolgen ervan(zowel psychisch als lichamelijk). Ik vind het een boeiend thema en ben er nog niet over uitgedacht...