Eenvoudig leven - Teunie Luijk

Geïnspireerd door het Australische blog ’Down to earth’ begon twee jaar geleden Teunie Luijk (42), getrouwd en moeder van tien kinderen, het weblog ’Eenvoudig leven’ over haar huishouden en haar kijk op de wereld.

Ze zegt: "Ik heb altijd graag geschreven. Ik voelde de behoefte om over mijn leven te communiceren. Over hoe ik een groot gezin run, hoe ik kosten bespaar en hoe mijn dagelijks leven verweven is met mijn geloof."

Teunie's leven en (drukke)gezin staat helemaal in het teken van eenvoudig leven en dit voorjaar is in het dagblad Trouw nog een artikel aan haar en haar gezin gewijd.

Vanuit de kerkgemeenschap heeft Teunie nooit commentaar gehad, zegt ze. "Dat had ik eigenlijk wel verwacht, maar nee. Er zijn wel zwartkijkers die zich afvragen of ik niet iets beters te doen heb. En er zijn mensen die huiverig staan tegenover contact met buitenstaanders. Ik ben voor uitwisseling, ook met mensen die een heel andere levensstijl aanhangen. Sommige gemeenteleden zijn bang dat we onze eigenheid kwijtraken als we informatie uitwisselen met mensen buiten onze groep. Ik denk dat niet. Ik ben trots op ons gedachtegoed. Ik vind het belangrijk om anderen uit te leggen wat ik denk en doe. Ik wil laten zien hoe ik leef. Ik ben altijd geweest wie ik ben en ik heb altijd respect ontmoet.”

Persoonlijk heb ik waardering voor de manier waarop zij haar huishouden runt. ’s Nachts draaien er namelijk twee wasmachines, vier keer per week bakt ze brood, iedere dag schilt ze vier kilo aardappelen, ze houdt het huis op orde en dan heeft ze nog twee kinderen met ADHD, eentje met het syndroom van Asperger en eentje met PDD-NOS. "Ik voer gesprekken op school, moet naar de logopedist, naar de tandarts, naar het consultatiebureau, de orthodontist, het gaat maar door.” aldus Teunie.
Op de grote eettafel in de woonkamer, waaraan zeker twaalf mensen kunnen zitten, liggen stapels keurig gevouwen was. In de oven staan drie broden, op het aanrecht rijzen er nog drie onder een theedoek. Over een dik uur lunchen de vijf basisschoolkinderen thuis. Teunie weet precies wie zwemles heeft, wie Bijbelles en wie naar blokfluit moet.

Dankbaarheid is kenmerkend voor Teunie: „Ik vind het mooi dat wij zo worden bedeeld. De christelijke gedachte bestaat nog wel degelijk. Je kunt het benaderen als iets armoedigs, maar ik vind het iedere keer weer een feestje als ik een zak kleren openmaak. Het komt ook altijd precies op tijd. Ja, daarin zie ik zeker de hand van God. Als je laat zien hoe blij je bent, dan komt er de volgende keer weer wat. Dat leer ik mijn kinderen ook. Je moet ook kunnen ontvangen.”
 
Teunie is voor mij een voorbeeld. Ze weet van hele eenvoudige dingen iets speciaals te maken en daarvan te genieten. Dat ze dit vanuit haar christelijke levensovertuiging doet maakt het voor mij extra bijzonder.
Binnenkort verschijnt haar eerste boek getiteld: "Dat doen we zelf wel". Ik zie er met belangstelling naar uit.