Zijn wij vergevingsgezind?

Afgelopen zondag zijn we als gemeente opgeroepen eens na te gaan in welke zoon uit de gelijkenis in Lucas 15 wij ons herkennen. Hoewel de gelijkenis lijkt te gaan over de 'verloren' zoon (de jongste zoon) vraag ik me af wie er nou uiteindelijk 'verloren' was. De oudste blijkt in al die jaren nog weinig te hebben geleerd.

Hoewel de reactie van de oudste zoon heel menselijk en herkenbaar is voor mij, blijft zijn reactie zondig. Ik las ergens het volgende commentaar. "Er is in dit verhaal een tegenstelling tussen het antwoord van de vader en de reactie van de oudere broer. De vader vergaf en was dolblij. De broer was verbitterd en weigerde te vergeven. De vader vergaf omdat hij blij was en de zoon weigerde te vergeven omdat hij bitter was.
Het verschil tussen bitterheid en blijdschap heeft te maken met vergevingsgezindheid. Als je weigert mensen te vergeven, mis je een geweldige kans om blijdschap te ervaren en met hen te delen".

Hoe zit dat bij jou en bij mij? Zijn wij vergevingsgezind?