Bedolven onder het puin vertellen over Gods liefde

"Bij de zwaarste ramp die Haïti in 200 jaar trof bleven ook Haïtiaanse kerken niet ongedeerd. Van de ongeveer 1200 kerken in hoofdstad Port-au-Prince werden er minstens 700 verwoest. Vele gemeentestichters moeten vrouw of kind missen. Sommigen raakten hun belangrijkste bezit kwijt: hun Bijbel. Toch zijn er juist door de aardbeving ook bijzondere dingen gebeurd en is er hoop.
"Ondanks de ramp kunnen we van kansen spreken." zegt Jean Bilda Robert, directeur van Bible League Haïti. Zelf verloor hij zes familieleden en zijn huis ligt deels in puin. "Denk je eens in dat Haïti uit de puinhopen herrijst, geestelijk sterker dan ooit." Bible League-directeur voor het Caraïbisch gebied Alfredo Vallellanes bezocht hem kort na de ramp: "Bilda zat verslagen op de rand van zijn bed. Hij verborg zijn gezicht in zijn handen en huilde. Ik bad met hem en was toen getuigen van een wonder. Ik zag het leven terugkeren in zijn ogen! Door Gods genade vond hij de kracht om de vreselijke situatie onder ogen te zien." Sinds die dag is Bilda onvermoeibaar. Hij bezoekt voorgangers, bemoedigt gemeentestichters en Bijbelstudieleiders en verleent geestelijke hulp aan overlevenden.
Het Evangelie van Jezus Christus geeft hoop, juist in omstandigheden die onbeschrijflijk zwaar zijn, vindt Jos Snoep. "In Nederland zullen er ook tijden aanbreken van zware omstandigheden. Juist in dat perspectief schrijft Petrus in zijn eerste brief, hoofdstuk 3 vers 15: ' Wees altijd bereid tot verantwoording aan al wie u rekenschap vraagt van de hoop die in u is.' Hoe houden wij dan vol? Durven wij openlijk rekenschap te geven van de hoop die we hebben? Is die hoop zichtbaar in ons dagelijks leven? We zullen het niet weten totdat een tijd van lijden aanbreek. Tot die tijd worden we bemoedigd dor verhalen die tot ons komen van broeders en zusters in het buitenland."
Een van die getuigenissen is die van Wigaulson, die een kerk stichtte in een wijk in Port-au-Prince. Op de dag van de aardbeving werd hij bedolven onder zijn ingestorte huis. Buurtbewoner Jean Paul Joseph probeerde met zijn blote handen de gemeentestichter onder het puin vandaan te halen. Terwijl de brokken beton op zijn borst drukten, sprak Wigaulson woorden van hoop en zekerheid tegen de man die probeerde hem te redden. "Ik ben niet bang. Ik weet dat God hier en nu met mij is." Tegen de tijd dat Wigaulson zijn laatste adem uitblies, had hij het verhaal van de grote liefde van Jezus verteld aan Jean Paul. En Jean Paul kwam tot geloof in Christus... "
Bron: www.cip.nl